Het Nederlandse poldermodel is eigenlijk een consensusmodel.

Vanouds moesten de diverse belangengroepen met elkaar samenwerken om als staat te overleven.

De maatschappij is complexer geworden, vanuit de overheid zien we de typische reactie om die complexiteit te lijf te gaan met formalisatie.

Door toenemende formalisatie en bureaucratisering van consensusprocessen onstaat echter afstand ten opzichte van de achterban, zo onstaat het wantrouwen van de burger ten opzichte van de overheid, weer een complexiteit erbij. waarop gereageerd kan worden met nog meer formalisatie van bovenaf om controle te houden.

Zou het helpen, als de overheid de burgers minder betuttelt met regeltjes?
Iets in de richting van het Amerikaanse model, waarin de centrale overheid veel meer overlaat aan de locale overheden?
Als ik dan zie hoe dat daar misgaat dan vraag ik me het af.

Volgens mij is het huidige maatschappelijke klimaat volkomen verziekt door toenemend onderling wantrouwen tussen groeperingen, dit wordt verergerd door economische malaise.

De maatschappij verhardt. word agressiever, wantrouwiger.

Misschien is het gewoon het effect van overbevolking…
Zet grote aantallen mensen in een situatie waarin de afnemende hulpbronnen onvoldoende verdeeld worden, dan ontstaan er vanzelf conflicten.

Misschien wordt het weer tijd dat de Natuur grote schoonmaak houdt in Nederland door middel van een ramp, zodat we dan weer even leren om echt samen te werken.