Nancy vertelde onlangs het verhaal van
De man die bomen plantte…
Nancy gaf aan het begin van het verhaal ieder van ons een eikelnoot.
Gedurende het hele verhaal hield ik dit zaadje in mijn hand terwijl de beelden door me heen gingen…
Het verhaal deed me denken aan John Appleseed….
Ter bezinning…wat doet dit verhaal met mij, wat roept het in mij op?
Een klein zaadje heeft de potentie om een grote boom te worden, die dan weer vele zaden voortbrengt.
Een enkel mens kan door voortdurende uitvoering van kleine handelingen grote invloed uitoefenen.
Welk zaad zou ik in mijn omgeving willen planten?
Ik denk meteen aan het Zonneplein bij het Zonnehuis, een dorpsplein dat lange tijd verpieterde in periode van crisis.
Oude bewoners trekken weg, nieuwe bewoners vestigen zich, maar er is een kloof tussen de oorspronkelijke bewoners en de nieuwkomers.
Zelf ben ik ook import, maar heb ik het gevoel dat ik er tussenin zit.
Zo’n vijf jaar heb ik geprobeerd om mee te helpen organiseren in de wijk, met minimaal resultaat.
Het voelt aan alsof de oude grond geen goede voedingsbodem heeft voor nieuwe initiatieven.
In het contact met de oude garde heb ik ervaren dat er veel weerstand en wantrouwen is naar alles wat nieuw is, dit stemt me verdrietig.
Toch zou ik graag iets willen bijdragen aan dit plein!
Er zijn een paar nieuwe initiatieven van nieuwkomers die een leuk bedrijfje opzetten, die zou ik graag willen steunen door er vaker te winkelen, en door hen te promoten via sociale media.
Een tijdje loop ik met het zaadje in mijn zak, totdat ik de ruimte voel om deze te planten op het Zonneplein.
zie ook: Agenda – Tuin aan Zee