De dag begonnen met een excursie in het paleis van Hamengkubuwono X, een moderne sultan. Hij heeft slechts 1 vrouw met vier dochters, en wil dat zijn oudste dochter tzt hem opvolgt, een sultane zou een unicum worden!
Er is een traditie, dat de Sultan bij troonsopvolging het Heilige Huwelijk voltooit met Lara Kidul, Godin van de Zuidzee. Hoe zou een sultane dit oplossen?
Hamengubuwono IX was een charismatische man, jammer dat die na de revolutie geen staatshoofd is geworden.
Mijn gids in het paleis was ongeveer van mijn leeftijd, met haar kon ik dus bepaalde herinningen ophalen (Oude kinderspelen die nu door de jeugd dankzij smartphone zijn vergeten helaas). Ook nog erover kunnen hebben dat ik vergeleken met onze jeugd veel meer vrouwen met hoofddoeken zie. Ze vond het zelf allemaal niet zo nodig, een goede Moslim ben je in je hart en niet via uiterlijke kleding, bovendien is de Javaanse Islam vermengd met oude religies (hinduisme, animisme). Ik zag inderdaad ergens in een hoekje een klein offer onopvallend liggen.

Interessant om te weten dat in koloniale tijd dit sultanaat nog veel lokale invloed had, de Diponegoro opstand begon hier, en tijdens de politionele acties was dit de tijdelijke hoofdstad van de republiek. Nog steeds heeft Yogyakarta een aparte status als sultanaat onder de republiek.

Gekeken naar de productie van Wayang Kulit, het schimmenspel van Hindu oorsprong dat typerend is voor Midden Java, en is nog steeds honderd procent handwerk!

Zelf houd ik meer van Wayang Golek, de stokpoppen van West-Java. Deze laatsten hebben afzonderlijke poppenseries voor Moslim legendes en Hindu legendes.

De traditionele batik productie vond ik interessant, de oude kleuren en patronen spreken me meer aan dan de moderne.

Tussendoor naar de vogelmarkt;

de dierenvrienden in mijn kennissenkring zouden geschokt zijn van de aanwezigheid van beschermde soorten en hoe met dieren wordt omgegaan, men is hier veel minder sentimenteel met dieren. Behalve vogels ook andere dieren gezien…

Bij het traditionele Yogyakarta zilverwerk gekeken hoe dit er aan toe ging, veel verfijnd filigrein bewonderd.

Wandelend in  de traditionele markten…ik herinner me de geuren,  niet voor de gevoelige zieltjes geschikt, de eetlust vergaat je als je ziet hoe vlees ongekoeld wordt uitgestald.

Als intermezzo kwamen we onverwachts terecht bij een Jatilan, waar bij een belangrijke scene van de Ramayana met Kuda Kepang (stokpaard) werd nagespeeld, deze vond ik krachtiger en interessanter dan de toeristenversie die ik onlangs zag!

Op de markt uiteindelijk Jamu (kruidenmedicijn) gevonden.

Later kwamen we. een kleurrijke optocht tegen: Diverse groepen in uniformen uit verschillende periodes van het sultanaat, een mooie afsluiting van een intense dag.

Het kruidenmedicijn gedronken…’with a spoon and some sugar the medicine goes down’, net als Tom Sawyer realiseer ik mij dat je wel snel beter wordt als het alternatief een drankje van Oma is. Het smaakt naar koffieprut. Maar in de loop van de nacht voel ik dat ik veel troep uitzweet, dit helpt wel, voel me een stuk beter!