Month: July 2010

Mijn leefwijze


De uitdaging waarmee ik voortdurend bezig ben, is ‘hoe breng ik spiritualiteit in de praktijk in het dagelijkse leven?’

Voor mijn dagelijks brood doe ik administratie voor maatschappelijk werk, en dan hoop ik maar dat een goede manier van registreren meehelpt aan goede hulpverlening.

In mijn vrije tijd laad ik mezelf op me qigong en gongfu, ontmoetingen met bijzondere vrienden, magische rituelen. 

Het blijft een uitdaging om een brug te slaan tussen mijn spirituele overtuigingen en maatschappelijk handelen, mijn stem laten horen in het maatschappelijke debat, maar ook mijn handelen laten spreken in politieke actie.

Droom: Conflict!


Ik droomde dat we op mijn werk lijstjes maakten voor de structuur van moleculen.

Een collega had het idee dat dit het beste kon door de verschillende elementen een serienummer te geven; dit nummer zou dan moeten aangeven wat hun plek was in de structuur, en wat hun voorgeschiedenis was, zodat de nummering telkens zou veranderen als er een bewerking had plaatsgevonden met het materiaal.

Bovendien zouden de verschillende elementen een apart kleurtje moeten hebben, zodat het geheel zou lijken op een kleurige gebedsketting.

Ik was het absoluut oneens met die collega, want het zou de registratie onnodig bewerkelijk maken!

We kwamen er niet samen uit en bespraken het met de leidinggevende in de teamvergadering.

De teamleider gaf de collega gelijk, maar ik bleef er principieel tegen  om deze registratiewijze in te voeren.

Mijn tegenstem werd door de teamleider gezien werkweigering (wat zou kunnen leiden tot ontslag), maar ik diende formeel bezwaar tegen, bovendien diende ik een motie van wantrouwen in tegen de teamleider, die volgens mij buiten het boekje ging. Dit escaleerde tot op het niveau van de manager die de leidinggevende steunde, dus breidde mijn motie van wantrouwen zich ook uit tot de manager.

Bij het wakker worden voelde ik de boosheid uit de droom nog doorwerken.

.

Olive.oil.soap.molecule

Grote Schoonmaak


Een tijdje terug was ik de bende in mijn huishouden helemaal zat.
Omdat ik een volle agenda heb (werk, familie, vrienden, ME-time), kom ik er niet aan toe om het huishouden echt goed te doen.

Ik plaatste een oproepje bij The Giftbox (“Durf te vragen, durf te ontvangen”).
Pff, zomaar on hulp vragen zonder meteen iets daartegenover te stellen, dat valt niet mee.
Mijn neiging is om meteen een dienstenruil voor te stellen, of een financiele vergoeding.
Dit was dus voor mij een goede oefening!

In de loop van een week raakte ik in gesprek met een vrouw die mijn familie goed had geholpen met hand-en-spandiensten; van haar wist ik dat ze een extraatje goed kon gebruiken, dus heb ik haar gevraagd om me te helpen.
Ze kwam met een vriendin, die ook eerder onze familie had geholpen.
Samen gingen ze een dagdeel aan de slag in mijn huis; ik deed wat boodschappen voor het noodzakelijke schoonmaakspul en ging erna tuinieren (onkruid wieden, composthoop bijvullen) want zien werken doet werken.

Toen het huis helemaal schoon was, heb ik mijn helpers blijgemaakt met zo’n gekleurd papiertje van de Staat; is het niet wonderlijk dat deze maatschappij vodden verwerkt tot handelskralen van de moderne wereld?
De rest van die dag heb ik genoten van een opgeruimd huis, ik realiseerde me dat er veel ballast van me was afgevallen, al die (on)bewuste ergernis aan rommel was weggewerkt.
Verschillende voorwerpen waren anders neergezet, dat was ook verfrissend om te zien!

PS. ik krijg meteen weer nieuwe inspiratie om te bloggen!

Amazing Grace


Onlangs zag ik de film ‘Amazing Grace’

Nu wordt me duidelijker waarom dat lied mijn vader zo aansprak: het belichaamt enerzijds een diepbeleefde spiritualiteit, anderzijds een actief uitgevoerd radicaal maatschappelijk engagement.

Dit sluit aan op de manier waarop ik ernaar streef om mijn spirituele inspiraties te koppelen aan mijn politiek-maatschappelijk handelen.

Aangezien ik me goed thuis voel op internet, lever ik graag mijn bijdrage via forums, blogs en tweets voor een humaan leefklimaat.

Doe je met me mee?

Verhalenavond: de Eerste Keizer van China


De man die de eerste keizer van China zou worden, groeide op in een land dat al 250 jaar verscheurd werd door oorlogen tussen de verschillende staten.

Hij droomde ervan, de chaos van die oorlogen te bedwingen door het stichten van een totalitaire eenheidsstaat dat tienduizend jaar zou moeten bestaan: “één land, één volk, één taal”.
Door zijn legers te perfectioneren tot een volmaakte vechtmachine, onderwierp hij alle omringende staten.
Om dat multiculturele superrijk tot één geheel te smeden, ontwierp hij draconische wetten waaronder iedereen uniform aan moest voldoen, op straffe van verminking of dood.
Alles werd tot in detail vastgelegd in een ijzeren standaard, afwijkingen werden niet getolereerd.
Maten en gewichten werden standaard, maar ook de lengte-as van wagens.
Door de afzonderlijke staten op te heffen, werd iedereen tot hetzelfde volk verklaard, de Qin.
Er werd één standaard ambtenarentaal gekozen, en alle variaties op het schrift werd tot één schrijfwijze teruggebracht.
Afwijkende denkbeelden werden verboden, talloze documenten die niet pasten in de officiele staatsfilosofie werden verbrand, en toen de intelligentsia protesteerden, werden een paar honderd levend begraven.
Om vreemde invloeden van de ‘barbaren’ te weren (en tevens om de eigen bevolking bijelkaar te houden), werd de Lange Muur rondom China gebouwd.

Om zo lang mogelijk zijn denkbeelden zelf te kunnen handhaven, streefde de Eerste Keizer naar een goede gezondheid en lang leven. Hij raadpleegde diverse alchemisten, die zoals gebruikelijk experimenteerden om het Elixer van Onsterfelijkhijd te maken. Omdat de wonderdokters onder andere gebruikmaakten van Cinnaber (kwikoxide), is de Eerste Keizer waarschijnlijk langzaam gestorven aan zijn onsterfelijkheidspillen, en na zijn dood viel zijn rijk binnen één generatie uiteen vanwege opstanden tegen zijn draconisch bewind.

De Eerste Keizer schiep zijn eenheidsstaat ten koste van talloze doden, hoe had het zover kunnen komen?
Hij kon een perfecte politiestaat scheppen omdat de zwijgende meerderheid het toeliet, en omdat voldoende mensen riepen om een krachtige man die eenheid in het land zou kunnen brengen.

Dit thema komt telkens weer terug in de wereldgeschiedenis in diverse plaatsen en tijden, ook in onze generatie hebben we ermee te maken.
Overal in Europa komen populistische partijen aan de macht, die eenheid propageren en afwijkingen van de norm willen verbannen. Het liefst zouden ze Fort Europa willen scheppen.

Wat gaan we doen, als de Eenheidspolitie langskomt om afwijkendheid (taal, cultuur, etniciteit)  te registreren en te belasten?


“The Empire, long divided, must unite: long united, must divide.”