Vandaag is het offerfeest, de stralen zijn rustig omdat de meeste mensen zich al hebben verzameld bij de moskee of andere verzamelpunten om bloedoffers te brengen. Overal valt het gezang te horen ‘God is Groot’ .

In de Javaanse spiritualiteit wordt gesteld dat er 1 God is, met meerdere verschijningsvormen en wegen om daartoe te komen, dit is ook vastgelegd in de staatsfilosofie Panca Sila, waar centraal staat ‘het na volgen van de Allerhoogste’, met als centrale spreuk: ‘eenheid in verscheidenheid’.

De dag begonnen op een plek, waar twee waringin (banyan) bomen samenkomen bij een heilige bron.
Hier komen mensen offers en gebeden brengen, de genius loci worden gezien als intermediair naar de hogere machten. Deze plek is gewijd aan Semar, de goddelijke grappenmaker, aan wie een wijsheid wordt toegekend die groter is dan de Goden.

Terwijl we hier zitten, komen drie mannen offeren en bidden.

Bij degene die de voorbede doet, is er een moment dat ik meen waar te nemen dat Spirit door hem spreekt, zijn stem en houding verandert, en het vuur van de wierook buigt zich in zijn richting. Helaas spreekt hij Hoog-Javaans, ik kan niet verstaan wat zijn boodschap is. Toch wel even een kippenvelmoment, om hier de aanwezigheid van de Oude spirits te kunnen voelen, terwijl op de achtergrond de woestijngod wordt aangeroepen.

Naast deze plek staat Ganesh, hier brengen we ons offer, hier vraag ik nogmaals om zegen voor mijn Reis.

We reizen door naar respectievelijk een katholieke Kerk en een Moskee: beiden hebben gemeenschappelijk dat ze ook mensen van andere religies verwelkomen, en in hun bouwstijl zijn invloeden te zien van andere stromingen.

De tour wordt afgesloten in de oudste Chinese Tempel van Yogyakarta, deze was tweehonderd jaar gebeden opgericht toen de toenmalige sultan een Chinese vrouw huwde.

De beeldtaal van deze Tempel is voor mij nog het meest nabij!