humanism, magick, oracles, shamanism, storytelling
Tag: politic
Politiek was vanouds alles wat de burgermaatschappij in de staat betreft, m.aw.: handelen in sociale context is politiek handelen.
Als ik mijn spiritualiteit, mijn diepste overtuigingen in de praktijk breng in de maatschappij, dan voer ik spirituele handelingen uit in sociale context, dan heeft mijn visie op spiritualiteit ook consequenties voor mijn politieke stellingname.
Mijn moderne inspirator op deze weg is Starhawk
Tevens laat ik me ook inspireren door de klassieker Mencius
Tijdens mijn vakantie in Drenthe heb ik heftig gedroomd, soms werd ik wakker van mijn eigen woorden en daden, volgens mijn lief heb ik behoorlijk liggen schreeuwen en meppen.
De dromen “de asielzoeker’ en ‘het reisaltaar’ heb ik in die periode opgeschreven omdat ze zo helder waren toen ik wakker werd, en omdat ze zo sterk afwijken van mijn ‘normale’ stressdromen (controlfreakerig organiseren van werk etc).
Duidingen?
Beide dromen weerspiegelen het feit dat ik steeds intensiever bezig ben met mijn chinese roots, maar weerspiegelt ook mijn beleving van de hernieuwde politieke strijd in onze samenleving.
Een Tibetaanse asielzoeker gaf een paar duizend euro aan de tibetaanse afdeling van de Khorshed om zijn papieren te regelen, maar iemand verduisterde het geld.
De asielzoeker schakelde een oude Triade in, de Tiandihui, die een regeling trof met de Khorshed.
De Khorshed gaven de Tibetaan een parel, maar later bleek deze gestolen zijn, het behoorde aan de halsband van een wachtersleeuw bij de Tempel van Guanyin.
De triade moest er nogmaals achterheen om alles te regelen, maar nu had de Tibetaan een ereschuld aan hen.
De uitdaging waarmee ik voortdurend bezig ben, is ‘hoe breng ik spiritualiteit in de praktijk in het dagelijkse leven?’
Voor mijn dagelijks brood doe ik administratie voor maatschappelijk werk, en dan hoop ik maar dat een goede manier van registreren meehelpt aan goede hulpverlening.
In mijn vrije tijd laad ik mezelf op me qigong en gongfu, ontmoetingen met bijzondere vrienden, magische rituelen.
Het blijft een uitdaging om een brug te slaan tussen mijn spirituele overtuigingen en maatschappelijk handelen, mijn stem laten horen in het maatschappelijke debat, maar ook mijn handelen laten spreken in politieke actie.
Ik droomde dat we op mijn werk lijstjes maakten voor de structuur van moleculen.
Een collega had het idee dat dit het beste kon door de verschillende elementen een serienummer te geven; dit nummer zou dan moeten aangeven wat hun plek was in de structuur, en wat hun voorgeschiedenis was, zodat de nummering telkens zou veranderen als er een bewerking had plaatsgevonden met het materiaal.
Bovendien zouden de verschillende elementen een apart kleurtje moeten hebben, zodat het geheel zou lijken op een kleurige gebedsketting.
Ik was het absoluut oneens met die collega, want het zou de registratie onnodig bewerkelijk maken!
We kwamen er niet samen uit en bespraken het met de leidinggevende in de teamvergadering.
De teamleider gaf de collega gelijk, maar ik bleef er principieel tegen om deze registratiewijze in te voeren.
Mijn tegenstem werd door de teamleider gezien werkweigering (wat zou kunnen leiden tot ontslag), maar ik diende formeel bezwaar tegen, bovendien diende ik een motie van wantrouwen in tegen de teamleider, die volgens mij buiten het boekje ging. Dit escaleerde tot op het niveau van de manager die de leidinggevende steunde, dus breidde mijn motie van wantrouwen zich ook uit tot de manager.
Bij het wakker worden voelde ik de boosheid uit de droom nog doorwerken.
Onlangs zag ik de film ‘Amazing Grace’
Nu wordt me duidelijker waarom dat lied mijn vader zo aansprak: het belichaamt enerzijds een diepbeleefde spiritualiteit, anderzijds een actief uitgevoerd radicaal maatschappelijk engagement.
Dit sluit aan op de manier waarop ik ernaar streef om mijn spirituele inspiraties te koppelen aan mijn politiek-maatschappelijk handelen.
Aangezien ik me goed thuis voel op internet, lever ik graag mijn bijdrage via forums, blogs en tweets voor een humaan leefklimaat.
Doe je met me mee?
De man die de eerste keizer van China zou worden, groeide op in een land dat al 250 jaar verscheurd werd door oorlogen tussen de verschillende staten.
Hij droomde ervan, de chaos van die oorlogen te bedwingen door het stichten van een totalitaire eenheidsstaat dat tienduizend jaar zou moeten bestaan: “één land, één volk, één taal”.
Door zijn legers te perfectioneren tot een volmaakte vechtmachine, onderwierp hij alle omringende staten.
Om dat multiculturele superrijk tot één geheel te smeden, ontwierp hij draconische wetten waaronder iedereen uniform aan moest voldoen, op straffe van verminking of dood.
Alles werd tot in detail vastgelegd in een ijzeren standaard, afwijkingen werden niet getolereerd.
Maten en gewichten werden standaard, maar ook de lengte-as van wagens.
Door de afzonderlijke staten op te heffen, werd iedereen tot hetzelfde volk verklaard, de Qin.
Er werd één standaard ambtenarentaal gekozen, en alle variaties op het schrift werd tot één schrijfwijze teruggebracht.
Afwijkende denkbeelden werden verboden, talloze documenten die niet pasten in de officiele staatsfilosofie werden verbrand, en toen de intelligentsia protesteerden, werden een paar honderd levend begraven.
Om vreemde invloeden van de ‘barbaren’ te weren (en tevens om de eigen bevolking bijelkaar te houden), werd de Lange Muur rondom China gebouwd.
Om zo lang mogelijk zijn denkbeelden zelf te kunnen handhaven, streefde de Eerste Keizer naar een goede gezondheid en lang leven. Hij raadpleegde diverse alchemisten, die zoals gebruikelijk experimenteerden om het Elixer van Onsterfelijkhijd te maken. Omdat de wonderdokters onder andere gebruikmaakten van Cinnaber (kwikoxide), is de Eerste Keizer waarschijnlijk langzaam gestorven aan zijn onsterfelijkheidspillen, en na zijn dood viel zijn rijk binnen één generatie uiteen vanwege opstanden tegen zijn draconisch bewind.
De Eerste Keizer schiep zijn eenheidsstaat ten koste van talloze doden, hoe had het zover kunnen komen?
Hij kon een perfecte politiestaat scheppen omdat de zwijgende meerderheid het toeliet, en omdat voldoende mensen riepen om een krachtige man die eenheid in het land zou kunnen brengen.
Dit thema komt telkens weer terug in de wereldgeschiedenis in diverse plaatsen en tijden, ook in onze generatie hebben we ermee te maken.
Overal in Europa komen populistische partijen aan de macht, die eenheid propageren en afwijkingen van de norm willen verbannen. Het liefst zouden ze Fort Europa willen scheppen.
Wat gaan we doen, als de Eenheidspolitie langskomt om afwijkendheid (taal, cultuur, etniciteit) te registreren en te belasten?
The Empire, long divided, must unite: long united, must divide.
Vandaag had ik een teamuitje: wandelingen door de joodse buurt van Amsterdam, met als eindpunt Joods Historisch Museum. Een stukje trambaan is daar als monument achtergebleven, ter herinnering aan de tramlijn waarmee deportaties via station naar Auschwitz werden georganiseerd. Dan zie ik die geestentrein nog steeds rijden.
Het raakt me op verschillende manieren:
Het is ongeloofelijk hoe het hart van Amsterdam werd uitgerukt als consequentie van een populist die sluimerende sociale onrust mobiliseerde tot rassenhaat.
Onbegrijpelijk, dat mensen erna zeiden ‘dat nooit meer’, maar dat wij in deze generatie opnieuw moeten meemaken dat een peroxide populist het heeft over etnische registratie en deportaties, en dat hij zelfs in de regering kan komen.
En dan nog zijn er mensen, die geloven dat het niet zo’n vaart zal lopen, want dat dacht men destijds ook van die vent met die Chaplins-snor.
Ik zie parallellen tussen de Joodse en de Chinese diaspora. Mijn voorouders hebben een vergelijkbare sterke literaire traditie, en het handhaven van culturele identiteit ondanks verstrooing door tijd en ruimte. De koning van Siam noemde de Chinezen ‘de Joden van het Oosten’, want ook Chinezen doen het goed in de handel, een feit dat afgunst opwekt bij de autochtonen. Ik heb meegemaakt dat dit ertoe leidde dat de militaire machthebbers pogingen deed om de Chinezen te dwingen tot assimilatie, in feite een culturele moord door het verbieden van taal en rituelen en familienamen.
Op dit moment wil ik spreken voor die doden, de geesten willen door mij heen spreken.
Ik kijk naar het zwijgende schilderij, het is alsof de drie spirits me vragen om mijn stem aan hun te lenen.
Aanstaande Vrijdag, als ik de laatste fysieke resten van mijn vader naar zijn graf breng, heb ik de gelegenheid om mijn stem aan hem uit te lenen, om namens hem een laatste groet te brengen.
Dit is heftig sjamanistisch werk, ik hoop dat ik het aan kan gaan.
Ik kijk naar het schilderij en zie hoe de drie wezen hun stem verheffen.
Afgelopen periode was ‘stemmen’ een belangrijk thema voor mij:
Stemmen, mijn stem laten horen via de verkiezingen vind ik belangrijk.
Ja, het democratische kiessysteem werkt niet perfect, verkiezingsbeloftes worden verbroken, achterkamerdeals worden gesloten. Maar stemmen is één van de legale middelen die ik nog heb om een kleine bijdrage te leveren aan het maatschappelijkee debat.
Ik laat mijn stem horen via internet: forums, tweets, blogs.
Ja, ik ben maar één kleine stem, maar al die kleine stemmen bij elkaar kunnen samen een grote stem vertolken.
Nu verhef ik mijn stem over het resultaat van de verkiezingen.
Aan al mijn regenboog broeders en zusters zeg ik, ik maak me heel veel zorgen over het volgende:
Een partij die anderen uitsluit wegens afkomst of geloof, een land dat zo verscheurd wordt door twee tegengestelde partijen, een land waarin bevolkingsgroepen tegen elkaar worden opgezet.
Zelfs in kringen, die zichzelf zien als zijnde spiritueel, liefhebbend, lichtdragers, enzovoorts, kom ik mensen tegen die anderen afwijzen wegens geloof of afkomst of cultuur.
Dit land, deze maatschappij is verziekt door tegenstellingen.
Is er nog genezing mogelijk?
Of wordt het tijd dat de regenboogmensen hun ark bouwen, om de diaspora in te gaan?
Worden wij de nieuwe Roma?
Voor mezelf heb ik gekozen om hier in mijn wijk mijn stem te laten horen, ontmoetingen aan te gaan met mijn medelanders, mijn regenboogbroeders en zusters.
Waar kies jij voor?
Welzijnswerk in Amsterdam Westerpark
author + reader
Dreamquest 
You must be logged in to post a comment.