Some members of the Guardian Angels’ vigilante group were enjoying R&R in the community center where the Sisters of Our Lady offered some soup and bread to the needy.
A Chinese New Year Parade passed by… After the passing of the parade, the vigilantes went to the streets..
Suddenly they were aware of a sound of screeching and wailing…a flock of birds was attacking a small child! “Angels Assemble”…the vigilante came to the rescue, chasing away the evil birds!
Where are these clockwork birds coming from? … Rumour on the street mentioned a gathering of birds at the temple of Electra… Investigating the temple, looking at the four Karyatids… Looking at the amber eyes, one of the kids tried to steal one.. ZAP!
Apparently some alarm was triggered… A flute playing priestess arrived and summoned birds to chase away the intruders! The vigilantes retreated to an office nearby… The caretaker of the place provided them the clue to speak with ‘Mister Night S.’ the director of the current theater drama ‘the Arrival‘
Sneaking out of the office, meeting ‘Mister Night S.’ who apparently was the guardian of the small boy that was attacked by the birds, he was able to give more clues: Go to the WangTriad, they know how to fight the evil birds!
Meeting the Elder of the WangTriad went quite well…
“The master of the evil birds hides in the cloud-castle in the sky…”
“We will summon the Dragon-energy and arrange an all-out attack against their cult-members in the city, then you can surprise their garrison|”
Battle ensued on the streets, the vigilantes captured a leading priestess and boarded their sky-ship while the WangTriad fought the Thunderbird Cult…
Using the captured priestess flute, the vigilantes chased away the Thunderbird, surprised the High Priestess in the Cloud Castle and destroyed the doomsday clock! The vigilantes escaped with their lives while the explosion went off…
Guan Yin (godin van wijsheid en genade): toen de missionarissen naar China kwamen, werd Maria herkend als verschijningsvorm van deze godin. https://en.wikipedia.org/wiki/Guanyin
Tokeh (gekko): bij het horen van deze hagedis in Indonesia voelde ik mij meteen verwelkomd, en herinnerde ik mij hoe sommige mensen de roep van het dier gebruiken als een ja/nee orakel. https://en.wikipedia.org/wiki/Tokay_gecko
ArtJournal : Voor mij is dit een soort intuitief dagboek, als ik ermee begin weet ik nog niet waar het naar toe leidt. Dan kan het veel later pas blijken wat mijn onderbewuste mij te vertellen heeft. https://en.wikipedia.org/wiki/Art_diary
kris (javaanse rituele dolk): deze heb ik ooit ontvangen als dankgeschenk, en zal dan ook een erfstuk worden voor degenen die na mij komen. https://en.wikipedia.org/wiki/Kris
Inwijdings schilderij : De kunstenares die dit maakte, had eerst een uitgebreid gesprek met mij, waarna ze intuitief aan het werk ging. Het resultaat was een bijzonder schilderij dat me hielp bij trancereizen.
Lyke Wake Dirge: Een toegezongen reisgids door de benedenwereld, een korte Europese versie van het Dodenboek.
Magische boom: Bij visualisaties helpt deze mij tijdens trancereizen naar de andere werkelijkheid
De shamanistische reis door de benedenwereld is een thema dat me regelmatig bezig houdt, voornamelijk om onderbewuste emoties onder ogen te kunnen zien: angst, woede, verdriet.
Symposion Heren op middelbare leeftijd filosoferen over de (Platonische) Liefde onder genot van wijn …was Aristophanes de comediant wel serieus met zijn tweelingziel verhaal?
Weer een mythisch verhaal van Plato over een paradijs dat door hubris ten val kwam.. Het beeld van de opkomende zondvloed die de tempel van Poseidon verwoest, blijft me ontroeren.
Doen:
(Ritueel) afscheid nemen van het oude, om plek te maken voor het nieuwe.
Uitbreiding projecten bij buurthuizen en wijkcentra.
Verdere orientatie op humanisme.
The people are the most important element in a nation; the spirits of the land and grain are the next; the sovereign is the lightest. (Mencius, 14.1)
Met de hoop op …een goede reis met een vrolijk reisgezelschap…rond ik deze cursus op.
Ik groeide op in een wij-cultuur en bevind me nu in een ik-cultuur; mijn uitdaging is om enerzijds me tot op zekere hoogte aan te passen aan de dominante cultuur van het land waar ik verblijf, en anderzijds om mijn eigenheid niet teveel kwijt te raken.
Tijdens mijn speurtocht naar andere vormen van zingeving, ben ik vaak dezelfde problemen: dogmatisme, machtsmisbruik, sectevorming.
Via mijn voorouderlijn voel ik affiniteit met confucianisme en kejawen, maar ik besef ook dat in die vormen dezelfde valkuilen aan het licht zijn gekomen in de loop van de geschiedenis.
Met name de humanistische aspecten van confucianisme spreken me het meeste aan, maar zodra een ideaal een instituut wordt gaat het toch vaak mis.
Iets of iemand anders vertrouwen, dat is altijd een risico.
Vaak voel ik me het meeste veilig als ik in alle rust me kan afzonderen om bezig te zijn met bezinning, maar aan de andere kant heb ik het ook nodig om in een veilige setting met anderen samen bezig te zijn met het vinden van zingeving.
Voor herkenning en inspiratie
De Vrijdenkplaats is een platform waar mensen met dezelfde ervaringen en uitdagingen elkaar kunnen ontmoeten: geloofverlaters, zoekers en twijfelaars. Het biedt verbinding, herkenning, veiligheid en inspiratie. Iedereen is welkom, wat je geloofsachtergrond ook was.
Wil je met ons delen in welke geloofsovertuiging je bent opgevoed?
Mijn vader was pastor voor een protestantse migrantenkerk in een setting die nog veel voorchristelijke invloeden in zich heeft (Chinese voorouderverering, Javaanse mystiek)
Wat is jouw motivatie om mee te doen met De Vrijdenkplaats?
Ik was onder de indruk van ‘mag het licht aan’ als uiting van vrijdenkers en wilde deze stroming verder meemaken.
‘Toevallig’ zag ik op de leestafel ook een artikel over het Humanisme in de Chinese tradities (zoals Confucius), dat trok mijn aandacht en interesse.
En zou jij jezelf bijvoorbeeld wel of niet een geloofsverlater noemen?
Ik heb lang geleden gemerkt dat ik me niet meer thuisvoelde in de dogmatiek van de kerk, in mijn speurtocht naar alternatieven kwam ik via new age terecht in een poging om mijn eigen vorm van zingeving te formuleren: ‘spiritueel humanisme’ met sterke invloeden van Confucius.
Ik noem mezelf kritische kerkverlater, maar heb nog wel sterke affiniteit met en behoefte aan spiritualiteit die geaard is in maatschappelijk handelen.
A: In 2015 deed ik voor het eerst mee aan interessante projecten van Zinnig Noord: storytelling, labyrinth; later deed ik mee aan stiltewandelingen. Kun je iets meer vertellen over jouw ervaring met de stiltewandeling destijds? Hoe heb je die destijds ervaren? Wat me toen aansprak, was het idee dat deze community een poging deed om een brug tussen kerk en maatschappij te slaan.
V: Waarom sprak dit je zo aan?
A: Als kritische kerkverlater ben ik een tijdje bezig geweest met post-kerk rouwverwerking , in die community kwam ik teveel dogmatiek tegen. Bij het programma van Zinnig Noord proefde ik de poging om gedurfd te experimenteren met meer hedendaagse spiritualiteit, met bruggetjes naar andere tradities
V: Wat inspireerde je tot het ontwikkelen van de wandelingen?
A: Na het aangaan van een aantal coachwandelingen, herinnerde ik mij de stiltewandelingen die ik eerder liep, en ook de speurtochten naar magische plekken in de stadsjungle zoals ik die vroeger samen deed met een goede vriendin.
V: Wat maakt dat je deze positieve ervaring wilt doorgeven aan anderen?
A: In mijn beleving zijn magische/spirituele ervaringen te vinden op allerlei plekken. Ik vind het belangrijk om die ervaringen met anderen aan te gaan en te delen.
V: Waarom spelen de seizoenen een belangrijke rol in de wandelingen?
Sinds eind negentiger jaren vorig millenium deed ik regelmatig mee met seizoensrituelen volgens het framework van wicca/moderne hekserij (met name de Reclaiming-traditie), en sinds dit millenium ben ik meer bezig met neo-sjamanisme. Seizoensrituelen helpen me om meer contact te krijgen met de natuur en de spirits van dit land.
V: Kun je dat laatste uitleggen?
A: Toen ik begon met tuinieren, kon ik ervaren hoe ik me meer verbonden kon voelen met mijn leefomgeving, ik kon meer wortelen en gronden, me hier echt thuisvoelen. Seizoensrituelen zoals het Jaarwiel vieren, bieden me een framework waarmee ik de seizoenen sterker kan markeren en ervaren.
V: Nog niet erg lang ben je met pensioen, heeft dit jouw manier van zingeven verandert?
A: Sinds kantoorwerk geen onderdeel meer is van mijn dagelijks ritme, heb ik tijd voor mijn ‘neven-activiviteiten’ die nu mijn hoofd-activiteiten zijn geworden: taijiquan, qigong, orakelen, bloggen, schrijven, vrijwilligerswerk (Doras & Zinnig Noord), wandelen, workshops zingeving.
V: Hoe is het om deze activiteiten meer aandacht te kunnen geven? Wat doet dit met je? Ben jij / is je leven daardoor verandert?
A: Enerzijds is het een uitdaging om dagelijks zelfstandig structuur aan te brengen in mijn dagritme. Anderzijds is het bevrijdend om echt ruimte te ervaren voor de dingen die ik echt belangrijk vind: bezinning, oefeningen, kennisoverdracht. Mijn leven is een stuk interessanter geworden!
V: Wie of wat is jouw community op dit moment?
A: Sinds de lockdown zijn een aantal groepen, waar ik onderdeel van was, uit elkaar gevallen. Ik zie mezelf dus niet als onderdeel van een community, maar eerder als onderdeel van diverse losse netwerken.
V: Wat is het verschil tussen een community en een netwerk? Welk van de twee heeft jouw voorkeur en waarom?
A: Verschil Community versus netwerk: ik vergelijk deze met het verschil tussen ‘close friends’ en ‘bekenden’. Ik heb maar een handvol ‘close friends’ waarmee ik intensief kan samenzijn en een groot aantal ‘bekenden’ op social media waarmee ik incidentele uitwisselingen mee heb online. Voor echt contact geef ik de voorkeur aan Community.
V: Zinnig Noord heeft dit jaar als thema ‘Grond’. Wat doe jij om te gronden?
A: Ik doe taijiquan, (chinese gevechtsdans), qigong (chinese yoga), wandelen (in het groen).
V: Hoe helpen deze activiteiten jou bij het gronden? Wellicht helpt het om in te zoomen op één van deze drie.
A: Met name Qigong helpt me met fysiek meer in balans te komen, te gronden, en mijn innerlijke kracht te versterken. Door specifieke houding en beweeg-oefeningen kan ik steviger staan, vloeiender bewegen, effectief kracht uitoefenen.
V: Is er nog iets dat je zelf wilt toevoegen?
A: In mijn contact met Zinnig Noord ervaar ik de humanistische benadering als een goed werkbare brug tussen Kerk en Maatschappij.
V: Kun je een voorbeeld geven waarin dit zichtbaar wordt?
A: Tijdens mijn contact met de Zinnig Noord programmamaker van 2020-2021, ervoer ik het als een verademing dat deze vanuit een Humanistische achtergrond kwam, dit sluit voor mij beter aan dan een christelijke theoloog.
‘Op zoek naar het wonderbaarlijke, ontmoetingen met bijzondere mensen’
Op zoek naar het wonderbaarlijke
Mijn queeste op het pad van persoonlijke zingeving:
Onder de vernis van Protestantisme, ervaar ik een diepe onderstroom van chinese en javaanse
spiritualiteit.
Toen mijn speurtocht begon in Nederland, was slechts New Age en Europese spiritualiteit op de boekenplanken te vinden, Taijiquan en Yoga in buurthuizen; pas later kwam ik weer in aanraking met bredere ontwikkelingen uit overige delen van de wereld, met name shamanism: Native American Mongolia
Ontmoetingen met bijzondere mensen
Diverse ontmoetingen met mensen die mij inspireren: Naast de inspirerende verhalen van mijn vader, heb ik veel geleerd van leraren Taijiquan & Qigong en boeken/leraren uit de chinese traditie (Confucius, Mencius), naast boeken/leraren in de westerse spiritualiteit (Gurdjieff, Regardie, Starhawk), als overbrugging ervaar ik core shamanism (Harner) als een uitstekende ‘brug’.
In deze fase van mijn leven definieer ik mezelf als spiritueel humanist.
Belangrijkste actuele inspiratiebronnen: Mencius met betrekking tot het vormen van humanistische samenlevingsvorm. Modern shamanisme met betrekking tot rituelen. Reclaiming met betrekking tot politieke actie.
Voordat ik deze brief schreef, volgde ik eerst de aanwijzingen van de grondings-oefening:
In deze variatie worden eerst de voeten goed gegrond, zodat de ruggengraat een stevige verbinding maakt tussen e voetzolen en kruin. De voeten maken als wortels verbinding met de aarde, de kruin maakt verbinding met de hemel.
Zodra de verbinding tussen hemel en aarde goed is gelegd tussen kruin en voetzolen via de ruggengraat, strekken beide armen zijwaarts schuin omhoog waarbij de palmen naar boven gekeerd zijn.
Na verloop van tijd ervaar ik vanuit de voetzolen een impuls die ervoor zorgt dat de benen gaan schudden en de ruggengraat in beweging komt, dan voel ik hoe stijve stukken in mijn rug loskomen. De aarde-energie komt binnen via mijn voetzolen en gaan via mijn ruggengraat door mijn kruin naar de hemel.
Door de strekking vanuit voetzolen naar de vingertoppen, voel ik hoe ik de hemel-energie kan opvangen en laten doorstromen via mijn ruggengraat door mijn voetzolen, naar de aarde toe.
Ik sluit de oefening af door beide stromen, van aarde naar hemel en van hemel naar aarde via mijn lijf, te verzamelen in mijn buik, door mijn handen op mijn buik te leggen en mijn adem daar te concentreren.
Door deze oefening voel ik me weer opgeladen, fitter, helder.
Voor mij geeft deze oefening de fysieke beleving van de wisselwerking tussen aarde-mens-hemel, dit laat me voelen hoe belangrijk het is om als mens het balans te houden tussen het aardse en het spirituele.
“Elke groei is een sprong in het duister.” – Henry Miller Waar wil jij naartoe groeien in 2021? Met 40 Dagen Anders kun je de sprong wagen met een persoonlijke uitdaging: 40 dagen geen snoep of social media, of juist 40 dagen wél bewegen, of mediteren, of …
10 februari 2020, introductie 40 dagen anders Overdenking: Waarom is verandering zo moeilijk? Welke factoren in mijn omgeving en in mezelf werken tegen? En als ik in mezelf kijk: welke ‘stemmen in mijn hoofd’ blokkeren mij, welke patronen uit het verleden?
Oefening uit voice dialogue… Ik geef zo’n deelpersoonlijkheid, de Pusher, een stem: “eerst plicht, dan plezier”. Deze is heel handig als ik mijn werk af wilt krijgen, maar beperkt mijn spontaniteit en mijn vermogen om los te laten en plezier te hebben. Ik word door deze stem vaak een zwaarmoedige Gereformeerde Dominee en/of een strenge Confucianistische Ambtenaar. Dan geef ik als tegenpool de Vrolijke Frans een stem: “neem er nog eentje” (een wijntje, een trijntje, enzovoorts). Van deze stem wordt ik een stuk vrolijker, losser! Hij doet me denken aan een ‘stoute’ overgrootvader van grootmoeders kant. Beide stemmen zijn onderdeel van mij, maar Vrolijke Frans mag best wel meer stem krijgen! Voor mij voelt het aan alsof ik stemmen hoor uit de voorouderlijn, de Pusher uit de lijn van de voorvaders, de Vrolijke Frans uit de lijn van de voormoeders
11 februari, op de vooravond van Chinees Nieuwjaar, ontving ik overlijdensbericht van een oom, die met recht een Vrolijke Frans genoemd zou kunnen worden. Mijn grootmoeder noemde hem met een glimlach ‘stout’, want als kind haalde hij kattekwaad uit en als volwassene hield hij van een drankje, meer dan gebruikelijk was onder Peranakan. Volgens familie, die bij hem was in zijn laatste uren, waren zijn laatste woorden ‘geef mij een glas whisky’ (ik heb inderdaad apps gezien met een foto van hem in een ziekenhuisbed, met een glas whisky in zijn handen). Zijn rouwkaart begint heel toepasselijk met ‘Cheers’ !
Terugkijkend vind ik het heel treffend, dat ik vlak voor Chinees Nieuwjaar de stem van de Vrolijke Frans hoor, eerst via Voice Dialogue en later via een rouwkaart.
Kennelijk heeft ‘Vrolijke Frans’ me meer te vertellen, en vraagt het mijn aandacht in de periode van de 40 Dagen.
Zo te zien zullen de komende ‘ 40 dagen anders’ voor mijn NIET passen in het stramien van ‘vastentijd‘
You must be logged in to post a comment.