Nu is mijn laatste oma dood
En niemand weet hoe ik haar mis
Want ik hou me nog altijd groot
Net als op haar begrafenis
Toen zei die man: "Ja, volgt u mij"
Het was nog koud.
Het was nog vroeg
Ik zag er ook wel mensen bij
Die hadden geen verdriet genoeg
Zondags ging ik naar oma toe
En alles mocht er op zo’n dag
Ze werd nooit mopperig of moe
Ze lachte om alles wat ik deed
Ik maakte deeg, ik maakte brood, ik maakte koek
Soms had ik me zo gek verkleed
Dan deed ze ‘t bijna in haar broek
Ik klom ook nog wel eens op haar schoot
Dan was ik zogenaamd weer klein
Nu is mijn laatste oma dood
Nooit kan ik meer een kleuter zijn
Haar leuke huis blijft wel bestaan
Het krijgt natuurlijk nieuw behang
Ik durf er niet meer naar toe te gaan
Al duurt de zondag nog zo lang
Wanneer de meester in de klas
Absolute stilte wil
Dan denk ik hoe mijn oma was
En dan word ik vanzelf wel stil
Kinderen voor kinderen
Dreamquest 
Op 2 december 2006 overleed ze, en onlangs gingen we weer op bezoek bij het graf na de traditionele veertig dagen.
Het graf schoongepoetst, een korte toespraak van mijn vader, erna met de hele club samen eten in het huis van oma.
Omdat ik vaak ben verhuist, heb ik nooit een gevoel gehad van ‘ouderlijk huis’, maar het huis van oma komt nog het dichtste bij.
Het zou toch heel gek aanvoelen als dat huis verkocht zou worden, dan zou het familiehuis weg zijn.
LikeLike