Tag: Han

Verhalenavond: de Eerste Keizer van China

Verhalenavond: de Eerste Keizer van China


De man die de eerste keizer van China zou worden, groeide op in een land dat al 250 jaar verscheurd werd door oorlogen tussen de verschillende staten.

Hij droomde ervan, de chaos van die oorlogen te bedwingen door het stichten van een totalitaire eenheidsstaat dat tienduizend jaar zou moeten bestaan: “één land, één volk, één taal”.
Door zijn legers te perfectioneren tot een volmaakte vechtmachine, onderwierp hij alle omringende staten.
Om dat multiculturele superrijk tot één geheel te smeden, ontwierp hij draconische wetten waaronder iedereen uniform aan moest voldoen, op straffe van verminking of dood.
Alles werd tot in detail vastgelegd in een ijzeren standaard, afwijkingen werden niet getolereerd.
Maten en gewichten werden standaard, maar ook de lengte-as van wagens.
Door de afzonderlijke staten op te heffen, werd iedereen tot hetzelfde volk verklaard, de Qin.
Er werd één standaard ambtenarentaal gekozen, en alle variaties op het schrift werd tot één schrijfwijze teruggebracht.
Afwijkende denkbeelden werden verboden, talloze documenten die niet pasten in de officiele staatsfilosofie werden verbrand, en toen de intelligentsia protesteerden, werden een paar honderd levend begraven.
Om vreemde invloeden van de ‘barbaren’ te weren (en tevens om de eigen bevolking bijelkaar te houden), werd de Lange Muur rondom China gebouwd.

Om zo lang mogelijk zijn denkbeelden zelf te kunnen handhaven, streefde de Eerste Keizer naar een goede gezondheid en lang leven. Hij raadpleegde diverse alchemisten, die zoals gebruikelijk experimenteerden om het Elixer van Onsterfelijkhijd te maken. Omdat de wonderdokters onder andere gebruikmaakten van Cinnaber (kwikoxide), is de Eerste Keizer waarschijnlijk langzaam gestorven aan zijn onsterfelijkheidspillen, en na zijn dood viel zijn rijk binnen één generatie uiteen vanwege opstanden tegen zijn draconisch bewind.

De Eerste Keizer schiep zijn eenheidsstaat ten koste van talloze doden, hoe had het zover kunnen komen?
Hij kon een perfecte politiestaat scheppen omdat de zwijgende meerderheid het toeliet, en omdat voldoende mensen riepen om een krachtige man die eenheid in het land zou kunnen brengen.

Dit thema komt telkens weer terug in de wereldgeschiedenis in diverse plaatsen en tijden, ook in onze generatie hebben we ermee te maken.
Overal in Europa komen populistische partijen aan de macht, die eenheid propageren en afwijkingen van de norm willen verbannen. Het liefst zouden ze Fort Europa willen scheppen.

Wat gaan we doen, als de Eenheidspolitie langskomt om afwijkendheid (taal, cultuur, etniciteit)  te registreren en te belasten?


“The Empire, long divided, must unite: long united, must divide.”

Het reisgeschenk, spreker voor de doden

Het reisgeschenk, spreker voor de doden


Vandaag had ik een teamuitje: wandelingen door de joodse buurt van Amsterdam, met als eindpunt Joods Historisch Museum. Een stukje trambaan is daar als monument achtergebleven, ter herinnering aan de tramlijn waarmee deportaties via station naar Auschwitz werden georganiseerd. Dan zie ik die geestentrein nog steeds rijden.

Het raakt me op verschillende manieren:
Het is ongeloofelijk hoe het hart van Amsterdam werd uitgerukt als consequentie van een populist die sluimerende sociale onrust mobiliseerde tot rassenhaat.
Onbegrijpelijk, dat mensen erna zeiden ‘dat nooit meer’, maar dat wij in deze generatie opnieuw moeten meemaken dat een peroxide populist het heeft over etnische registratie en deportaties, en dat hij zelfs in de regering kan komen.
En dan nog zijn er mensen, die geloven dat het niet zo’n vaart zal lopen, want dat dacht men destijds ook van die vent met die Chaplins-snor.

Ik zie parallellen tussen de Joodse en de Chinese diaspora. Mijn voorouders hebben een vergelijkbare sterke literaire traditie, en het handhaven van culturele identiteit ondanks verstrooing door tijd en ruimte. De koning van Siam noemde de Chinezen ‘de Joden van het Oosten’, want ook Chinezen doen het goed in de handel, een feit dat afgunst opwekt bij de autochtonen. Ik heb meegemaakt dat dit ertoe leidde dat de militaire machthebbers pogingen deed om de Chinezen te dwingen tot assimilatie, in feite een culturele moord door het verbieden van taal en rituelen en familienamen.

Op dit moment wil ik spreken voor die doden, de geesten willen door mij heen spreken.
Ik kijk naar het zwijgende schilderij, het is alsof de drie spirits me vragen om mijn stem aan hun te lenen.

Aanstaande Vrijdag, als ik de laatste fysieke resten van mijn vader naar zijn graf breng, heb ik de gelegenheid om mijn stem aan hem uit te lenen, om namens hem een laatste groet te brengen.

Dit is heftig sjamanistisch werk, ik hoop dat ik het aan kan gaan.

Aan het einde van 40 dagen rouw (vervolg)

Aan het einde van 40 dagen rouw (vervolg)


Aan het einde van 40 dagen rouw.
Commentaar:
Terugkijkend op het ritueel van een bidstond na 40 dagen rouw, realiseer ik me ook dat het een bijzonder multicultureel en multireligieus gebeuren was: Chinees-Indische christenen die een Moslim-gebruik hebben overgenomen, om het vervolgens in Nederland uit te voeren in een kring bestaande uit meerdere vormen van zingeving!

herfstmaan 2009

herfstmaan 2009


Voor de viering van de chinese herfstmaan had ik met een aantal dierbare vrienden afgesproken om naar de Chinese tempel te Amsterdam te gaan.
De afspraak begon wat onrustig: nummer een liep ik helemaal mis bij het station (daar maakte ik me wel zorgen om), nummer twee kwam daar verlaat aan, nummer drie kwam pas aan toen we al in de tempel waren.
Om tot rust te komen, eerst maar met z’n tweetjes theedrinken in theehuis Himalaya, tijd nemen voor omschakelen van hectiek naar rust in een fijne omgeving.
Gezellig gebabbeld met mijn metgezel, we hadden het nog over de traditie dat je een boeddha-beeldje kado moet krijgen.
In een kalm tempo naar de tempel gegaan, net op tijd om nog een aantal leuke optredens mee te maken van Chinese zang, Hui-dansen, Xing-yi gongfu.
Terwijl ik helemaal tot rust kwam in de tempel, gingen mijn gedachten ook uit naar de dierbaren die er niet bij konden zijn, waarvoor ik steun en hulp vroeg aan Guanyin.
Tussen de bedrijven door werd een loterij gehouden, het kwam zo uit dat mijn metgezel een boeddhabeeldje ontving (waar ze natuurlijk heel erg blij verrast van was); zelf ontving ik een zijden sjaal (die verpakt was in kadopapier met mijn naam )
Deze fijne middag afgesloten met z’n drietjes, koffie verkeerd gedronken in theehuis Himalaya, impressies uitwisselen.
Toen ik eenmaal thuiskwam, zag ik voor mijn stoep de vermiste gast, dus alles was weer helemaal goed!

Pre-Communist Tibet: Embodying the myth of Shangri-la?

Pre-Communist Tibet: Embodying the myth of Shangri-la?


Of course, ancient Tibet was no paradise, but the People’s Republic ‘liberation’ of Tibet is not creating a new Marxist dream for the common man…

“If China is the great success story of speedy free market development, and is to be the model and inspiration for Tibet’s future, then old feudal Tibet indeed may start looking a lot better than it actually was.”

Friendly Fuedalism – The Tibet Myth

Blogged with the Flock Browser
Q blogspot
Tian An Men 04-06-1989

Tian An Men 04-06-1989


A song was heard in China In the city of Beijing.
In the spring of 1989
You could hear the people sing.
And it was the song of freedom
That was ringing in the square,
The world could feel the passion of
The people gathered there.

Oh children, blood is on the square.

For many nights and many days,
Waiting in the square.
“To build a better nation”
Was the song that echoed there.
“For we are China’s children,
We love our native land,
For brotherhood and freedom
We are joining hand in hand.”

Oh children, blood is on the square.

Then came the People’s army
With trucks and tanks and guns.
The government was frightened
Of their daughters and their sons.
But in the square was courage and
A vision true and fair,
The Army of the People would not harm
The young ones there.

Oh children, blood is on the square.
On June the 3rd in China,
In the spring of ’89,
An order came from high above
And passed on down the line.
The soldiers opened fire,
Young people bled and died,
The blood of thousands on the square
That lies can never hide.

Oh children, blood is on the square.

For four more days of fury
The people faced the guns.
How many thousands slaughtered
When their grisly work was done?
They quickly burned the bodies
To hide their coward’s shame,
But blood is thick upon their hands and
Darkness on their names.

Oh children, blood is on the square.

There are tears that flow in China
For her children that are gone.
There is fear and there is hiding,
For the killing still goes on.
And the iron hand of terror can
Buy silence for today,
But the blood that lies upon the square
Cannot be washed away.

Oh children, blood is on the squar

Song of Tian An Men

Blogged with the Flock Browser
Q blogspot
Wie zijn Wei Tuo en Qie Lan?

Wie zijn Wei Tuo en Qie Lan?


Onlangs op bezoek geweest in de chinese tempel te amsterdam, waar ik zag hoe Guanyin geflankeerd werd door twee beschermers waarover weinig te vinden was in de folder en website van de tempel:
“Guan Yin Bodhisattva wordt geflankeerd door twee beelden van Wei Tuo en Qie-Lan, de legendarische beschermers van de boeddhistische leer en de tempel.” (Bron: FGS He Hua Amsterdam Zeedijk Tempel – Over Ons)
Wei Tuo is in het chinese buddhisme de Opperbevelhebber van de hemelse legers en  wordt afgebeeld als een geharnaste jonge krijger, die leunt op een vajra-donderstaf,
In het buddhisme  heet hij Skanda en beschermt hij de Dharma, in deze hoedanigheid wordt Skanda ook geassocieerd met Vajrapani (drager van de donderstaf) die dezelfde functie heeft in het Hellenistisch Buddhisme na Alexander.
Wellicht werd Sikander geassocieerd met Skanda?
Tevens is er de associatie met de Hindugod Skanda aka Kartikeya, opperbevelhebber van de hemelse legers.
Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Wei_Tuo
Qie-lan is de buddhistische naam van de vergoddelijkte hertog Guan, de veldheer die tijdens de Drie Koninkrijken bekend werd; door de buddhisten wordt hij, net als Wei Tuo, gezien als beschermer van de Dharma.
Hij wordt vereerd door Confucianisten om zijn loyaliteit en rechtvaardigheid, en  door Taoisten in zijn functie van demonendoder.
Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Guan_Yu
Persoonlijke noot: gevoelsmatig spreekt GuanYu me meer aan dan WeiTuo, ook in de chinese tempel wist men mij meer te vertellen over GuanYu dan over WeiTuo.

Blogged with the Flock Browser
De schok

De schok


Hexagram 51, de donder:
“de schok maakt honderd mijl aan het schrikken
en hij laat niet offerlepel en kelk vallen”

Op weg naar vrienden, afgebeld door een wederzijdse vriendin, omdat ze de avond daarvoor een ongeluk hadden gekregen.
Een auto, had hun auto in de flank gegrepen, ze eindigden bijna tegen een boom: twee zwaar gekneusd, de derde moest losgezaagd worden en naar het ziekenhuis gebracht worden.

De rest van de dag heeft dit me bezig gehouden, vragen komen naar boven: waarom juist zij, vooral de jongste die nog zo sprankelt van leven en lente-energie?

In de loop van de nacht, in halfslaap/trance, in de Droomtijd gezocht naar haar aanwezigheid in de werelden:
Uiteindelijk verscheen voor mijn geestesoog, hoe ze mocht verblijven in het rustoord van Holda.
Moge het zo zijn, dat dit verblijf tijdelijk is, en dat ze erna opnieuw gesterkt met nieuwe inspiratie onder ons mag terugkomen op midden-aarde.

Mijn hart is bij haar en degenen die haar nabij zijn.

Zie ook: het ongeluk

Blogged with the Flock Browser