Tag: Brigitte

Droom: onverwachtse ontmoeting met mijn eerste spirit-helper

Droom: onverwachtse ontmoeting met mijn eerste spirit-helper


Van deze droom herinner ik me maar een paar beeldfragmenten.
Ik ontmoette de Dood…

Het gevoel hierbij was rustig, sereen.
De Dood komt vaker voor in mijn dromen en trancereizen, meestal  als een vrouw:

_original

Maman Brigitte

Santa Muerte

In mijn vroegste herinneringen, toen ik vier was, zag ik na het overlijden van mijn grootvader de Dood als een skelet dat me angst aanjoeg tot mijn dertiende.

Voor mij is de Dood tegenwoordig heel menselijk, met dank aan Pratchett
Overigens wel heel frappant, dat deze in mijn dromen kwam, in de nacht voorafgaande de workshop spirit-helpers.

Blessed be Brighid

Blessed be Brighid


Letting go of what has been the comfort of lonely hearts, being grateful for everything
imbolc
spirit dollBlessed Woman come to me
Woman of the Fires,
Woman of Poetry
Blessed Woman come to me
Woman of Healing,
Woman of Skillful Means

Blessed woman of the land
Guide my heart and guide my hand
Blessed Woman of the streams
Guide my soul and guide my dreams
Blessed Woman come to me
Woman of the fires
Woman of Poetry,

Blessed Woman come to me
Woman of Healing
Woman of Skillful Means.
Blessed Woman of the hills
Heal all wounds and heal all ills
Blessed Woman of the flame
Awaken me to renew again.
~Lisa Thiel~

Impressies van Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek


Prelude:
Q: What is magic?
A: The art of changing consciousness

Meditatieve oefeningen:
Kijk naar de verhalenverteller, en ervaar tegelijkertijd met je perifere blik je omgeving terwijl je jouw eigen lijf blijft voelen.
Loop door de ruimte terwijl je wisselt tussen gewaarwording van je lijf en je omgeving.
Zoek een plek op waar je met die manier van waarneming gaat schrijven.
…ik ga naar buiten, ga in het halfduister aan de waterkant op mezelf zitten en begin in het donker te schrijven…

beyond projection
oh how lonely!
oh how beautiful!
beyond the chatterbox monkey
writing as if in a dream
without seeing what i write
beyond labeling this or that
silence between words
empty space between lines
between in and out
on the treshold
betwixt and between

Observation: I am always on the treshold
Question: Do you want to enter?

Going into the labyrinth of the mind:
Q: Do you want to enter?
Y:  Yes I have to, I have been called

Down into the rabbit hole
up and down,
will tomorrow
bring me sorrow
just another day of searching
round and round we go
beware the gate-warden
into the deep
spiral dance
except seven
no one have returned
he who enters
abandon all hope
what dreams may come
Inanna in the underworld
meet the ancestors
confronting the shades
of fear and loathing
where is ariadne?
dread lady ereshkigal awaits
maman brigitte
nan soti anglete
om kali ma jaya!

Synopsis:
Confronting my childhood fears of death and darkness
My grandfather died when I was four
Why did you have to go so soon?

Met dank aan Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops


atlantis“I want to find my soulmate, but can I? Every time I move up (a struggle), I fall into the waves again. I don’t even know if someone lives in the monastery on top”  (Felix)
The participants told their story and I made a drawing to each one while they were speaking. This drawing was then used to refine and shape the next version of the story. I had to listen very attentively, it was almost like athletic listening for me.” (Rini Brakkee)

Afgelopen weekeinde ging ik naar het eerste deel van een nieuwe cyclus:
Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops
met als thema (be)longing-‘Wat is jouw plek, waar sta jij in het leven?’
De locatie was passend, PLLEK

We kregen een aantal leuke oefeningen:

Schrijf je intentie op
Waartoe word ik nu geroepen?

Visualiseer jezelf in een situatie die uitbeeldt wat je graag zou willen.
Ik zag mezelf als gids van een reisgezelschap bestaande uit gelijkgestemden, die bezig wilden zijn met het uitwisselen van kennis en vaardigheden.

Automatisch schrijven: schrijf binnen tien minuten ononderbroken zonder nadenken wat je te binnenvalt bij het thema: tocht door de woestijn naar de oase.
Bij de bazaar in de oase..geweldig warm droog!
Ontmoetingen met bijzondere mensen, muziek dat de bergen in beweging brengt (Gurdjieff?)
Zingen vibreren, oase, gelijkgestemden…thuiskomen!
Samen zoken naar het verre ideaal.
Op weg naar Bukhara langs de zijderoute naar het Sarmoung klooster.
Zal ik daar de leraar en community vinden die ik zoek, is het de zoveelste illusie, de fata morgana die me verleidde tot een drama van bedrog en misbruik?
Ik zou er graag in geloven, dat ik daar een gezel vindt die bij me past, iemand met wie ik helemaal mezelf kan zijn, een reisgezel door tijd en ruimte, soulmate uit eerdere levens.
Ben jij daar wel?
Terugkeer naar Atlantis…ook al zo’n vizioen/ideaal.
Zoeken naar wat verloren ging, wat misschien nooit heeft bestaan behalve in mijn dromen.
Nachtmerries ook…het grote water dat over ons heen spoelde aan het einde…de monsters uit de diepzee die alles verzwolgen…
Wat is daar te vinden in de benedenwereld?
Schimmen van overledenen, verloren idealen, angst, woede, verdriet.
Is daar de Graal te vinden?
Moet ik weer afdalen in de onderwereld, me opnieuw uiteen laten scheuren, ophangen?
Donker, donker, donker…
Waar is het licht?
Is er een redder, messias, maitreya?
Geen antwoord, ze zwijgen…
Ik zal zelf mijn weg hieruit moeten vinden.
Maar waartoe roepen ze mij?
Wat wil Oude Eenoog?
Wat wil Papa Legba?
Wat moet ik met al die oude poppen?
House of spirits..
Als grootste aanwezigheid Maman Brigitte
W
at wil ze nu nog van mij?
Wil ik zelf wel me overgeven aan die roep, me verliezen zoals mijn vader zich offerde?
Ik wil ook nog ruimte overhouden voor mijn eigen leven, mijn eigen geluk, niet continu bezig zijn met het offeren van hartebloed…

Maman Brijit, li soti nan anglete


Nu loop ik al jaren te zeggen dat ik in navolging van Confucius meer bezig ben met de mensenwereld dan met spirits en goden, maar ondertussen blijven zij van de andere wereld regelmatig op mijn pad komen.
In de loop van de jaren verscheen de Godin aan mij via dromen, beelden en verhalen:
De Witte Knekelgeest, Skelettenvrouw, Zwarte Madonna.
Steeds terugkerend thema van Haar in omineuze verschijningsvorm van doodsgodin, gehuld in een avatar van diverse culturen.
Sinds enige tijd fascineert ze mij in haar verschijning als Maman Brigitte, Loa van het dodenrijk.
Een keltische godin die een verschijningsvorm heeft als doodsgodin in de Voudoun:
Wit is de kleur van de doden…en tegelijkertijd is ze een passionele godin!

Toen Haar beeld in mijn huis kwam, kwam er ook een spirit mee van een doodgeboren kind.
Dit gaf een tijdlang onrust in mijn huis, totdat ik enig werk had gedaan om de spirit verder te helpen.
Met dank aan:
Maman Brijit, li soti nan anglete
source: Vodou Lesson 2.

Soul-retrieval: Genezing en heelwording van de ziel

Soul-retrieval: Genezing en heelwording van de ziel


brigitte
Vandaag samen met een sjamanenmaatje verder aan de slag gegaan met de pop.
Ik had nog het gevoel dat er meerdere ‘spirits’ er in aanwezig waren: afgezien van een overledene die als een ‘lost soul’ was blijven zitten vanwege de binding met een dierbare nabij, was er nog ‘iets’ anders aanwezig.
Na het ritueel dat ik eerder uitvoerde tijdens Samhain, was de pop al een stuk rustiger, maar er was nog een restje onrustige energie aanwezig van de ‘lost soul’ die nog niet klaar was om verder te gaan naar de volgende fase.
Dit had te maken met de energetische binding met de vorige eigenaar, waarvan ook nog energie vastzat in de pop.
De vorige eigenaar uitgenodigd bij deze sessie, om te kunnen werken aan soul-retrieval:
De energie van de vorige eigenaar weer terughalen uit de pop, zodat de onrustige spirit ook weer verder kon gaan.
Wat volgde was een intense sessie: nadat ik de ruimte had afgebakend met zwaard, waaier en salie, hebben we energie opgeroepen met trommelen, ratelen, zingen, bidden.
De client kon liggen, mijn maatje ging aan de slag: de energie van de client weghalen uit de pop en terugbrengen naar de client, vervolgens de ‘lost soul’ uitnodigen om los te laten voor de volgende fase. Ondertussen ondersteunde ik het proces met het aanroepen van mijn helpers.
Aan het einde van de sessie voelde de pop ‘schoon’ aan. De energie van de client die er in had vastgezeten, was weer terug naar waar het hoorde, en het laatste restje energie van de ‘lost soul’ was ook weer verder gegaan.
Toch is er nog een sterke energie in de pop aanwezig, de pop blijft bezield met ‘iets’ dat  zich er wel in thuisvoelt en bij mij wilt blijven.
Volgens mijn maatje heeft dit ‘iets’ het karakter van een magneet die de neiging heeft om ‘lost souls’ en andere vormen van verdwaalde energie naar zich toe te trekken.
Vind ik wel herkenbaar, die neiging heb ik zelf ook. Tegelijkertijd moet ik weer denken aan de associatie die ik maakte van deze pop met Maman Brigitte, echtgenote van Baron Samedi, beiden heersers van de overledenen.
Ze is inderdaad krachtig aanwezig, met een heel sterke wil en ‘gebruiksaanwijzingen’ .
Toch wel bijzonder, dat een fabriekspop bezield kon raken door contact met de sterke emoties van mediamiek begaafde mensen:
De partner van de client had de pop gekocht als verjaardagsgeschenk, en in de loop van de jaren dat de pop in hun bezit was, was deze opgeladen met hun emoties en energie!
Bijwerking hiervan was, dat de pop een magneet werd voor ‘lost souls’ en ‘verloren zielsdelen’.

Overwegingen: In de loop van de tijd heb ik bezielde krachtvoorwerpen in huis gehaald, dat schept verplichtingen en verantwoordelijkheden. Ze verdienen zorgvuldige verzorging en voeding! Zo is mijn huis een ‘house of spirits’ geworden.
Wat ik in de afgelopen periode met de pop heb meegemaakt, heeft me in ieder geval geleerd dat ik heel zorgvuldig moet zijn in de keuze voor wat ik uitnodig in mijn huis.

 

Nacht van de doden, 01 november 2014


Als vervolg op mijn ritueel tijdens Samhain gister, ging ik vandaag naar Nacht van de doden; de buidel van de pop had ik gevuld met een zwerfkei, om mee te nemen op reis.
Mijn intentie is om de verloren ziel de weg te wijzen naar zomerland.
Met de fiets naar NDSM, waar het evenement zou plaatsvinden; het voelde aan alsof ik iemand meenam op de bagagedrager.
Ik kreeg de gelegenheid om mee te doen aan een kort ritueel:
De veerman bracht ons naar een eilandje, waar we een kaarsje konden branden.
Vlak voordat we weer zouden vertrekken, heb ik sterke drank geplengd en de buidel aan het water gegeven.
Ik voelde mij hierna een stuk lichter!
Hierna ging ik naar het plaatseljke Death Cafe om ervaringen te delen.
Herinneringen:
De dood van mijn grootvader toen ik 4 was, hier heb ik nog tien jaar nachtmerries van gehad.
Het zien van mijn doodgeboren zusje MeiLan, ze was al in linnen gewikkeld, het deed me toen denken aan een speelgoedpop.
Het overlijden van mijn vader: door het uitvoeren van de eindrituelen (het openen van de deuren op de vier kwartieren om de geest te laten gaan) en later het dragen van de urn, kreeg ik de taak van spreker voor de doden.|
En ook nu voelde ik me geroepen tot deze taak, om de weg vrij te maken voor de ongeborenen.

Samhain 2014

Samhain 2014


samhain 2014

Afgelopen periode kreeg ik steeds meer inspiratie om te werken met de anderlingen van de bijzondere werkelijkheid:
Geesten van overledenen, huisgeesten, geesten van het land, geleidegeesten.
Ze kloppen bij me aan, komen op mijn pad…
Dit had ik eigenlijk al in mijn kleuterjaren, maar toen kon ik er nog niet mee omgaan.
Gaandeweg verwerf ik kennis en vaardigheden, waarmee ik aan de slag kan.

spirit dollEen tijdje terug beantwoordde ik de hulproep van deze pop, ik heb haar een tijdlang te logeren gehad. Ze is krachtig, maar ook onrustig.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat de geest, die de pop bezielt, eigenlijk niet meer thuishoort in deze wereld, het is (volgens twee onafhankelijke waarnemers) een verloren ziel die na onverwachts sterven gevangen raakte in de pop.

Deze avond heb ik een kort ritueel gedaan:
Eerst bij mijn altaar al mijn helpers in huis bedankt voor hun aanwezigheid en steun tot nog toe, ze wat eten en drinken aangeboden.
Vervolgens hun gevraagd om de verloren ziel te helpen met de reis naar het Licht in de andere wereld, nu de sluier tussen de werelden het reizen makkelijker maakt.
Tenslotte ben ik naar de pop gegaan, om de verloren ziel toe te spreken.
Reis verder naar het Licht, nu de sluier tussen de werelden dunner is heb je de kans.

Ik hoop dat de verloren ziel, met de hulp van de helpers, de weg weet te vinden.

Ontmoeting met Skelettenvrouw

Ontmoeting met Skelettenvrouw


Onlangs het verhaal gespeeld van Skelettenvrouw; in de eerste helft was ik de visser die, afgeschrikt door haar voorkomen, voor haar wegrent, maar later uit medelijden haar bevrijdt uit zijn netten; in de tweede helft was ik de skelettenvrouw, die het hart van de visser tijdens zijn slaap leent om zelf tot leven te komen, zodat ze uiteindelijk als man en vrouw verder door het leven kunnen gaan.

De eerste helft deed me denken aan mijn jeugd: ik was vier toen mijn geliefde opa op vijftigjarige leeftijd overleed, ik heb tien jaar nachtmerries gehad van skeletten die me achterna zaten, totdat ik een ‘rite de passage’ onderging bij padvinderij: alleen in het donker door het bos lopen. Nadat ik zo mijn angst onder ogen had gezien, had ik geen last meer van die nachtmerries. ‘Aap verslaat de witte knekelgeest’ .

monkbone

In mij puberteit zag ik in een droom dat Skelet een vrouw was.
Later werd dit bevestigd door beelden die ik zag

Maman Brigitte

maman brigitte

Santa Muerte.

santa-amarilla_157284732

Tot aan mijn studententijd zag ik vrouwen als gevaarlijke, onberekenbare, onbetrouwbare wezens. Dit schrikbeeld is later bijgetrokken.

Terugkijkend heb ik een lange weg afgelegd, op verschillende kruiswegen ben ik de confrontatie aangegaan met mijn eigen angstbeelden, waardoor ze hun macht over mij verloren.