Ik ben dol op SF en Fantasy, vooral als er gespeeld wordt met alternatieve werkelijkheden.
Pure speculaties die tot het uiterste worden uitgesponnen, in de zin van wat als…

Eigenlijk is zo’n zinnetje ‘wat als…’ heel erg subversief, je onderzoekt heel serieus een paradigma dat afwijkt van de gangbare, maar dan op een manier die een eigen logica heeft.

Orthodoxe machthebbers doen vaak veel moeite om dit soort speculaties de kop in te drukken, want met zo’n zinnetje ‘wat als…’ stel je eigenlijk een gangbaar dogma ter discussie, en waar een dogma ter discussie wordt gesteld kan een heel machtsstructuur aan dogma’s ter discussie gesteld worden.

Euclides stelde dat de kortste afstand tussen twee punten een rechte lijn is, en met je boerenvestand kan je dat zien als een waarheid als een koe waar niet aan te tornen is.
Maar toen vroeg iemand zich af: ‘wat als de korste afstanden tussen twee punten GEEN rechte lijn is, maar een kromme?’
Bingo! Instant herrie onder de wiskundigen, waardoor mensen nu nog zich helemaal suf kunnen piekeren over Non-euclidische wiskunde, met implicaties voor reizen door de tijdruimte.

In de Europese middeleeuwen was iederen het met elkaar eens  dat de aarde plat en vierkant is.
Totdat er zo’n vrijdenker opstond en de gevreesde woorden uitsprak: ‘wat als de aarde NIET plat en vierkant is, maar rond als een bal?
Om deze vraag zijn er nogal wat mensen door de Inquisitie vervolgd.

In Europa en Amerika geloven de meeste mensen dat Democratie de meest perfecte regeringsvorm is.
Maar wat als Democratie NIET de meeste perfecte regeringsvorm is, maar in plaats daarvan de Tyrannie?
Plato speculeerde er reeds over, dat in het laatste geval, een goede filosoof slechts 1 man hoefde te verbeteren.

‘Wat als…’ is een krachtige vraag dat chaos en verandering te weeg kan brengen.
Een maatschappij, waarin die vraag niet meer gesteld mag worden, stagneert.