Dit lichtend baken van hoop en verbondenheid ervaar ik als een belangrijk medicijn voor onze omgeving in deze tijd van onrust en polarisatie.

Ik ben onder de indruk van het project Wonderwoud

“De bomen op de route vertellen ieder hun eigen verhaal, verrijkt door een samenspel van gedichten, stemmen, boommaskers, klanken, lichtjes en muziek. Zo geeft de kunstenaar een wezenlijke stem aan de boom, ingekleurd door zijn of haar verbeelding”

De bomen krijgen elk hun eigen stem en gezicht, ze laten zich horen en zien, indrukwekkend!
Zo voel ik me uitgenodigd om de bomen met aandacht en respect te benaderen.
Sommige bomen zijn aaibaar en knuffelbaar, andere zijn stug en nors, net zo verschillend als mensen onderling…

Ik sluit dit verhaal af met een indruk van mijn eerste wandeling in het Wonderwoud en nodig je uit om deze wandeling ook te doen op je eigen manier, op jezelf of met anderen.

Onder begeleiding van Tanja Henn zijn we de wandeling begonnen met een ontmoeting met de indrukwekkende boom die de poort naar het oude deel van Westerpark bewaakt als Wachter.
Hij staat waaks pal naast de ingang, ziet alles wat voorbijkomt.
In plaats van gedachteloos op de automatische piloot  deze boom voorbij te lopen, sta ik een tijdlang stil bij get geruis van de bladeren, het spel van licht en schaduw tussen de bladeren
Wat heef deze boom allemaal voorbij zien gaan? Wat heeft deze boom uitgewisseld met andere bomen?
Wat kan deze boom ons vertellen?
Wat kunnen wij betekenen voor de boom?

N.B. De oogjes van de boom waren een tijdelijke (boomvriendelijke) toevoeging van Tanja Henn

Zie ook: