Hoe ging het met het uitvoeren van mijn voornemen?
meer ruimte geven aan het zielsdeel in mij dat vrolijk is, als alternatief op het zwaarmoedige deel.
Dit was een uitdaging, omdat ik ook nog meedeed aan ‘de Dode Hoek, een workshop waarin ik bezig was met het thema van de Dood.
In een poging om dit thema wat luchtiger aan te pakken, verdiepte ik mij in Dia de Los Muertos en ging ik aan de slag met Santa Muerteorakel en tarot
Toch voelde ik de laatste tijd dat de energie van Santa Muerte me wat te zwaar werd, dus heb ik die aanpak maar even losgelaten.
Welk succes van de afgelopen 40 dagen neem ik mee?
Mijn dagelijkse qigong-oefeningen en wekelijkse qigong-wandelingen geven mij goede energie!
Oefening: we schrijven een sprookje over veranderingen.
We kregen hiervoor een aantal begin zinnen die onderstaand cursief worden aangegeven, de invulling moesten we zelf elk voor zich opschrijven.
Mijn sprookje gaat als volgt:
Er was eens…een sombere man die altijd zwart droeg. Tot op een dag…hij plotseling opmerkte dat het lente was geworden. En toen…rook hij de bloemen, hoorde hij de vogels. En dat was niet zomaar iets, want…deze lente was uitbundiger dan hij ooit had meegemaakt in zijn leven. Dat was het moment dat hij ontdekte...dat hij in al die afgelopen jaren, zonder het op te merken, had gelopen langs een dode boom, die nu in plotseling in bloei stond, en waar nu een roodborstje een nestje in de kruin had gebouwd. En toen besefte hij...dat het tijd werd om zijn zwarte mantel af te doen.
En zie! Daaronder had hij een rood gewaad, dat al die jaren onder de zwarte mantel verborgen was geweest.
Hij werd nu zelf kleuriger en vrolijker van zijn nieuwe verschijning.
Het roodborstje begon tegen hem te zingen, en er verscheen aan de voet van de boom een rozenstruik die zich naar hem voorover boog, zodat hij volop kon genieten van haar geur en kleur.
Zo liep hij de wijde wereld in…zijn zwarte mantel liet hij achter zich liggen zonder dat hij er nog naar omkeek, hij liep nu in de richting van de klimmende zon aan de horizon.
En wil je weten wat hij nog meer ging beleven?
Dat is iets voor een ander verhaal!
Voor welke ervaringen van de afgelopen 40 dagen ben ik dankbaar?
Dat ik op moeilijke momenten werd gesteund door mijn gidsen en helpers uit de andere werkelijkheid!
Tijdens de oefening met geinspireerd tekenen, waarin ik door de Poort naar Hierna ging, eindigde de wandeling door het doolhof ergens middenin het rechter kwadrant.
Het liefste zou ik nog dieper willen gaan, maar dan in een veilige setting met goede begeleiding en een ervaren groep.
Eigenlijk heb ik bij dit soort oefeningen behoefte aan een begeleider met een grondige praktische ervaring met reizen door de benedenwereld, zoals Hetty Tonkes of Daan van Kampenhout.
Ik ervaar de oefening als een ‘light’ versie van sjamanistische trancereis, maar besef heel goed dat de impact hiervan bijzonder pittig kan zijn.
Hoe houd ik dit soort oefeningen voor mezelf veilig?
Ik vertrouw op mijn ervaring in trancereizen, en op mijn helpers en gidsen, die ik het liefste visualiseer als malachim.
Afgelopen volle maan ging ik in gedachten, vlak voor het slapen gaan, terug naar de plek waar de vorige oefening eindigde.
…
Terwijl ik in slaap begon te vallen, voelde ik me wegzinken in de Diepte, zo begon mijn droomreis.
…
Ik ontmoette een vrouw in een donker gesluierd gewaad, zij werd mijn gids.
Ze noemde zich Rachel
Ik voelde me beschermd en geborgen door de aanwezigheid van deze gids.
Later realiseerde ik mij de associatie met de Koningin van Ruiten:
Welke betekenis heeft de gids Rachel voor mij? Bescherming en geborgenheid!
Pasen nadert en daarmee het einde van deze veertigdagentijd.
Bedenk voor jezelf een (klein) vier-moment, een manier om je te belonen voor het feit dat je je een bepaalde periode goed met je voornemen bezig bent geweest.
Tenslotte, sta er ook bij stil wat je jezelf al geeft door met dit voornemen bezig te zijn.
Dus… wat geef jij jezelf deze periode?
Overdenkingen:
In plaats van de traditionele Christelijke nadruk op vasten en afzien, heb ik me geconcentreerd op theophany, voorbereiding op de lente.
Ik begon met de intentie: meer ruimte geven aan het zielsdeel in mij dat vrolijk is, mijn ruach.
Hoe heb ik dit aangepakt?
Ik ging meer zingen en muziek maken/beluisteren, (vrije) lichaamsbeweging, grappen maken, lachen.
Hoe ga ik de theophany vieren?
Door de lockdown ben ik al een tijdlang solistisch bezig, op zich kan ik dat prima, maar ik zou toch graag een keer face-to-face afspreken met anderen, bijvoorbeeld met een gezamenlijke lentewandeling.
Wat ga ik mezelf geven?
Vrolijke Inspiratie-materialen: Boeken, speelkaarten
Ping: 40 Dagen anders
Om te beginnen, vier velllen A4 samenvoegen tot een A2 …
Ergens linksonder een kleine poort naar het hiernamaals tekenen
Potlood/pen op het papier aan het begin van de poort plaatsen
Vanuit meditatief bewustzijn, de lijfelijke impuls volgen, het potlood de route door het hiernamaals laten gaan
Eerste indrukken:
Aan het begin ging het moeizaam, alsof ik op blote voeten over grindpad moest lopen… Het potlood gaat heen en weer, van links naar rechts, omhoog en omlaag… Het is een doolhof! Ik eindig ergens in het midden van het blad rechtsonder.
Impressie van het doolhof:
Hoewel de afbeelding tweedimensionaal er uit zag, voelde het aan als een reis door meerdere dimensies in de benedenwereld. Het voelde aan als een leeg doolhof, ik ben er geen andere entiteiten tegengekomen. Het moeizame begin doet denken aan Thorny Moor – het doornige pad , en de dunne rode draad die ik moet volgen door het doolhof doet denken aan Brig o’Dread – de lange smalle brug naar de andere kant.
Nawoord:
Aan het einde van de sessie had ik even tijd nodig om bij te komen en te gronden …daarna voelde ik wel dat het nodig was om de ruimte, waar ik de oefening had gedaan, goed te luchten om de energie te verversen. Nu ben ik dankbaar aan de goede begeleiding die ik heb gehad van mijn leraren in de drie werelden. De oefening, zoals we nu hebben uitgevoerd, werd ‘light’ gepresenteerd, maar heeft zeer zeker de potentie om krachtig na te werken.
Ik was aan het bijpraten met een oude vriendin, om helder te krijgen wat er mis ging in ons contact. … Nu was er geen boosheid meer, maar wel verdriet.
… Er waren nog wel dingen waarovr we het nog steeds niet eens konden zijn, maar daar konden we het erbij laten.
…
Aan het einde van de droom, in de overgang tussen slapen en waken kwam een helder inzicht door: We zaten allemaal vast in een situatie, een groepsdynamiek die verstard en gestold was. De cirkel werd te klein, te eng, te beperkend. In een eerder gesprek had ik aangegeven dat er vernieuwing nodig was, ruimte voor nieuwe invloeden, nieuwe contacten. Maar ik heb me laten overhalen door de argumentatie dat de tijd nog niet rijp was voor iets nieuws, de huidige situatie liep nu goed en nieuwe invloeden zouden dat kunnen verstoren. …
En zo bleek onze kring uiteindelijk toch poel met stilstaand water te zijn. Door de vastgeroeste patronen en rollen kwamen we niet meer tot vernieuwing.
…
Toen ik aangaf dat die situatie niet meer bij mij paste, moest het wel tot een breuk komen.
….
Terugkijkend naar mijn eerdere droom realiseer ik mij dat het heel gemakkelijk is om een orakel achteraf te koppelen aan gebeurtenissen die al hebben plaatsgevonden, maar toen ik middenin die situatie zat kon ik het orakel niet duiden.
Ik visualiseer mezelf in de toekomst over twee jaar, dat ik mijn uitdaging heb waargemaakt: Mijn aspect van de Vrolijke Frans meer ruimte te geven door te kijken naar wat wel kan in plaats van me vast te pinnen met beperkingen. Dan zie ik mezelf met kleinkind spelen op de wip in een speeltuin waar meerdere kinderen en (groot)ouders aan het spelen zijn.
In de eerste visualisatie weet ik nog niet op welke manier ik dit resultaat heb bereikt, maar in dit beeld reageert mijn hele omgeving leuk op mij omdat ikzelf vrolijker ben geworden.
In de tweede visualisatie wordt mij meer duidelijk, ook na gesprekken met anderen: Ik word vrolijker door zelf vrolijke dingen te doen, ik wordt speelser door speelse dingen te doen.
Hoe dan?
Ik zou aan de slag kunnen met workschops clownerie zoals die van cliniclowns.
Drie kernelementen van de uitvaart: beeld, tekst en muziek
Welk beeld?
Welke tekst?
Welke muziek? Welk instrument ? Welke muzikant?
Now I walk in beauty, beauty is before me, beauty is behind me, above and below me.
This ae nighte, this ae nighte, Every nighte and alle, Fire and sleet and candle-lighte, May earth receive thy soul
When thou from hence away art past Every nighte and alle To Whinny-muir thou com’st at last May earth receive thy soul
If ever thou gave hosen or shoon, Every nighte and alle Sit thee down and put them on; May earth receive thy soul
If hosen or shoon thou ne’er gav’st nane Every nighte and alle The whinnes sall prick thee to the bare bane. May earth receive thy soul
From Whinny-muir when thou art past, Every nighte and alle To Brig o’ Dread thou com’st at last; May earth receive thy soul
If ever thou gave of thy silver and gold Every nighte and alle On Brig o’Dread thou’ll find foothold May earth receive thy soul
If silver and gold thou ne’er gav’st nane Every nighte and alle Down thoul’t fall till the stars begain May earth receive thy soul
From Brig o’ Dread when thou art past, Every nighte and alle To purging fire thou com’st at last; May earth receive thy soul
If ever thou gave meat or drink, Every nighte and alle The fire shall never make thee shrink; May earth receive thy soul
If meat or drink thou ne’er gav’st nane, Every nighte and alle The fire shall burn thee to the bare bane; May earth receive thy soul
This ae nighte, this ae nighte, Every nighte and alle Fire and sleet and candle-lighte, May earth receive thy soul
…
A possible translation:
On this night, on this night, Every night and all, Hearth and house and candle-light, May earth receive your soul
When from here away you pass To Thorny Moor you come at last;
If ever you gave hose or shoes, Sit down and put them on;
If hose or shoes you gave none The thorns shall prick you to the bare bone;
When you have passed Thorn Moor, To Bridge of Dread you come at last;
If ever you gave of your silver and gold, On Bridge of Dread you’ll find foothold,
If silver and gold you gave none Down you’ll fall to where the stars begin
When you’ve passed the Bridge of Dread, To purging fire you’ll come at last;
If ever you gave meat or drink, The fire shall never make you shrink;
If meat or drink you gave none, The fire shall burn you to the bare bone;
On this night, on this night, Every night and all, Hearth and house and candle-light, May earth receive your soul
Commentaar:
De personificatie van de dood als Azrael, is een beeld waarmee ik me het meest thuis voel. Toen ik naar mijn moeder ging in haar laatste momenten, had ik het gevoel dat die Engel bij me was om te helpen bij haar volgende reis. Sindsdien ben ik die Engel steeds meer gaan waarderen als Helper.
‘I Walk in Beauty’ vind ik een mooi lied voor de afsluiting van een ritueel, deze heb ik ook gezongen bij de uitvaart van mijn moeder.
‘ Lyke Wake Dirge‘ heb ik recent ontdekt, het ritme en de melodie spreken me aan, maar in plaats van de traditionele Christelijke versie geef ik voorkeur aan de Reclaiming-versie omdat die beter past in mijn wereldbeeld.
"Going to the fortune teller's was just as good as going to the opera, and the cost scarcely a trifle more - ergo, I will disguise myself and go again, one of these days, when other amusements fail." - Mark Twain, Letter to Orion Clemens, February 6, 1861