Afscheid is de rode draad die nu door mijn verhaal loopt:

Komende Vrijdag draag ik de urn van mijn vader naar het urngraf, dan gaat de grafsteen ervoor, wederom wordt een hoofdstuk afgesloten en neem ik afscheid van de fysieke resten van mijn vader.

Ondertussen ben ik bezig met zoeken naar reguliere zorg voor mijn moeder, want ons mantelzorgsysteem valt uiteen, op termijn moet Ma naar een verzorgingstehuis en zal ze afscheid moeten nemen van het huis waar ze jarenlang heeft samengeleefd met Pa.

Het Reisgeschenk is nu bijna een maancyclus lang bij mij geweest, het wordt tijd om afscheid te nemen. Waarschijnlijk zal de overdracht komende vrijdag plaatsvinden aan het einde van de dag wanneer ik mijn jaarcyclus afsluit.

Binnenkort maak ik opnieuw de balans op van de diverse netwerken waarmee ik contacten heb, ik moet denken aan een vraag die een hyves-vriendin aan me stelde: wat is de meerwaarde van dit contact voor jou?
Een confronterende vraag, die ik mezelf opnieuw ga stellen met betrekking tot diverse internetcontacten, er zal weer een ronde volgen van ontvrienden. Niet omdat ik een hekel aan iemand heb, maar omdat ik tot de conclusie moet komen dat het contact geen wederzijdse inspiratie (meer) biedt.

Terugblikkend op het Reisgeschenk, zie ik hoeveel nieuwe inspiratie ik heb gekregen, maar ook confrontatie.

De hamvraag wordt straks: wie wil ik straks ‘Interesting Times’ toewensen?

• story