Vandaag liep ik tweemaal het Labyrinth in de Hoftuin van de Hermitage, met de intentie om me te bezinnen op terugkerende themas in relationele sfeer.
Het labyrinth meditatief inlopen, ervaar ik vaak als de afdaling van Innanna in de onderwereld.
De eerste ronde deed ik op blote voeten, om de verschillen in de ondergrond goed te kunnen voelen: gras, grind, grote kiezels, houtsnippers, zand…
Gaandeweg voelde ik me gesteund door mijn gidsen en helpers, vooral toen het pad moeizaam werd….
De houtsnippers vond ik verraderlijk, op zich zacht materiaal, maar met het risico van splinters…wat mij doet denken aan bepaalde ontmoetingen waarbij ik me meteen op mijn hoede voel omdat het te mooi lijkt om waar te zijn, en waarbij later ook blijkt dat het te mooi was om waar te zijn.
Het zand was wel prettig onder mijn voeten, maar deed me ook denken aan de woestijn, dit associeerde ik dan weer aan de barre periodes in mijn relatieleven.
Het grind was vrij neutraal, hier had ik weinig mee…sommige ontmoetingen zijn ook zo: niet koud, niet heet, maar lauw en smakeloos, ze laten geen indruk achter.
De grote kiezels waren confronterend, hier ging ik ook door de moeizame pijnlijke periodes van mijn liefdesleven.
Het gras was een verademing, verkoelend aan mijn voeten, net als de periodes dat alles in een stroom als het ware vanzelf goed gaat…
In het centrum van het labyrinth aangekomen, ervoer ik een moment van rust en genezing. Vele lasten waren van mijn rug verdwenen onderweg…
Na een moment van stilte, werd het weer tijd om het labyrinth uit te lopen, een stuk lichter, en met de gewaarwording dat mijn gidsen en helpers bij me bleven.

De tweede ronde deed ik met mijn schoenen aan. Nu kon ik me meer concentreren op de visuele schoonheid van het labyrinth.
Vooral de grote kiezels vielen me nu op! Aha!
De stukken in mijn leven, die me de meeste pijn gaven, brachten ook de mooiste ervaringen tegelijkertijd!
In het centrum aangekomen, ervoer ik hoe ik vanuit de allerdiepste bodem van de benedenwereld contact kon maken met de bovenwereld.
Dit was het belangrijkste inzicht dat ik met me mee kon nemen toen ik weer het labyrinth uitging!

Zie ook: Zinnig Noord – Labyrint in Hoftuin: mini-pelgrimage

• story