Tag: blog

Reisblog: Yogyakarta, Kunst!

Reisblog: Yogyakarta, Kunst!


Ontbijt begon meteen goed met Jamu Temulawak (kurkuma-drankje), spontaan aangeboden door de bediening, die heeft mij natuurlijk al een tijdje zien hoesten en proesten, dit soort attenties moet ik in Holland nog mee maken!

Het hotel waar ik nu zit, Puri Artha, heeft een kunstige inrichting met een mix van Java en Bali, het Ramayana-verhaal blijf ik dus tegenkomen overal.

puri artha

In het Sono-Budoyo museum kijk ik vooral naar de maskers

IMG_4861.JPG

en krissen, daar heb ik het meeste mee.

IMG_4897.JPG
Ook hier een prehistorisch godinnenbeeld gezien, fascinerend!

IMG_4830.JPGEen wandeling gemaakt door Imogiri, waar de graven van de sultans te vinden zijn: 400 treden is een hele klus, maar ik heb het gehaald!
IMG_4964.JPG
Het hoogste stuk, waar de meest bijzondere graven liggen, is heilige plek met strenge dresscode, daar had ik dus geen zin in, maar de klim vond ik wel de moeite waard.

Intermezzo in een kunstenaarsdorp, helaas waren de meeste workshops dicht vanwege zondag, dat zal wel nederlandse invloed zijn. Ik kon dus niet zo snel vinden wat ik écht wilde hebben, maar heb toch een leuk blanco masker gevonden waar mee ik aan de slag wil te zijner tijd.

De dag afgesloten op het strand van Parang Tritis: stevige golfslag, niet geschikt om te zwemmen. Bij pootje baden word ik toch verrast door een onverwachts iets heftiger golf, waardoor mijn korte broek een beetje nat wordt. Dan komt de herinnering boven dat ik dit ook als kind mee maakte. Ik loop nu door de lage golven en neurie die stukjes van mijn ziel dichterbij.
IMG_4995.JPG

Afscheid genomen van mijn gids, ik heb een gezellige tijd met hem gehad.

Reisblog: Semarang-Yogyakarta

Reisblog: Semarang-Yogyakarta


Laatste dag in Semarang, toch maar even proberen om bij een andere jamu fabriek binnen te komen, volgens Lonely Planet geeft Jago ook tours . In het geval van Nonja Meneer hadden ze het mis omdat deze recent failliet was, maar bij Jago bleek dat ze niets deden aan rondleidingen; het wil niet écht lukken met Jamu!

Doorgereden naar een ander uitgebreid tempelcomplex gewijd aan Guanyin, deze had tevens een grote pagode, indrukwekkend.

Hier een lint aan de wensboom gehangen: Bless my ❤
IMG_4436

De dag afgesloten met een theaterdiner: buffet met aansluitend Ramayana ballet.

IMG_4489.JPG
Dit laatste was eigenlijk een samenvattende dansvoorstelling van het epos, anders waren ze wel zeker een jaar bezig geweest!

Later als ik tijd heb ga ik het orakel goed doornemen met een woordenboek.

Reisblog: op zoek naar de chinees-indische voorouders

Reisblog: op zoek naar de chinees-indische voorouders


Vandaag neem ik de tijd voor de Chinese stad Semarang.
SAMPOOKONG.JPG
Ik vond het belanrijk om te begonnen bij de grote Tempel van Zheng Ho, de stichter van deze stad: Dit tempelcomplex is groot, heeft verspreid  over het terrein meerdere tempels, indrukkend om te zien hoe goed deze is onderhouden door levendige gemeenschap!

012great templeDe meeste gebouwen waren door hun open inrichting goed te bezichtigen, maar het middelste deel van het heilige om was dan alleen voor mensen die kwamen bidden, het voel de voor mij niet goed om als leek naar binnen te gaan. Een paar gebouwen waren wel toegankelijk voor leken,  de toezichthouders wenkten me om binnen te komen, dat gaf me de ruimte om verder naar binnen te gaan.

Na dit uitgebreide tempelbezoek aan de rand van de stad nog gezocht naar de djamu fabriek Njonja Meneer, maar helaas was dit iconische merk begin Augustus failliet verklaard!.

Bij toko Oen nog frozen capucinno gedronken, ook al zo’n iconische plek van tempo doeloe, de tijd waar mijn directe voorouders in opgroeiden vanaf het moment dat betovergrootvader de oversteek maakte van Fujian naar Java. Ergens in 1850, dus vanuit de tegen van de opiumoorlogen naar de drup van de Dipanegara opstand.

De grote Kerk was helaas dicht, maar toch foto’s kunnen maken van het gebouw en een aantal andere koloniale gebouwen er om heen. Semarang ademt hier en daar nog de geesten van koloniale tijd. Vooral Lawang Sewu,  waar tijdens Japanse bezetting gevangenen werden ondervraagd en opgehangen. Geen plek om te logeren, en ook overdag valt op de grote zolder noch echos van die tijd waar te nemen.

Per meelift scooter (Ja daar is een app voor) naar de andere belangrijke Chinese Tempel Tay Kak Sie. Hier nam ik de kans waar om de dienstdoende (leken?)broeder om namens mij wierook te branden en het orakel te raadplegen. Na het branden van wierook bij het altaar van de Hemelgod, raadpleegde hij eerst de maanschijven. Bij de eerste drie worpen waren beide schijven steeds gelijk, dus kon er geen antwoord gegeven worden, bij de vierde worp waren de schijven onderling verschillend, toen moest ik later terugkomen. Na de lunchpauze lag het antwoord klaar, nummer 8! Hier moet ik later goed voor zitten: Ik vroeg namelijk om zegen voor mijn huidige Reis door Nusantara. Na afloop een gepaste donatie gedaan en me voorgenomen om eerstvolgende kans in de Tempel van Guanyin te Zeedijk ook wierook te branden en een donatie te doen.

De dag afgesloten met nieuwe goede sandalen  te kopen. Ook wel symbolisch te duiden.

 

Reisblog: Borobudur-Semarang

Reisblog: Borobudur-Semarang


Per trein van Bandung naar Yogyakarta was een hele klus…te Yogyakarta bleek dat mijn oorspronkelijke chauffeur een ongeluk had gehad en een vervanger modest laten komen, gelukkig is deze wel gezellig. Hij is een indische chinees, dat schept toch wel een band. Hij liet een foto van zijn collega zien, dat had mijn dubbelganger kunnen zijn.

Te Borobudur de Tempel beklommen.
011borobudur.JPG
Omhoog spiralend ging niet, omdat een sector afgesloten was wegens restauratie. Steile trappen, maar het uitzicht van af de top is mooi!  Aansluitend een kleine Tempel in de buurt  bezocht, vooral het bijbehorend klooster had mooie beelden van Boeddha.

Een stuk verder naar een locatie gegaan ‘Gedong Songo’  wat volgens overlevering negen Tempels zou moeten hebben, maar slechts vijf waren overgebleven. Dichtbij was een Tempel, binnen was een yoni zonder lingham te zien. De overige Tempels zouden hoger in de heuvel zijn, maar toen ik de lange wandeling maakte had ik een afslag gemist dus geen Tempel  meer gezien, kennelijk wilden Ze niet gevonden worden door mij deze keer: Shiva, Durga, Agastya.

Doorrijdend naar Semarang, zien we het uitzicht op de Merapi, de vuurberg; dit mis ik nu in Nederland, vulkanen. Dan moet ik denken aan het lied van Doe Maar: geen berg aan de horizon….

In mijn gesprekken met de chauffeur komen veel herinneringen naar boven, over eten natuurlijk, maar ook over oude gebruiken.

Morgen gaan we in ieder geval naar Chinatown en de Chinese Tempel. De overlevering zegt dat Semarang is opgericht door de grote zeevaarder Zheng Ho.

Ook fijn om te merken dat ik niet zo veel hoe uit te leggen!

Reisblog: mijn eerste grote droom

Reisblog: mijn eerste grote droom


Mijn slaap/waakritme is nog steeds verstoord, ik kom slecht in slaap en word op rare momenten midden in de nacht klaarwakker.

DROOM:
Ik was met een groep tijdens een feest een spel aan het spelen, waarbij chips als fiches werken gebruikt.
Als onderdeel van zijn strategie, vernietigde P een bak (in de vorm van een speelgoed vrachtwagen) met een volle lading chips: hij graaide met zijn grote handen een grote portie en propte die in zijn mond, en met zijn andere hand kneep hij een handvol helemaal fijn.
Ik werd boos, vond het niet OK om voedsel zo te vernietigen.

Er ontstond een discussie, waar D in betrokken raakte, ze vond mijn houding onzinnig.
Ik legde uit dat ik een groot taboe heb op het vernietigen van voedsel.
De discussie escaleerde, waarna ik D verbande uit het feest.

Toen we elkaar later tegen kwamen, was ik nog steeds kwaad.
Ze gaf me een brief waarin ze in zoetsappige new-agey bewoordingen uitlegde waarom ze zich zo opstelde, het was maar een spel en ze had recht op haar eigen mening.
Ik zette haar een dolk op de keel en zei dat ik de brief aan mijn advocaat zou geven.

Ik had het gevoel dat, wanneer ik haar weer in een andere groep zou tegenkomen terwijl zij zich zo zou blijven Opstellingen, ik in staat zou zijn om haar te doden.

Toen ik met Z sprak over de situatie, legde ze uit dat de opstelling van D te maken had met een interne machtsstrijd tussen de traditionele wiccans, een van onze wederzijdse kennissen zou door die groep uitgebannen worden.
Deze kwestie deed me verder niets, ik had niks met Wicca.

Om mijn escalerende ruzie aan te pakken, haalde ik B (een ervaren mediator) erbij.
D vond dit allemaal niet nodig, discussieerde met B, die de techniek van omgekeerde coaching toepaste: hij reageerde op al haar beweringen tegendraads met ontkenningen.

Uiteindelijk ontstond toch een drie gesprek…

Aan het einde van de droom was het gesprek nog niet afgelopen.

Reisblog: mijn eerste excursie

Reisblog: mijn eerste excursie


Vannacht weer kort geslapen, kan nog niet wennen aan het dag/nacht ritme.
Oude nachtmerriespoken van mijn jeugd in Nusantara komen even gedag zeggen, gelukkig heb ik nu meer kennis en vaardigheden om daar mee om te gaan.
Na een korte nacht is het alweer snel tijd voor de excursie met Enoss.
De bus in, tot mijn verassing tref ik een Deens en een Hollands koppel waarmee ik meteen aan de praat raakte, en ook met de chauffeur was het gezellig.
Onze gids had een behoorlijk uitgebreid programma in de planning, maar vanwege (feest)drukte op de straat hadden  we minstens een uur nodig om de stad uit te komen.
Gelukkig keek ik mijn ogen uit onderweg, op zoek naar herinneringen in beeld, geluid en geur.
Ik heb behoorlijk veel foto’s gemaakt, maar met wisselvallig WIFI is het lasting uploaden, daar moet ik later de tijd voor nemen.
Veel is hetzelfde, maar ook veel veranderd: veel gemotoriseerd verkeer (vooral scooters en auto’s), veel mobieltjes, veel toeristen.
Bandung is warmer dan ik me herinner, maar destijds zaten we ook hoger in heuvelachtig gebied.
We begonnen met een bezoek aan de bamboe-weverij: Hier weven ze bamboe muren.
Hier voor het eerst weer zo’n klassiek hurk wc gezien en gebruikt, dat is weer wennen.
Verder door naar de Luwak-boerderij…

004luwakDe civet-katten zien er aaibaar uit, maar het lijkt me geen pretje om zo in gevangenschap te zitten omdat je koffiebonen en weer uitpoept, en de mensen het resultaat lekkere koffie vinden.
Nou, ik heb een kopje Luwak Tubruk gedronken, voor 3 euro is het niet duurder dan een espresso in Hotel Americain Amsterdam, maar zo bijzonder vind ik het ook weer niet.
We gaan langs een aardbeienveld, leuk om te zien maar niet écht wow.
Nu volgens een serie wandelingen over steile bergpaadjes, omhoog gaat me beter af dan omlaag, maar het is de moeite waard vanwege het natuurschoon.
Op naar het natuurschoon van Kawah Putih (Witte Kraters), hier komen nog zwaveldampen uit de grond, en er is een meer (in de kleur van pruisisch blauw) waar je niet in mag zwemmen omdat het spul heel giftig is.
Onderweg passeren we gewiekste handelaars die zakjes geneeskrachtig spul verkopen (zwavelzand, zwavelstenen), grappig om te weten dat je dat verderop ook self kan rapen met een beetje moeite.
De bowmen hier zijn door de zwavel gaan kronkelen, ik vind een paar losse boomwortels die me roepen ‘neem mij mee’. Ach ja, ik heb een zwak voor verweesde krachtvoorwerpen.
Als tussenstation bezoeken we een theeplantage, mooie glooiende groene heuvels.
Verderop zijn de warmwaterbronnen waar je wel in mag poedelen of zwemmen, maar met een water temperatuur van veertig garden heb je binnen een uur wel genoeg. Dit water schijn geneeskrachtig te werken, goed tegen reuma en huidklachten, maar je ruikt na zo’n bad wel een beetje naar rotte eieren.
We reizen in slakkengang door de spits op terugreis, onderweg maak ik veel foto’s vanuit de rijdende auto, zo passeren we de Oude Treinbrug met uitzicht op de rijstvelden.
Door de feest file zijn we behoorlijk uitgelopen met de tijd, dus de brug laten we voorbijgaan, zo nu en dan valt een van ons in slaap (gelukkig blijft de chauffeur wakker).
004bandung

Zodra ik terug ben in het hotel, ga ik meteen onder de douche om de zwavel af te spoelen, schone kleren aandoen, dineren, de dag laten bezinken.

Tijdens mijn gesprekken met de andere gasten realiseer ik mij dat Nederland ook een belangrijk deel van mij is geworden, naast China en Nusantara.

Reisblog: mijn eerste uitje

Reisblog: mijn eerste uitje


Vandaag contact met een gids die me aanbevolen werd door Lonely Planet:

003enoss.JPG
Enoss  doet dagtrips in Bandung voor groepen, maar wilde me ook wel voor een paar uurtjes gidsen in de stad.
Ik heb al een verlanglijst om te zien en/of te kopen, maar allereerst wilde ik een simkaart om te kunnen gebruiken in dit land.

Hij haalde me af op de brommer,  dat werd een avontuurlijke rit tijdens spitsuur in de drukke binnenstad!
014traffic
We kwamen aan in Jeans-street, hier wild ik eigenlijk nieuwe kleren en schoenen kopen, maar de sim regelen had voorrang.
Eerst naar de sim-winkel, daar bleek mijn oude Samsung niet te werken, dus moest ik naar de smartphone winkel voor een nieuwe verse van hetzelfde model.

Tegen de tijd dat dit was geregeld, was ik het winkelen wel weer helemaal zat.

Terug in het hotel, moest ik écht bijkomen van dit avontuur.
Dit soort mega-winkelcentra zijn niet mijn favoriete plekken, ik houd niet van die drukte, de overdaad aan ‘koopjes, al die kooplui die je aandacht vragen.
Na het uitpakken, dineren en douchen, kom ik tot rust achter de iPad.
Even per Wifi de berichtjes nalopen, een paar beantwoorden.

Hoe zou het zijn met de hartsverbindingen die ik heb met thuisfront?
Internet is een hele vooruitgang in de communicatie sinds de postduif, maar een echte knuffel verzenden per VR lukt nog niet. Ik zou wensen dat ik dit zou kunnen regelen met astraal reizen 🙂

Deze is voor jou, jij die mij liefheeft, en jij ik lief heb.

I ❤ U

Reisblog: de andere werkelijkheid

Reisblog: de andere werkelijkheid


Na aankomst in  hotel Sukajadi voelt alles nog onwerkelijk aan, als in een droom of in een trance loop ik door het hotel.
000aankomst.JPG
De sluier tussen de dagelijkse en de andere werkelijkheid voelt hier dunner aan, de Anderen zijn veel dichterbij dan in Nederland.

002other
Ik maak veel foto’s in het hotel, ze hebben op een moderne manier composities gemaakt van vintage kunst.

001sukajadi.JPG

Mijn fysieke lichaam moet ook nog bijkomen van jet-lag, terwijl mijn geest al druk bezig is met planner maken voor de komen de periode, dat stemmetje jut me op om allerlei toeristische plekjes te verkennen.

Toch besluit ik om deze eerste paar dagen maar rusting aan te doen!

Reisblog: de eerste reisdag

Reisblog: de eerste reisdag


Vermoeiend, zo’n lange vliegreis! Overstappen is vervelend, voor dat laatste uurtje vliegreis moet ik twee uur wachten en nogmaals door alle controles heen. Overal op de vliegvelden zie ik soldaten met machinegeweren, als die losbarsten in een vuurgevecht wil ik er niet bij zijn,  want dat zijn nou niet bepaald precieze wapens, dan had ik liever scherpschutters gezien.

Ik kom aan op de Indonesische  bevrijdingsdag, gelukkig valt de drukte op straat mee!

Aangekomen in het hotel, mezelf installeren: uitpakken, douchen,  eten, WIFI zoeken, thuisfront inseinen…SIESTA!