Lieve familie, vrienden
Toen ik anderhalf jaar geleden H leerde kennen, was dat liefde op het eerste gezicht. We waren van plan het rustig aan te doen, elkaar eerst goed te leren kennen, maar een week of drie na onze kennismaking werd Ma heel erg ziek en zijn we midden in de nacht naar het ziekenhuis gereden. En zo werd ik toch al heel snel de familie “ingeslingerd”.
En net zoals het openen van mijn hart voor H zo vanzelfsprekend voelde, voelde het ook net zo vanzelfsprekend om mijn hart te openen voor Ma en Pa. En ik was hartverwarmend welkom.
We zijn nu anderhalf jaar verder en ik heb in die tijd een aantal gesprekken met Pa gevoerd. Ik ontdekte een heel mooi mens, met open hart en vooral ook “open mind” naar de moderne samenleving. Zonder oordeel vroeg hij door naar wat ik ergens van vond, als socioloog, als docent en als mens. En zo werden het prachtige, diepe ontmoetingen, waar ik erg van genoten heb.
Eenmaal kwamen we onverwacht op visite, en toen we lekker op de bank geïnstalleerd waren met een kop thee, ging hij er echt voor zitten en vroeg met een twinkel in zijn ogen: ”Vertel eens, wat is jullie geheim?” Verbaasd keek ik hem aan en vroeg: “Geheim?” “ Ja”, zei hij, “jullie maken elkaar zichtbaar gelukkig, wat is jullie geheim? “
Ook vroeg een van de kinderen eens in bijzijn van Pa of we nog gingen trouwen of samenwonen. We legden uit dat wij heel gelukkig zijn met onze LAT-relatie. Pa zei daarop, weer met die twinkel in zijn ogen: “Ja, dan blijf je naar elkaar verlangen, he?”
Toen ik Hok een week of twee kende, had ik een heel wonderlijke droom. Ik droomde dat ik een gesprek had met Pa. Ik had hem toen nog nooit gezien of gesproken, maar in de droom hadden we een diep, levensecht gesprek en bevroeg Pa me over de betekenis die het woord Liefde voor mij had. Waar ik in mijn droom heeel openhartig en ten diepste op geantwoord heb.
Ik was heel verbaasd en vertelde over deze droom aan H en die vertelde me dat dit gesprek wel als een typerend gesprek voor zijn vader kon doorgaan.
De laatste keer dat ik Pa gezien heb, was de zaterdag voor zijn overlijden. We vierden met H en de kinderen Ma’s verjaardag. Het was gezellig en ontspannen. Opeens kwam Pa bij me zitten en er ontstond een diep gesprek over de vraag waar ik de twee jaar voor mijn scheiding van de vader van mijn kinderen mee geworsteld heb: “Mag je scheiden wat God verbonden heeft? “ en “Wat is ware liefde nu eigenlijk?”. Ik heb mezelf in dat gesprek ten diepste laten kennen….
Wat overigens niet moeilijk is in de vriendelijke ogen waarin het wijze hart van Pa en de liefde van God zo mooi weerspiegeld worden.
Later realiseerde ik me, dat dit het gesprek uit mijn droom was, wat ik nu in werkelijkheid met Pa gevoerd had….
Hij bedankte mij voor mijn openhartigheid en dat hij mij nog beter had mogen leren kennen. Ik weet nog dat het voelde alsof er een voor Pa openstaande vraag beantwoord werd en we namen nog inniger afscheid dan anders. Ik kreeg er kippenvel van en er flitste door me heen, dat het wellicht wel het laatste afscheid was. En dat was helaas ook zo….
Lieve Pa, ik ben U heel dankbaar voor onze mooie, open ontmoetingen. Ik draag U voor altijd mee in mijn hart. Ik zal – in liefde- er zijn voor H, Aisha en Ailin, Ma, M en JK en de kinderen.
Moge U rusten in Gods Vrede.
Dreamquest 