Nu loop ik al jaren te zeggen dat ik in navolging van Confucius meer bezig ben met de mensenwereld dan met spirits en goden, maar ondertussen blijven zij van de andere wereld regelmatig op mijn pad komen.
In de loop van de jaren verscheen de Godin aan mij via dromen, beelden en verhalen:
De Witte Knekelgeest, Skelettenvrouw, Zwarte Madonna.
Steeds terugkerend thema van Haar in omineuze verschijningsvorm van doodsgodin, gehuld in een avatar van diverse culturen.
Sinds enige tijd fascineert ze mij in haar verschijning als Maman Brigitte, Loa van het dodenrijk.
Een keltische godin die een verschijningsvorm heeft als doodsgodin in de Voudoun:
Wit is de kleur van de doden…en tegelijkertijd is ze een passionele godin!

Toen Haar beeld in mijn huis kwam, kwam er ook een spirit mee van een doodgeboren kind.
Dit gaf een tijdlang onrust in mijn huis, totdat ik enig werk had gedaan om de spirit verder te helpen.
Met dank aan:
Maman Brijit, li soti nan anglete
source: Vodou Lesson 2.