Toen ik via Facebook het bericht kreeg dat je uit het leven was gestapt, ging een schok door me heen: zo’n jonge vrolijke meid, bruisend van het leven, nog een hele toekomst voor zich …en nu dit!

Ik had je alleen die ene keer gezien, bij de grote demonstratie op de Dam tegen Monsanto, je voerde een of andere ludiek toneelstuk op, toen viel je vrolijke lach mij al op.
En ik wist dat je betrokken was bij diverse interessante organisaties op het alternatieve vlak, je was een belangrijke mede-organisator bij Club Lite en aanverwante zaken.

Meer wist ik eigenlijk niet, ik kende je nauwelijks, en toch had ik het gevoel dat ik er moest zijn om eer te betuigen aan je levenslust en activisme.
Ik wist dat er verschillende ceremonien gedaan zouden worden om afscheid te nemen, en voelde dat ik er ook moest zijn. Vaak heb ik in een ceremonie de taak van de Wachter, deze keer was ik meer de Getuige, Anker.

Tijdens de meditatieve sessies die er volgden, kwamen de volgende beelden/gevoelens bij me op: het was alsof je al op weg was naar je volgende bestemming, niet meer aardgebonden door de ketens van dit leven.

Ga in vrede, het licht tegemoet. Vaarwel en tot ziens!