Het was volle maan toen ik met mijn lief fietste naar de Qabbalistische Sabbat bij Geert Kimpen en Christine Pannenbakker.

Het was door de uitgebreide uitleg van Geert en Christine een eenvoudig, goed toegankelijk ritueel, gebaseerd op Qabbalistische duidingen van de traditionele Sabbat-gebruiken: het aansteken van de kaarsen, het wassen van de handen, het zegenen van de partner, het delen van brood en wijn.

Aan onze tafel van acht mensen was er al snel een sfeer van geconcentreerde verstilde aandacht,
Het aansteken van de kaarsen voelde aan als het aanroepen van het licht in de cirkel, hiermee werd Sjekinah als vrouwelijk aspect van het Goddelijke verwelkomd.
Toen mijn handen werden gewassen, hielp dit mij om alledaagse onrust van me af te laten vloeien
Het was een bijzonder magisch moment om de wijnbeker tot aan de rand te vullen als symbool van overvloed die gedeeld kon worden.
Het ontvangen van brood met zout was als een vredewens.
Bij de gezamenlijke maaltijd, onstonden fijne gesprekken met tafelgenoten; het leukste vond ik om via de Indische roots in gesprek te gaan met een bijzondere soulsister, waarvan later bleek dat ze op dezelde dag als ik jarig was!

De afbeelding van de gesluierde Sjekinah, deed me denken aan de processie die ik vorige week liep met het gesluierde beeld van de Godin, zo paste ook dit ritueel naadloos in de stroom waar ik nu in zit

• story