Dankzij Inge kon ik spontaan een last minute boeken voor de Fair: Het begon met haar aanbod van een vrijkaartje voor een volledig weekeinde…zonder nadenken zei ik hier ja op, pas later zag ik in mijn agenda driedubbele afspraken staan.
Toch had ik een sterk gevoel dat ik hier heen moest gaan.
Volkomen irrationeel, geen idee waarom ik hiervoor andere afspraken zou moeten afzeggen.
Aanmelden via de website ging moeizaam omdat de lijn van internetmail geplaagd werd door gremlins, waardoor berichten niet goed doorkwamen.
Gelukkig kon ik meerijden met Peter die erheen ging voor de muziek; hij had ook een korte lijn met de organisatie waardoor mijn verblijf  (tipi bed & breakfast) goed geregeld kon worden.
Bij aankomst meteen mijn staf een plek gegeven als Wachter.

Tijdens de openingsceremonie wilde de staf mee, en droeg ik mijn sjamanenspiegel op de borst

Mijn drum wilde ook graag bespeeld worden!

Op deze manier aanwezig te zijn voelde voor mij aan als een extra stap in mijn proces van coming-out op het sjamanistische pad.

Om een of andere reden wilde Kartika meekomen, ik kreeg het gevoel dat deze ergens heen wilde gaan.

---

Na de opening was het tijd voor het diner…
Aan tafel ontstonden al vrij snel spontane gesprekken met wildvreemden, zo kwam ik in contact met M die voor het eerst naar dit soort happening ging.
Samen over het veld gelopen om de verschillende standhouders en workshops te verkennen, veel leuke aanbieders gezien maar ook kaf onder het koren.
Van alles door elkaar heen: old-school mediums & paragnosten, new-age plastic shamans  al met al een overweldigend aanbod aan uiteenlopende systemen en spiri-spul dat je aandacht trekt.

Na deze gezamenlijke verkenning afzonderlijke workshops gedaan.

Mijn eerste sessie was zitten in een piramide, met de rug naar de ankh en het gezicht naar de phurba , terwijl de behandelaar met een ratel rondliep.
Voor mij was dit een goed begin van mijn verblijf op de fair: moment van rust, gronden,  me voorbereiden op de hectiek van het kampement.
Ik ben een poosje later nog teruggegaan naar deze stand, voor een tuina behandeling, diverse fysieke blokkades aanpakken.

‘s avonds het Triskelion-labyrinth gelopen, een magische ervaring van steeds wisselende wervels in het patroon:

Tussen de bedrijven door fijne gesprekken gehad met M, ervaringen met workshops uitgewisseld.
…
De volgende dag hoorde ik van een paar mede-slapers van de tipi, dat een enkelen naar een andere slaapplek waren gegaan omdat ze last hadden van de energie van mijn staf. Er zou zelfs een medium langsgekomen zijn om te bevestigen dat dit een negatieve energie zou zijn. Dit hoorde ik allemaal uit de tweede hand, maar niemand heeft mij vanuit de eersthands persoonlijke ervaring aangesproken.

Voor alle zekerheid heb ik een second opinion consult aangevraagd bij Inge: ik heb haar gevraagd naar haar observaties over deze staf, nog voordat ik iets had verteld over de eerder genoemde roddel).
Het bovenstuk associeerde ze met Wijsheid, het onderstuk met Genezing, verder kwamen beelden door van Slang.
De Wijze Slang van Genezing, daar kan ik wel wat mee!
‘Deze staf is niet zo oud, maar de energie ervan wel.’
Zelf associeerde ik de staf met wuxia , warrior spirit/spiritual warrior.
Eerder in dit weekeinde ontmoette ik het aspect van Fudo-Myoo dat ik wel passend vond in deze context.
En dan is er ook nog mijn grote held Guanyu!

Op zich wel begrijpelijk dat zo’n oude krijger uithaalt als een medium ongevraagd komst spioneren!

Toch wel raar, dat niemand met eerstehands ervaring mij heeft aangesproken, en zeker die zogenaamde medium.

…

Eindelijk de tijd genomen voor een workshop didgeridoo, dat smaakt naar meer!…

Voor de resterende tijd van mijn verblijf veel rust genomen om alle indrukken te verwerken, nog even napraten met M.

Kartika vond nu zijn bestemming, een passend afscheidsgeschenk…
Dan wordt het tijd om los te laten, deze ontmoetingen met bijzondere mensen, op zoek naar het wonderbaarlijke

Zie ook: Mystical Fantasy Fair

• story