Dit weekeinde voelde ik me geroepen om op de valreep me aan te melden voor workshop Aarding bij Aliran tenaga dalam.
We begonnen met een aantal basis-technieken, die ik eerder ook tegenkwam bij gongfu (taijiquan & qigong): De belangrijkste basis-principes van buik-ademhaling en stevig gewortelde been-standen.
Hierna werkten we met de stem, we maakten gebruik van nonverbaal gezang. In de Noordse traditie kent men het joiken, maar in andere culturen komt deze ook voor!
Door stem en beweging te combineren konden we oefenen met trance-dans.
Hierbij werden we verwezen naar het Javaanse ritueel van Kuda Lumping
Tenslotte werden we een voor een uitgenodigd om in de cirkel onze persoonlijke dans te doen.
In de cirkel werd de rituele zweep geplaatst: openen van de weg, doorbreken van barrieres, uitbannen van ongewenste invloeden, oproepen van goede energie.
Zodra ik de zweep in mijn hand had, kwam Paard sterk door me heen…in de Voudoun zou men zeggen dat ik ‘bereden’ werd door Paard.
Paard ging de cirkel rond, en de Rijder gebruikte de zweep om de aanwezigen te zuiveren….
Voor mij was het nieuw, dat Paard zich zo aandiende als krachtdier bij mij. Kennelijk vertrouwde ik de cirkel en de begeleiding voldoende om deze kracht zo sterk door mij heen te laten gaan.
Dit ritueel bracht me weer een grote stap dichter bij het Javaanse deel van mijn roots.
Ik ben blij dat ik gehoor heb gegeven aan de Stem die me hierheen riep!
Zouden jullie een nummer of een muziekstuk dat jullie heel mooi vinden of op een andere manier heel belangrijk voor je is, mee willen nemen?
mijn keuze viel op
Now I walk in beauty, beauty is before me,
beauty is behind me, above and below me
Jaren geleden heb ik dit lied gehoord aan het einde van een spiritueel ritueel, en eind vorig jaar gebruikt bij het eindritueel van de uitvaart van mijn moeder als zegewens voor haar reis naar de andere wereld.
Onlangs kwam ik er achter dat dit lied een variatie is op de Navajo Blessing Way.
Het is geen wonder dat dit lied in me opkwam, want onlangs was ik nog actief bezig met mijn voorouders te herdenken en eren tijdens QingMing.
En kennelijk zaten een paar anderen van mijn gespreksgroep in een vergelijkbaar proces van overdenkingen over het vergankelijke van het leven.
Als slot deden we een meditatie, waarbij we in gedachten onze plek van inspiratie opzochten .
En wederom kwam ik uit bij Atlantis, maar nu in de herrezen versie
Atlantis rising!
Dit is dus voor mij de plek van inspiratie in de andere werkelijkheid.
Lange tijd was dit voor mij het symbool van het verloren paradijs, maar nu krijg ik een beeld van een herrezen ideaal.
Vandaag moest ik kiezen tussen twee interessante programma’s, uiteindelijk voelde ik me geroepen om mee te doen met Zinnig Noord – stiltewandeling, die deze keer gedaan zou worden in samenwerking met Mathilde de Vriese van Zenatelier de Zamenhof.
Dit sprak me wel aan, een gezamenlijke wandeling vanuit de Christelijke en Boeddhistische tradities.
We begonnen met aandachtig in stilte lopen door de natuur, respectievelijk de focus van aandacht gelegd in reuk, gehoor, tast, ogen.
Vooral bij het laatste was het bijzonder om te werken met de perifere blik (in tegenstelling tot de normale gefocuste blik) terwijl tegelijkertijd extra aandacht geschonken moest worden aan de gronding van het voetenwerk, dat gaf in mijn geval de gewaarwording van een vergroot wijdse aandacht.
Er kwam een moment dat gewerkt kon worden met meditatieve teksten:
Als eerste Psalm 23 : de HEER is mijn herder…Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij…
Hierbij moest ik meteen aan de slag in het verwerken van mijn allergische reactie op Joods-Christelijke leerstellingen, het werd beter toen ik de concepten kon vertalen in (voor mij) verteerbare begrippen:
in de oorspronkelijke grondtekst staat HEER voor de onuitgesproken NAAM.
Dit kan ik vertalen naar: het Onbekende, Onnoembare, Ishvara, Hemel, Kosmos, Universum, Whatever…
Dan wordt ik dus uitgedaagd om te durven vertrouwen op leiding en steun van het Universum.
En terwijl ik zo bezig ben met de worsteling met mijn allergische reacties en pijnpunten veroorzaakt door orthodoxie, ruim ik veel oud zeer op!
Behalve wandelingen door de natuur, kwam ook een moment dat we door een stuk dorp liepen in stilte.
Voor mij voelde het aan alsof we als geesten door het dorp liepen, we zagen de mensen van het dorp en zij zagen ons, maar er werd niet gesproken. Terwijl dit beeld naar boven kwam, heb ik als het ware de geesten van mijn voorouders uitgenodigd om mee te wandelen.
Toen we weer door de natuur liepen, kwamen we bij een sloot die we moesten oversteken met een klein pontje, die met de hand bediend moest worden.
Het water oversteken, ook al iets magisch/symbolisch voor mij, een overgang makend naar een ander staat van bewustzijn…
We namen plaats vlak bij het water, om daar aan de slag te gaan met een buddhistische meditatie, gebaseerd op de Hart Sutra:
Een golf ontstaat, heeft tijdelijk vorm en vergaat daarna weer, maar het water blijft bestaan. Zo is het ook met een mensenleven, ons lichaam is tijdelijk, maar de energie gaat niet verloren.
We sloten af met brood en thee in het Zen-Atelier.
Tot mijn blijdschap zag ik daar het beeld van GuanYin, de chinese versie van Avalokitesvara, dat vond ik wel heel passend omdat ik al de hele week met haar bezig ben!
Observatie:
Het samenlopen van Christelijke en Buddhistische tradities is voor mij geen vanzelfsprekendheid, het schuurt, het raakt pijnpunten van oude kwetsuren veroorzaakt door botsingen met de orthodoxie.
Maar juist door dit aan te gaan, kan ik het gif van die oude wonden naar de oppervlakte brengen om te genezen.
Voor mij voelt het aan dat ik hiertoe geroepen werd om hieraan mee te doen, een brug slaan tussen de verschillende vormen van spiritualiteit in mij!
Today I went to meet and greet my ancestors in an adaptation of old traditions:
Cleaning the graves, lighting candle and incense, offering money to the ancestors.
To clean the grave of the ancestors is a real physical effort, feels like making up their bed.
After lighting the candle and incense, having some words to be spoken:
‘I am sorry we do’nt have the opportunity to have a real talk in the physical world, so many things I would have liked to ask, so many things unspoken; I am grateful for your effort to give me a decent upbringing and education, even if it did not go according to plan’
Setting fire to a banknote becomes really charged with strong intention!
“Now I walk in beauty, beauty is before me,
beauty is behind me, above and below me.”
Doing this old ritual in a modern setting, reconnects my current time with the ancient ones.
The ancestors are calling me to honor their remembrance!
‘Tomb Sweeping Day challenges you to step back and reflect on how your story is part of a much, much bigger story.
We are influenced by the lives of countless generations of ancestors. In turn, we will influence the lives of countless generations of descendants.
Life becomes richer and more meaningful when we realize this, but only if we feel it all the way down in our bones.
This is where ritual can help. Knowing something intellectually is like reading a menu. Ritual is like eating the meal. Reading the menu is good, but it will never fill your belly.’ http://stonechimes.com/tomb-sweeping-day/
清明 杜牧作
清明时节雨纷纷，
路上行人欲断魂。
借问酒家何处有？
牧童遥指杏花村。
qīnɡ mínɡ dù mù zuò
qīnɡ mínɡ shí jié yǔ fēn fēn ,
lù shànɡ xínɡ rén yù duàn hún 。
jiè wèn jiǔ jiā hé chǔ yǒu ？
mù tónɡ yáo zhǐ xìnɡ huā cūn 。
Qing Ming by Du Mu
It drizzles endless during the rainy season in spring,
Travelers along the road look gloomy and miserable.
When I ask a shepherd boy where I can find a tavern,
He points at a distant hamlet nestling amidst apricot blossoms.
清明上河圖
Along the River During the Qingming Festival
蜀錦裝金壁
吳工聚碎金
謳歌萬井富
城闕九重深
盛事誠觀止
遺踪借探尋
當時誇豫大
此日歎徽欽
Shǔjǐn zhuāng jīn bì
Wú gōng jù suìjīn
ōugē wànjǐng fù
chéngquè jiǔchóng shēn
shèngshì chéng guānzhǐ
yízōng jiè tànxún
dāngshí kuā Yù dà
cǐrì tàn Huī Qīn
A wall of gold has been mounted on Shu brocade.
Craftsmen from Wu collect spare change
To pay tribute to the abundance of a myriad of families.
The watchtowers of the city rise to great heights.
The bustling scene is truly impressive.
It is a chance to explore vestiges of bygone days.
At that time, people marveled at the size of Yu,
And now, we lament the fates of Hui and Qin.
Dreamquest 
You must be logged in to post a comment.