Tag: nusantara

Reisblog: mijn eerste grote droom

Reisblog: mijn eerste grote droom


Mijn slaap/waakritme is nog steeds verstoord, ik kom slecht in slaap en word op rare momenten midden in de nacht klaarwakker.

DROOM:
Ik was met een groep tijdens een feest een spel aan het spelen, waarbij chips als fiches werken gebruikt.
Als onderdeel van zijn strategie, vernietigde P een bak (in de vorm van een speelgoed vrachtwagen) met een volle lading chips: hij graaide met zijn grote handen een grote portie en propte die in zijn mond, en met zijn andere hand kneep hij een handvol helemaal fijn.
Ik werd boos, vond het niet OK om voedsel zo te vernietigen.

Er ontstond een discussie, waar D in betrokken raakte, ze vond mijn houding onzinnig.
Ik legde uit dat ik een groot taboe heb op het vernietigen van voedsel.
De discussie escaleerde, waarna ik D verbande uit het feest.

Toen we elkaar later tegen kwamen, was ik nog steeds kwaad.
Ze gaf me een brief waarin ze in zoetsappige new-agey bewoordingen uitlegde waarom ze zich zo opstelde, het was maar een spel en ze had recht op haar eigen mening.
Ik zette haar een dolk op de keel en zei dat ik de brief aan mijn advocaat zou geven.

Ik had het gevoel dat, wanneer ik haar weer in een andere groep zou tegenkomen terwijl zij zich zo zou blijven Opstellingen, ik in staat zou zijn om haar te doden.

Toen ik met Z sprak over de situatie, legde ze uit dat de opstelling van D te maken had met een interne machtsstrijd tussen de traditionele wiccans, een van onze wederzijdse kennissen zou door die groep uitgebannen worden.
Deze kwestie deed me verder niets, ik had niks met Wicca.

Om mijn escalerende ruzie aan te pakken, haalde ik B (een ervaren mediator) erbij.
D vond dit allemaal niet nodig, discussieerde met B, die de techniek van omgekeerde coaching toepaste: hij reageerde op al haar beweringen tegendraads met ontkenningen.

Uiteindelijk ontstond toch een drie gesprek…

Aan het einde van de droom was het gesprek nog niet afgelopen.

Reisblog: mijn eerste excursie

Reisblog: mijn eerste excursie


Vannacht weer kort geslapen, kan nog niet wennen aan het dag/nacht ritme.
Oude nachtmerriespoken van mijn jeugd in Nusantara komen even gedag zeggen, gelukkig heb ik nu meer kennis en vaardigheden om daar mee om te gaan.
Na een korte nacht is het alweer snel tijd voor de excursie met Enoss.
De bus in, tot mijn verassing tref ik een Deens en een Hollands koppel waarmee ik meteen aan de praat raakte, en ook met de chauffeur was het gezellig.
Onze gids had een behoorlijk uitgebreid programma in de planning, maar vanwege (feest)drukte op de straat hadden  we minstens een uur nodig om de stad uit te komen.
Gelukkig keek ik mijn ogen uit onderweg, op zoek naar herinneringen in beeld, geluid en geur.
Ik heb behoorlijk veel foto’s gemaakt, maar met wisselvallig WIFI is het lasting uploaden, daar moet ik later de tijd voor nemen.
Veel is hetzelfde, maar ook veel veranderd: veel gemotoriseerd verkeer (vooral scooters en auto’s), veel mobieltjes, veel toeristen.
Bandung is warmer dan ik me herinner, maar destijds zaten we ook hoger in heuvelachtig gebied.
We begonnen met een bezoek aan de bamboe-weverij: Hier weven ze bamboe muren.
Hier voor het eerst weer zo’n klassiek hurk wc gezien en gebruikt, dat is weer wennen.
Verder door naar de Luwak-boerderij…

004luwakDe civet-katten zien er aaibaar uit, maar het lijkt me geen pretje om zo in gevangenschap te zitten omdat je koffiebonen en weer uitpoept, en de mensen het resultaat lekkere koffie vinden.
Nou, ik heb een kopje Luwak Tubruk gedronken, voor 3 euro is het niet duurder dan een espresso in Hotel Americain Amsterdam, maar zo bijzonder vind ik het ook weer niet.
We gaan langs een aardbeienveld, leuk om te zien maar niet écht wow.
Nu volgens een serie wandelingen over steile bergpaadjes, omhoog gaat me beter af dan omlaag, maar het is de moeite waard vanwege het natuurschoon.
Op naar het natuurschoon van Kawah Putih (Witte Kraters), hier komen nog zwaveldampen uit de grond, en er is een meer (in de kleur van pruisisch blauw) waar je niet in mag zwemmen omdat het spul heel giftig is.
Onderweg passeren we gewiekste handelaars die zakjes geneeskrachtig spul verkopen (zwavelzand, zwavelstenen), grappig om te weten dat je dat verderop ook self kan rapen met een beetje moeite.
De bowmen hier zijn door de zwavel gaan kronkelen, ik vind een paar losse boomwortels die me roepen ‘neem mij mee’. Ach ja, ik heb een zwak voor verweesde krachtvoorwerpen.
Als tussenstation bezoeken we een theeplantage, mooie glooiende groene heuvels.
Verderop zijn de warmwaterbronnen waar je wel in mag poedelen of zwemmen, maar met een water temperatuur van veertig garden heb je binnen een uur wel genoeg. Dit water schijn geneeskrachtig te werken, goed tegen reuma en huidklachten, maar je ruikt na zo’n bad wel een beetje naar rotte eieren.
We reizen in slakkengang door de spits op terugreis, onderweg maak ik veel foto’s vanuit de rijdende auto, zo passeren we de Oude Treinbrug met uitzicht op de rijstvelden.
Door de feest file zijn we behoorlijk uitgelopen met de tijd, dus de brug laten we voorbijgaan, zo nu en dan valt een van ons in slaap (gelukkig blijft de chauffeur wakker).
004bandung

Zodra ik terug ben in het hotel, ga ik meteen onder de douche om de zwavel af te spoelen, schone kleren aandoen, dineren, de dag laten bezinken.

Tijdens mijn gesprekken met de andere gasten realiseer ik mij dat Nederland ook een belangrijk deel van mij is geworden, naast China en Nusantara.

Reisblog: de andere werkelijkheid

Reisblog: de andere werkelijkheid


Na aankomst in  hotel Sukajadi voelt alles nog onwerkelijk aan, als in een droom of in een trance loop ik door het hotel.
000aankomst.JPG
De sluier tussen de dagelijkse en de andere werkelijkheid voelt hier dunner aan, de Anderen zijn veel dichterbij dan in Nederland.

002other
Ik maak veel foto’s in het hotel, ze hebben op een moderne manier composities gemaakt van vintage kunst.

001sukajadi.JPG

Mijn fysieke lichaam moet ook nog bijkomen van jet-lag, terwijl mijn geest al druk bezig is met planner maken voor de komen de periode, dat stemmetje jut me op om allerlei toeristische plekjes te verkennen.

Toch besluit ik om deze eerste paar dagen maar rusting aan te doen!

Reisblog: de eerste reisdag

Reisblog: de eerste reisdag


Vermoeiend, zo’n lange vliegreis! Overstappen is vervelend, voor dat laatste uurtje vliegreis moet ik twee uur wachten en nogmaals door alle controles heen. Overal op de vliegvelden zie ik soldaten met machinegeweren, als die losbarsten in een vuurgevecht wil ik er niet bij zijn,  want dat zijn nou niet bepaald precieze wapens, dan had ik liever scherpschutters gezien.

Ik kom aan op de Indonesische  bevrijdingsdag, gelukkig valt de drukte op straat mee!

Aangekomen in het hotel, mezelf installeren: uitpakken, douchen,  eten, WIFI zoeken, thuisfront inseinen…SIESTA!

 

 

Reisblog: voortekenen

Reisblog: voortekenen


Droom:

Ik sprak met een orakelvrouw en vroeg om raad over mijn reis.
We zaten in kleermakerzit tegenover elkaar met een cirkel om ons heen, terwijl een stuk vliegertouw tussen ons in de grens aangaf.
Terwijl ik langzaam steeds dichterbij moest gaan zitten, prikte ze met een stokje beurtelings in de aarde aan haar kant en aan mijn kant, totdat ik zo dichtbij was dat de ruimte tussen ons te klein werd.
Zo ontstond een patroon van puntjes tussen ons in, een geomantisch figuur!

Ze raadde me aan om mijn kleine spiegel-amulet mee te nemen.

Een paar dagen later na deze droom raadpleegde ik de orakelkaarten van Aliran Tenaga Dalam met de vraag: wat zal deze reis me brengen?kebatinan

 

 

Jaaroverzicht 2016

Jaaroverzicht 2016


 

Tariqa

Tariqa


tanah lahir
Today I was invited to join a Tariqa
Is this an answer of my old dream of community-building? Will this help me to reconnect to my matrilineal ancestors? Am I willing to commit myself to this circle?
Seen this, done that in another lifetime, broke my heart when I had to choose for my own path when it diverged from the common ground.
So I questioned the Ummah: do we share a common vision, do we agree on methods and means?
For sure, I have to reconnect to the times and places when/where I grew up in the years of living dangerously.
I asked the oracle: is this the right path for what I have to do?

The Lady said: ‘Against the driving rain, the traveler returns. Just like a swallow homing to her nest. With clay she builds a rampart to keep out the rain. The rampart falls and is reduced to clay, so all is wasted.’

Comment: It feels like building a house on sand during the rainy season.
I am not so sure about really having a common ground, the grounding seems unreliable.

When asked to do a bonding ritual, it did not feel right to say yes.
Instead I renewed my commitment to my own Path.

 

Vooroudertablet

Vooroudertablet


ancestral tablet
皇(huáng)清(qīng): keizerlijke Qing dynastie
顯(xĭan)考 (kăo): eerbiedwaardige overledene
欽(qīn),
遇 (yù),
吳(wú): familienaam
府(fǔ): familie
君(jūn): de edele
神(shén) 主(zhǔ): spirit zetel

孝(xiào) 男(nán): respectvolle zoon
昭(zhāo) 明(míng): de naam van de zoon van de overledene
西山 (xīshān): westelijke bergen
汪(wāng) 河(hé): wang rivier

(alternatieve vertaling Heshan, Jiangxi / 江西河山 : Heshan dorp, Jiangxi provincie)
奉祀 (fèng sì): gewijd aan

Rama en Sita op bezoek bij De Groene Godin

Rama en Sita op bezoek bij De Groene Godin


rama&sita

Vandaag voelde ik me geroepen om op bezoek te gaan bij De Groene Godin, en de gelegenheid te nemen om het Ramayana verhaal te vertellen aan de hand van twee Wayang Golek Purwa: Rama en Sita.

Eigenlijk zijn deze poppen vrij eenvoudig te vinden voor toeristen, ik heb dit type verschillende keren in diverse kringloop winkels gezien, zelf kreeg ik ze van vrienden. De twee poppen wilden deze keer wel met me mee, het werd tijd dat ze verder konden gaan naar een ander.

Thuis had ik tot nog toe geen ritueel werk met deze poppen gedaan, ze keken als wachters uit op mijn zuidelijk gelegen tuin en werden voornamelijk opgeladen door de zon, ik ervaarde hen dan ook als vrij rustig en weinig beladen.

Tijdens mijn verhaal nam ik een van de poppen ter hand, en terwijl ik deze in beweging bracht voelde ik dat het levendig werd, ik werd hierdoor uitgenodigd om in een andere staat van bewustzijn te gaan.
Vanwege de setting waar ik me bevond, heb ik dit kort gehouden.
Dit gebeuren verraste me wel, deze poppen bleken krachtiger dan ik had verwacht, kennelijk hadden ze toch ‘iets’ opgepikt van de energie in mijn huis!

Terloops werd door een van de aanwezigen verwezen naar een traditie, die zegt dat een eenzame pop ongeluk brengt, terwijl ik de nadruk leg op het gegeven dat zo’n pop zich prettiger voelt als deze samen is met een gezel.
Er zijn in de indische gemeenschap nogal wat spookverhalen in omloop over dit soort poppen, maar zelf wilde ik niet zoveel nadruk leggen op sensatieverhalen uit de tweede hand.

Aan het slot van mijn verhaal had ik deze poppen willen schenken aan de eigenaars van deze winkel, omdat ze onlangs een jubileum hadden, maar het bleek passender om ze weg te schenken aan een ander koppel die veel affiniteit bleken te hebben met dit type spirit-doll.
Na wat ikzelf heb ervaren met deze poppen, besefte ik des te meer dat het werken met deze energie niet voor iedereen is aanbevolen.

Ik vond het fijn om deze gelegenheid genomen te hebben met mijn coming-out op het gebied van aziatische spiritualiteit en esoterie.

 

 

 

Stiltewandelingen Amsterdam Noord op moederdag 2016

Stiltewandelingen Amsterdam Noord op moederdag 2016


Wandelen door de polder, in stilte...

een valk zit te bidden in de lucht
plotseling duikt hij omlaag
hij vliegt weer op met een muis in zijn bek

Dit beeld inspireert me, doet me denken aan the Creation of Ea (A Wizard of Earthsea, Ursula Leguin)

"Only in silence the word,
only in dark the light,
only in dying life:
bright the hawk's flight on the empty sky"
~the Creation of Ea (A Wizard of Earthsea, Ursula Leguin)
Verder sluit het ook aan bij het aspect van de Jager die ik speelde met Beltane: een tijdlang roerloos bidden tot het juiste moment is gekomen. Verder wandelend met een aantal overdenkingen. Johannes 20: 19-22, Jezus verschijnt vlak na zijn opstanding aan zijn discipelen, waarna hij hen met de Geest beademt, Pasen en Pinksteren komen dan bij elkaar! Interessant beeld, doet me denken aan inwijdingsrituelen van oude mysterietradities! Vraag: wie/wat heeft me in mijn leven geinspireerd? Antwoord: Op de eerste plaatst mijn vader, die zijn roeping voorleefde, bruggen maakte tussen verschillende spirituele verhalen uit diverse tradities, uitspraken deed over maatschappelijk handelen en over realisering van verzoening in de dagelijkse werkelijkheid. De inspiratie van onze chinese voorvaders zijn goed te traceren via historische documenten en overige overleveringen! Het spoor van de onze onbekende en ongenoemde indische voormoeders is een stuk lastiger te vinden, er is zo weinig opgeschreven en overgeleverd! Voorzover ik nu toegang kan krijgen is het op halfbewust intuitief niveau, dankzij de wayang golek en de kris die op mijn pad komt. Vraag: hoe inspireer ik anderen? Antwoord: Op mijn werk, als ik processen weet te benoemen en omschrijven, en verbeteringen weet aan te geven. In oefengroepen, als ik mijn observaties in feedback weet te verwoorden. Aan het slot van de wandeling bespreken we in tweetallen onze ervaringen...ik had een fijne gesprekspartner waarvan ik het gevoel kreeg dat we op verwante kruisende paden zaten! We sloten af met een gezamenlijke maaltijd in de groep, waar iedereen elkaars verhaal kon horen. Het was een goede dag vandaag! Zie: Zinnig Noord - Stiltewandelingen in en om Amsterdam Noord