Ik was in gesprek met de Seidhkona …ze vertelde de naam van een van haar voormoeders uit de moederlijn…
Het was een lange Javaanse naam, waarvan ik vermoedde dat deze afstamde van een prinses uit de Kraton Ngayogyakarta
Deze observatie, in combinatie met de gelaatstrekken van de de Seidhkona , deed me realiseren wat de reden was van onze affiniteit, namelijk de Nusantara connectie van de gedeelde etniciteit van onze verre voorouders!
…
Later ging het gesprek over haar plan om een creatieve workshop te organiseren…
Er was slechts een persoon die zich had ingeschreven, en we wisten dat die sporadisch zou komen, bovendien wist ik dat ikzelf niet zou komen, dus deze workshop zou weinig zin hebben.
…
Aan het einde van dit gesprek zij ik tegen de Seidhkona : ‘Deze droom moet ik je vertellen, want dat deed ik vroeger altijd’