Amerikaanse katholieken zijn verbolgen over een levensgrote naakte Jezus van chocolade.
Het moet een bijzondere ervaring zijn, om daarvan te kunnen eten in rituele context, een alternatieve eucharistie:
Bekeken vanuit de ogen van een occultist/esoterist/magus etc., maakt het niet uit of het lichaam van de god wordt gesymboliseerd door (mensen)vlees, brood, chocola, etc.
Het gaat om de visualisatie met intentie binnen de context van het ritueel.
Uiteindelijk is het terug te voeren tot ritueel kannibalisme, met de intentie om de levenskracht te absorberen van degene die opgegeten wordt.
Ik vroeg me af, waar blijft de morele verontwaardiging mbt vrijheid van expressie, verklaringen mbt scheiding tussen kerk en staat, uitspraken over achterlijke religieuzen etc?
LikeLike
Ik geef de voorkeur aan een “dit is het lichaam van Christus” stuk chocolade boven een stukje ouwel, dat naar oud papier smaakt (de Bijbel?).
En bij “dit is het bloed van Christus” liever warme chocolademelk dan wijn.
Gelukkig ben ik niet katholiek en hoef ik er niet aan mee te doen (jammer van de chocolade).
In het bericht staat ook nog dat het om een naakt gaat. Misschien stoort dat? Iemand zal dan toch de heilige familiejuwelen moeten eten… of laten ze die kies/kuis achterwege???
Leuke vraag… of is het een 1 april grap?
LikeLike