Tag: god

Zinnig Wandelen in Amsterdam Noord –de seizoenen

Zinnig Wandelen in Amsterdam Noord –de seizoenen


Seizoenswandelingen
“Wij mensen zijn geneigd de seizoenen en de wisseling ervan te zien als iets, dat buiten ons om plaats vindt. Wij maken echter deel uit van de cyclische beweging ervan. Sterker nog: wij zijn de seizoenen. Wij zijn de belichaming van dat ritme.” – Jaap Voigt

Tijdens de Seizoenswandelingen van Zinnig Noord maak je kennis met mindful wandelen.
Dankzij een aantal gerichte oefeningen word jij je bewust van je eigen lichaam en een constant veranderende natuur. Het gevoel van krakende sneeuw onder je schoenen, de allereerste groene knopjes aan de bomen, de geur van regen na een warme zomerdag, het geritsel van bladeren, de warmte van de zon… Zinnig Noord wil dit jaar alle pracht van de seizoenen met je delen!

…

 

wheel

Over de lente zegt Susan Smit: 

Het Engelse ‘Easter’ ontleent zijn naam aan de godin Eástra, en het Duitse ‘Ostern’ aan de Angelsaksische godin Eostra. Vroeger vierden wij in Nederland ook ‘Ooster’, maar de Kerk stelde de verhalen over de godin Ostara gelijk aan het Joodse Pesach feest, vandaar dat wij het hebben over ‘Pasen’ (dat we vieren op de eerste zondag na de eerste volle maan na de lente-equinox).

Na de lente-equinox verschuift de balans naar de lichte kant: tot en met Midzomer zullen de dagen steeds langer worden en de nachten korter. Er begint een nieuw levensgetijde. Niet alleen dag en nacht oftewel licht en donker zijn nu perfect in balans, maar ook innerlijk en uiterlijk, intuïtie en verstand, het bewuste en onbewuste, mannelijk en vrouwelijk zouden rond deze dag in balans kunnen komen. Benut het!

…

In Japan wordt het jaar verdeeld in 72 micro-seizoenen van zo´n 5 dagen per stuk.
Deze seizoenen kennen namen zoals `Eerste kersenbloesem’ en ‘Rupsen worden vlinders’.
Met micro-seizoenen wortelen mensen zich in hun omgeving en komt er aandacht voor de steeds terugkerende patronen van de natuur.
Welke 72 micro-seizoenen zijn in de Nederlandse natuur te herkennen?

Seizoensbeleving hangt af van tijd, plaats, cultuur, weersomstandigheden…

De vier seizoenen, zoals die bekend zijn in Europa, worden heel anders beleefd en ingedeeld in landen zoals Japan en China, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de moessons!

De seizoensbeleving van de ene cultuur kan je dus niet zomaar overplaatsen naar een andere cultuur.
Dit wordt des te duidelijker als je een specifiek seizoensfeest zomaar overzet naar je tegenvoeters.
Zo is het heel bizar om Kerst, de winterzonnewende, op dezelfde kalenderdatum te vieren in Australie waar de mensen op dat moment eigenlijk de zomerzonnewende vieren!

En omgekeerd, kan je de microseizoenen van Japan, niet zomaar toepassen in Nederlandse setting!

En toch wordt ik wel getroffen door de synchroniciteit van de 72 micro-seizoenen, omdat ik sinds enige tijd bezig ben met de 72 aspecten van het goddelijke, zoals uitgewerkt in de Qabbalah.

Brief 04 – wortels – Radix

Brief 04 – wortels – Radix


illustratie van Mathilde de Vriese

Welk van jouw overtuigingen is diep geworteld?
Waar vindt deze overtuiging haar oorsprong?
Waren er specifieke personen of gebeurtenissen die haar vormden?
Sommige diepgewortelde overtuigingen werken in ons voordeel, maar sommigen niet.
Hoe zit dat met de overtuiging waar jij over schrijft?

Mijn radicale overtuiging:
Ergens in mij is er een Innerlijke Stem die mij de juiste Weg wijst.
Deze overtuiging komt deels  uit de joods-christelijke traditie, met name de Hassidim zeggen expliciet dat ieder mens en goddelijke vonk in zich heeft
Vanuit de Chinese traditie hecht ik waarde aan het belang van Innerlijke Waarheid. 
Die overtuiging werd verder gevormd door twee belangrijke invloeden:
Mijn vader volgde vol overtuiging zijn roeping als pastor.
Mijn belangrijkste lerares leerde mij:  “wees trouw aan jezelf”.
Ze stimuleerde mij om mijn eigen weg te volgen, ook al zou dat betekenen dat ik haar zou moeten verlaten.


Mijn overtuiging dient als kompas dat mij de juiste weg aanwijst.
Maar het kan gebeuren dat ik in aanvaring kom met mensen waarvan het kompas diametraal tegenover het mijne staat.

Ping: Brief 01: stam – Mijn levensboom – Dreamquest

Meditations on Malachim – intention

Meditations on Malachim – intention


Introducing my meetings with the Shining Ones

After some encounters with malachim in trances in dreams, I am trying to formulate my view of the Shining Ones in the context of the shamanic worldview.
In this worldview, they mainly reside in the upper world.
I consider malachim  as emanations of the multiverse after the Big Bang, comparable with the qabbalistic idea how the emanation  of the Divine in creation diverged in many diverging avatars.

Why should I connect with the malachim?
It seems to me they have been knocking at my door, so now I intend to answer the call to connect

How am I going to connect with the malachim?
I prefer to use the shamanic trance journey to the upper world, using dance, drum, singing.
To find my way in the other world, to be able to relate to the inspirations and energies I meet, I need to use imagery (signs, symbols, visualisations) in the same way I use a map for travelling, at the same time reminding myself that a map is not the territory.
So when I use ritual tools and imagery, I have to be aware that the menu is not the meal.

For now I will work with the signs, symbols and imagery of the 72 guardian angels.

Ping: Meditations on Malachim – 00: RHL – Dreamquest

Zinnig Noord: De Dode Hoek-06 de Palliatieve Fase

Zinnig Noord: De Dode Hoek-06 de Palliatieve Fase


Naar aanleiding van een artikel palliatieve zorg, vroeg ik me af:
Hoe komt het dat ik helemaal niets wist van de moderne mogelijkheden toen mijn moeder aan het einde van haar levensweg kwam?
Ze was al jaren aan het kwakkelen, de ene na de andere heftige operatie had ze overleefd, ze herstelde telkens op bewonderenswaardige manier.
En toch voelde het aan alsof ze in de wachtkamer voor de hemel zat, in afwachting van hereniging met mijn vader.
Soms kwam haar vraag: ‘waarom?’
Op die vraag kon ik geen  antwoord geven.

Ik kreeg de indruk dat mijn moeder weinig had aan de geestelijke ondersteuning van het tehuis, de wekelijkse witte katholieke kerkdienst sloot niet aan bij haar behoefte.
Gelukkig was er nog steun van familie en vrienden, en kwam er nog bezoek en pastorale zorg van de migrantenkerk.

Op haar laatste dag werd ik aan het einde van mijn werkdag verrast door het telefoontje dat ze sedatie zou ontvangen, toen ben ik meteen naar haar toe gegaan voor haar laatste momenten, gelukkig leefde ze nog toen ik aankwam, maar ze was niet meer bij bewustzijn.

Achteraf vroeg ik me af:
Het liefste had ik haar nog willen spreken voordat ze de sedatie had ontvangen, had  het tehuis mij niet eerder kunnen inlichten en begeleiden met betrekking tot deze laatste handelingen ?
Was een tussenstap via hospice niet mogelijk geweest?
Waarom was er geen nazorg voor de nabestaanden?

Terugkijkend had ik meer ondersteuning van het verzorgingstehuis verwacht:

PALLIATIE IN DE STERVENSFASE

In deze fase verschuift de aandacht van kwaliteit van leven naar kwaliteit van sterven. Deze fase duurt meestal slechts een paar dagen, de laatste dagen voor het overlijden.

NAZORG

De nazorg voor naasten na het overlijden van de client wordt meestal ook gezien als onderdeel van de palliatieve zorg. De naasten hebben tijd en ruimte nodig om het overlijden van hun dierbare te verwerken. Soms hebben ze behoefte aan ondersteuning, denk hierbij aan gesprekken.

Ping: Zinnig Noord: De Dode Hoek-00 introductie – Dreamquest