Vandaag contact met een gids die me aanbevolen werd door Lonely Planet:
Enoss doet dagtrips in Bandung voor groepen, maar wilde me ook wel voor een paar uurtjes gidsen in de stad.
Ik heb al een verlanglijst om te zien en/of te kopen, maar allereerst wilde ik een simkaart om te kunnen gebruiken in dit land.
…
Hij haalde me af op de brommer, dat werd een avontuurlijke rit tijdens spitsuur in de drukke binnenstad!
We kwamen aan in Jeans-street, hier wild ik eigenlijk nieuwe kleren en schoenen kopen, maar de sim regelen had voorrang.
Eerst naar de sim-winkel, daar bleek mijn oude Samsung niet te werken, dus moest ik naar de smartphone winkel voor een nieuwe verse van hetzelfde model.
…
Tegen de tijd dat dit was geregeld, was ik het winkelen wel weer helemaal zat.
Terug in het hotel, moest ik écht bijkomen van dit avontuur.
Dit soort mega-winkelcentra zijn niet mijn favoriete plekken, ik houd niet van die drukte, de overdaad aan ‘koopjes, al die kooplui die je aandacht vragen.
Na het uitpakken, dineren en douchen, kom ik tot rust achter de iPad.
Even per Wifi de berichtjes nalopen, een paar beantwoorden.
Hoe zou het zijn met de hartsverbindingen die ik heb met thuisfront?
Internet is een hele vooruitgang in de communicatie sinds de postduif, maar een echte knuffel verzenden per VR lukt nog niet. Ik zou wensen dat ik dit zou kunnen regelen met astraal reizen 🙂
Deze is voor jou, jij die mij liefheeft, en jij ik lief heb.
I ❤ U