Ik deed mee aan een groepsritueel op mijn werk.
We stonden in een kring en de leider voerde wat rituele handelingen uit, meer details heb ik niet onthouden.
Daarna hadden we in de kring nabespreking:
Een aantal deelnemers hadden allerlei kritische aan en opmerkingen over de gang van zaken.
Een van mijn collega’s had positieve feedback, maar kwam niet helemaal uit haar woorden, gelukkig kon ik dit aanvullen.
…
Mijn droombewustzijn ging langzaamaan over van halfwaken naar ontwaken, ik mijmerde nog dromerig over dit thema:

Bij openbare groepsrituelen is het onmogelijk om iedereen tevreden te houden.
Voor mij als deelnemer gaat het om het ‘ waarom’ , ‘waarvoor’ , de intentie van het ritueel.
Het gaat niet om ‘ wat kan ik hier halen’, maar ‘wat kom ik hier brengen’, ‘wat kom ik hier doen’, ‘wat/wie roept mij hierheen’.
Als ik in een kring zou terechtkomen, waarbij te weinig ruimte zou zijn voor mijn inbreng, dan zou het voor mij niet passen.
Deze situatie kan voorkomen door een begeleider met een hoge zendingsdrang en/of een groep met een strakke doctrine.

Bovenstaande kwesties gelden niet alleen voor mij als deelnemer, maar ook wanneer ikzelf een groepsritueel zou begeleiden.

Wanneer ik een solo-ritueel doe, gaat het idealiter om een dialoog met Spirit, een balans tussen geven en nemen, offeren en vragen.
Wanneer ik een groepsritueel zou leiden, gaat het idealiter om een multiloog:
Me openen voor Spirit, zodat mijn wezen kan functioneren als kanaal van Spirit naar de kring van deelnemers.
Tegelijkertijd me openen voor hetgeen in de kring gebeurt, zodat dit proces ook doorgegeven kan worden aan Spirit.
Al met al een behoorlijke opgave!

• story