stel dat… is niet hetzelfde als: het is zo dat…

dat is het verschil tussen fictie en feit.

je fantasie uitleven is prima oefening voor de geest, zolang het onderscheid tussen fictie en feit helder blijft, anders is de kans voor geestesziekte groot.

Bijvoorbeeld:
Ik kan prima een Ufo visualiseren, maar het wordt toch iets heel anders als ik erna ga geloven dat ik die Ufo ook daadwerkelijk heb gezien in de fysieke werkelijkheid.

Ik krijg de indruk dat in menig sensatie-forum het onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid verloren gaat.

De eigen ‘waarnemingen’ ondergaan dan te weinig de ‘reality-check’.

Als ik dingen waarneem die een ander niet waarneemt onder dezelfde omstandigheden, dan is de enige mogelijke conclusie dat er een verschil in waarneming is.
In zo’n geval kan ik niet zeggen: het is waarheid omdat ik het heb gezien.

Overigens is uit diverse onderzoeken gebleken dat ooggetuigenverslagen lang niet altijd zo betrouwbaar zijn als de politie zou willen.
Vandaar dat men dan ook graag fysiek tastbaar bewijs.

Nu kom ik dus op het punt waaraan ik me stoor in forums die gespecialiseerd zijn in ‘onverklaarbare waarnemingen’ (ufo’s, éntiteiten, aliens): de pretentie dat degenen die zoiets waarnemen zeer bijzondere mensen zijn, verheven boven degenen die het niet waarnemen, en bovendien het blind geloven in samenzweringstheorietjes mbt doofpotaffaires etc.

Dat soort forums wordt volgeschreven met allerlei ‘bijzondere waarnemingen’, de ene nog buitenissiger dan de ander, het lijkt wel eens een wedstrijdje ‘ghost-spotting’.

Zelf heb ik onder specifieke omstandigheden ‘iets’ in die richting waar kunnen nemen, nou en?
Wat is daar zo bijzonders aan? Word ik daarmee een beter mens?

• story