Als vervolg op mijn ritueel tijdens Samhain gister, ging ik vandaag naar Nacht van de doden; de buidel van de pop had ik gevuld met een zwerfkei, om mee te nemen op reis.
Mijn intentie is om de verloren ziel de weg te wijzen naar zomerland.
Met de fiets naar NDSM, waar het evenement zou plaatsvinden; het voelde aan alsof ik iemand meenam op de bagagedrager.
Ik kreeg de gelegenheid om mee te doen aan een kort ritueel:
De veerman bracht ons naar een eilandje, waar we een kaarsje konden branden.
Vlak voordat we weer zouden vertrekken, heb ik sterke drank geplengd en de buidel aan het water gegeven.
Ik voelde mij hierna een stuk lichter!
Hierna ging ik naar het plaatseljke Death Cafe om ervaringen te delen.
Herinneringen:
De dood van mijn grootvader toen ik 4 was, hier heb ik nog tien jaar nachtmerries van gehad.
Het zien van mijn doodgeboren zusje MeiLan, ze was al in linnen gewikkeld, het deed me toen denken aan een speelgoedpop.
Het overlijden van mijn vader: door het uitvoeren van de eindrituelen (het openen van de deuren op de vier kwartieren om de geest te laten gaan) en later het dragen van de urn, kreeg ik de taak van spreker voor de doden.|
En ook nu voelde ik me geroepen tot deze taak, om de weg vrij te maken voor de ongeborenen.

• story