Tag: quest

Zinnig Wandelen in Amsterdam Noord


‘We ontdekken de mooiste plekjes van Amsterdam Noord (en omgeving) tijdens deze meditatieve wandelingen. We overdenken een thema dat past bij het seizoen, van loslaten tot in bloei komen’

zie: Stiltewandelingen

Aansluitend op deze publicatie van Zinnig Noord, brainstorm ik opnieuw over Zinnig Wandelen.

Ik onderzoek de manier waarop wandelen heilzaam kan zijn voor lichaam en geest.
Zomaar wat zegswijzen die ik tegenkom:
‘Even wandelen, de benen strekken, het hoofd leegmaken’
Als ik echt in volle bewustzijn kan wandelen, dan kan ik mijn eigen lijf en tevens mijn omgeving goed ervaren, mijn relatie met mezelf en mijn omgeving verbeteren.
Als ik dit ook met anderen in dezelfde intentie kan doen, versterken we elkaars aandacht en aanwezigheid!

zie: Wandelen in schoonheid

In neopaganistische kringen is het vrij gebruikelijk om de seizoensrituelen te vieren:

De Lente-equinox (omstreeks 21 maart)
Equinox: de dag is net zo lang als de nacht.
Lente: Vanaf dit punt worden de dagen langer dan de nachten
We vieren de definitieve doorbraak van het licht.
Thema: nieuwe bloei van het leven.

De Zomerzonnewende (omstreeks 21 juni)
De zon staat op het hoogste punt, dit is de langste dag, de warmste periode, maar hierna gaat het zonlicht weer afnemen.
We vieren het hoogtepunt van het licht.

De Herfstequinox (omstreeks 21 september)
Equinox: de dag is net zo lang als de nacht.
Herfst: Vanaf dit punt worden de nachten langer dan de dagen.
We vieren het afscheid van het licht.
Thema: oogsten, loslaten.

De Winterzonnewende (omstreeks 21 december)
De zon staat op haar laagste punt, dit is de langste nacht, de koudste periode, maar hierna gaat het zonlicht weer toenemen.
We vieren de wedergeboorte van het licht.
Thema: nieuwe hoop

Zie: Seizoensfeesten

Ter overweging:
De gangbare neopaganistische seizoensfeesten zijn gebaseerd op het klimaat van Westelijk halfrond, verder is het een mix van oude volksgebruiken en nieuwe reconstructies van geidealiseerd voorchristelijke heidendom.

In mijn visie is een seizoenswandeling een beleving van het seizoen, los van dogmatiek maar met erkenning van bestaande oude en nieuwe tradities

Wandelen in schoonheid


 

ik wandel  in schoonheid
de schoonheid is voor mij
de schoonheid is achter mij
de schoonheid is boven mij
(vrij vertaald naar Navaho lied)

…

Ik onderzoek de manier waarop wandelen heilzaam kan zijn voor lichaam en geest.

Zomaar wat zegswijzen die ik tegenkom:
‘Even wandelen, de benen strekken, het hoofd leegmaken’

Als ik echt in volle bewustzijn kan wandelen, dan kan ik mijn eigen lijf en tevens mijn omgeving goed ervaren, mijn relatie met mezelf en mijn omgeving verbeteren.

Als ik dit ook met anderen in dezelfde intentie kan doen, versterken we elkaars aandacht en aanwezigheid!

 

Zie ook: Mijn queeste | Dreamquest

Zinnig Noord – tot bloei komen


Overdenking:
“Wat is jouw bloei, waartoe voel je geroepen?
Waarin ben je nu aan het bloeien, op je eigen manier?”

Voorafgaande aan de wandeling, met de routeleider de route voorbereiden, rollen en taken verdelen, sparren over het thema.
Ik vond het belangrijk dat deze wandeling plaatsvond in mijn eigen wijk, met start en eindpunt in wereldse omgeving buiten de kerk.
In mijn visie moet spiritualiteit vooral in de dagelijkse werkelijkheid beleefd en tot uitvoering gebracht worden.
En waarover hebben we het eigenlijk als we spreken over ‘ bloei’?
Bloei is een fase van een doorlopende cyclus: een bloem stelt zich met geur en kleur open om bevrucht te worden; in de volgende fase is de bloem uitgebloeid en verwelkt, maar de bevruchte bloemen dragen vrucht voor de volgende fase.
Een mens is geen bloem, maar in de beeldspraak spreken we van iemand die is opgebloeid, die is dan geinspireerd en stelt zich open voor nieuwe mogelijkheden, die later daadwerkelijk uitgevoerd kunnen worden.
Het gaat om ‘bloei’ in het hier en nu, geen ver afgelegen ideaalbeeld!

Goed doorgenomen, wie doet wat wanneer.
Routeleider voorop om tempo en overgangen in de gaten te houden, achterwacht helemaal aan het einde om de achterhoede te bewaken, in het midden een extra steunpunt die ook oplet.

Zo’n route lopen als mede-organisator is toch heel anders dan gewoon als deelnemer meelopen, nu voelde ik me veel meer betrokken en verantwoordelijk om het proces te bewaken en te faciliteren.
Ik moest weer denken aan andere spirituele wandelingen waar ik aan heb meegewerkt, toen was ik vaak in de rol van Wachter; destijds voornamelijk in assisterende rol, nu meer als co-pilot.

Als ritueel begeleider nam ik de verantwoording voor drie mini-rituelen:
Warming-up vooraf: contact met je voeten, gronden, vervolgens vanuit het contact met de aarde  je armen strekken, openen als een bloem met het gezicht naar de hemel toe.
Tijdens de wandeling nam iedereen een kleurig stuk lint als focus voor het thema ‘bloei’; voor mij voelde het wel prettig aan om deze aan mijn linkerpols te binden.
Halverwege de wandeling: eenieder die dit wilde, kon de lint (al dan niet beschreven met inzicht, wens of gebed) aan een boom binden.
Daarna vond ik het wel passend om wat water te schenken aan de boom.
Aan het einde van de wandeling ‘cooling down’:
Contact met je voeten, gronden, vanuit het contact met de aarde reiken naar de hemel, de verzamelde energie, inspiratie en inzichten bundelen en tot je nemen.

We sloten af met gezamenlijk brood en soep, op de plek waar we begonnen zijn we geeindigd: Lokaal Spaanders

Inspiratie:
Onlangs zag ik in mijn tuin hoe een hommel in een bloem dook, dit beeld nam ik met me mee tijdens de stiltewandeling. Terwijl een deel van mijn aandacht bezig was met procesbewaking van het wandelen, was een ander deel van mijn aandacht bezig met dit beeld van mezelf openstellen als een bloem, opdat Ibbur zich welkom bij me voelt.

Zie ook: Zinnig Noord – Stiltewandelingen in en om Amsterdam Noord

Zinnig Noord – Stiltewandeling Tuindorp Oostzaan: Dromen


zonnehuis

Op mijn verzoek begonnen we de wandeling in het hart van Tuindorp Oostzaan, het Zonneplein: hier kwam de wijk destijds in opstand toen de buurtfunctie dreigde te verdwijnen.
Sindsdien is veel gebeurd:
Er zijn nieuwkomers die het toch wagen om hun droom te manifesteren:
een hip koffiehuislokaal

een pop-up restaurant
studioDit soort acties sluiten aan op mijn droom van community building!

Verder wandelend kregen we als thema:
Herinner jij je een droom, die van invloed is geweest op je leven?

Ik ben van jongs af aan een sterke dromer geweest: na de dood van mijn grootvader, toen ik vier jaar was, heb ik tien jaar lang dromen gehad over de Dood die aan me verscheen als een skelet.
Dreamquest of unknown kadath heeft een sterke invloed op me gehad, dit was mijn eerste richtingaanwijzer voor droomreizen in de droomtijd, en ik werd verder geholpen met methodes uit het neosjamanisme.

Vele dromen zijn ‘slechts’ verwerkingsdromen, waarin ik de stress van alledag verwerk, maar soms heb ik ook heldere dromen waarin ik besef dat ik droom, dromen met een boodschap uit de andere werkelijkheid die ik me helder genoeg herinner om later op te schrijven.

Het verhaal van de Jakobsladder doet me denken aan sjamanistische trancereizen naar de bovenwereld, waarbij verbinding tussen bovenwereld en midden aarde vice-versa worden gelegd, de uitdaging is dan ook om de inspiratie van spirit uit te voeren in de dagelijkse werkelijkheid. Soms lukt dat, als ik me echt open stel voor die inspiratie, en die ook lijfelijk door me heen laat gaan.
Het blijft lastig om dit soort ervaringen te verwoorden in een ‘taal’ die voor mijn toehoorder invoelbaar blijft, en toch voel ik dat het belangrijk is om een poging te doen om iets van deze kennis en ervaring door te geven, omdat het leven zoveel rijker wordt aan inzicht.

Tijdens de stiltewandeling ervaarde ik de uitdaging om enerzijds geaard te lopen en anderzijds mijn blik te openen voor de andere werkelijkheid.
Er waren een paar momenten die me bijstaan:
Tijdens het passeren van een holle boom, zag ik een doorkijk naar het landschap er achter…
Een stuk verderop zag ik Reiger, bijna onzichtbaar verscholen tussen dik bladerdek van een boom langs het water…

Na een tijdje wandelen in stilte, kregen we de gelegenheid om in tweetallen uit te wisselen.
Gelukkig had ik een gesprekspartner waarmee ik de kans kreeg om diep in uitwisseling te kunnen gaan over onze ervaringen met dromen.

Wat was voor mij het kernwoord van deze dag?
Dreamquest!

 

 

Zie ook: Zinnig Noord – Stiltewandelingen in en om Amsterdam Noord

Stiltewandelingen Amsterdam Noord op moederdag 2016


Wandelen door de polder, in stilte...

een valk zit te bidden in de lucht
plotseling duikt hij omlaag
hij vliegt weer op met een muis in zijn bek

Dit beeld inspireert me, doet me denken aan the Creation of Ea (A Wizard of Earthsea, Ursula Leguin)

"Only in silence the word,
only in dark the light,
only in dying life:
bright the hawk's flight on the empty sky"
~the Creation of Ea (A Wizard of Earthsea, Ursula Leguin)



Verder sluit het ook aan bij het aspect van de Jager die ik speelde met Beltane: een tijdlang roerloos bidden tot het juiste moment is gekomen.

Verder wandelend met een aantal overdenkingen.
Johannes 20: 19-22, Jezus verschijnt vlak na zijn opstanding aan zijn discipelen, waarna hij hen met de Geest beademt, Pasen en Pinksteren komen dan bij elkaar!
Interessant beeld, doet me denken aan inwijdingsrituelen van oude mysterietradities!

Vraag: wie/wat heeft me in mijn leven geinspireerd?
Antwoord:
Op de eerste plaatst mijn vader, die zijn roeping voorleefde, bruggen maakte tussen verschillende spirituele verhalen uit diverse tradities, uitspraken deed over maatschappelijk handelen en over realisering van verzoening in de dagelijkse werkelijkheid.
De inspiratie van onze chinese voorvaders zijn goed te traceren via historische documenten en overige overleveringen!
Het spoor van de onze onbekende en ongenoemde indische voormoeders is een stuk lastiger te vinden, er is zo weinig opgeschreven en overgeleverd!
Voorzover ik nu toegang kan krijgen is het op halfbewust intuitief niveau, dankzij de wayang golek en de kris die op mijn pad komt.

Vraag: hoe inspireer ik anderen?
Antwoord:
Op mijn werk, als ik processen weet te benoemen en omschrijven, en verbeteringen weet aan te geven.
In oefengroepen, als ik mijn observaties in feedback weet te verwoorden.

Aan het slot van de wandeling bespreken we in tweetallen onze ervaringen...ik had een fijne gesprekspartner waarvan ik het gevoel kreeg dat we op verwante kruisende paden zaten!

We sloten af met een gezamenlijke maaltijd in de groep, waar iedereen elkaars verhaal kon horen.

Het was een goede dag vandaag!

Zie: Zinnig Noord - Stiltewandelingen in en om Amsterdam Noord

Zinnig Noord – stiltewandeling


Vandaag moest ik kiezen tussen twee interessante programma’s, uiteindelijk voelde ik me geroepen om mee te doen met Zinnig Noord – stiltewandeling, die deze keer gedaan zou worden in samenwerking met Mathilde de Vriese van Zenatelier de Zamenhof.
Dit sprak me wel aan, een gezamenlijke wandeling vanuit de Christelijke en Boeddhistische tradities.

We begonnen met aandachtig in stilte lopen door de natuur, respectievelijk de focus van aandacht gelegd in reuk, gehoor, tast, ogen.
Vooral bij het laatste was het bijzonder om te werken met de perifere blik (in tegenstelling tot de normale gefocuste blik) terwijl tegelijkertijd extra aandacht geschonken moest worden aan de gronding van het voetenwerk, dat gaf in mijn geval de gewaarwording van een vergroot wijdse aandacht.

Er kwam een moment dat gewerkt kon worden met meditatieve teksten:
Als eerste Psalm 23 : de HEER is mijn herder…Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij…

Hierbij moest ik meteen aan de slag in het verwerken van mijn allergische reactie op Joods-Christelijke leerstellingen, het werd beter toen ik de concepten kon vertalen in (voor mij) verteerbare begrippen:
in de oorspronkelijke grondtekst staat HEER voor de onuitgesproken NAAM.
Dit kan ik vertalen naar: het Onbekende, Onnoembare, Ishvara, Hemel, Kosmos, Universum, Whatever…
Dan wordt ik dus uitgedaagd om te durven vertrouwen op leiding en steun van het Universum.
En terwijl ik zo bezig ben met de worsteling met mijn allergische reacties en pijnpunten veroorzaakt door orthodoxie, ruim ik veel oud zeer op!

Behalve wandelingen door de natuur, kwam ook een moment dat we door een stuk dorp liepen in stilte.
Voor mij voelde het aan alsof we als geesten door het dorp liepen, we zagen de mensen van het dorp en zij zagen ons, maar er werd niet gesproken. Terwijl dit beeld naar boven kwam, heb ik als het ware de geesten van mijn voorouders uitgenodigd om mee te wandelen.

Toen we weer door de natuur liepen, kwamen we bij een sloot die we moesten oversteken met een klein pontje, die met de hand bediend moest worden.
Het water oversteken, ook al iets magisch/symbolisch voor mij, een overgang makend naar een ander staat van bewustzijn…
We namen plaats vlak bij het water, om daar aan de slag te gaan met een buddhistische meditatie, gebaseerd op de Hart Sutra:


Een golf ontstaat, heeft tijdelijk vorm en vergaat daarna weer, maar het water blijft bestaan. Zo is het ook met een mensenleven, ons lichaam is tijdelijk, maar de energie gaat niet verloren.

We sloten af met brood en thee in het Zen-Atelier.
Tot mijn blijdschap zag ik daar het beeld van GuanYin, de chinese versie van Avalokitesvara, dat vond ik wel heel passend omdat ik al de hele week met haar bezig ben!

guan-yin-11-200x200

Observatie:
Het samenlopen van Christelijke en Buddhistische tradities is voor mij geen vanzelfsprekendheid, het schuurt, het raakt pijnpunten van oude kwetsuren veroorzaakt door botsingen met de orthodoxie.
Maar juist door dit aan te gaan, kan ik het gif van die oude wonden naar de oppervlakte brengen om te genezen.
Voor mij voelt het aan dat ik hiertoe geroepen werd om hieraan mee te doen, een brug slaan tussen de verschillende vormen van spiritualiteit in mij!

Met dank aan: Zinnig Noord –