Tag: politic

Aboriginal Art Museum

Aboriginal Art Museum


De rondleiding in het museum was heel inspirerend:

Bij het kijken naar zo’n Aboriginal schilderij met stippeltjespatroon moest ik even met een andere blik kijken, door de oogharen een beetje wazig bijvoorbeeld, zo zag ik een heel landschap wat ook later bleek te kloppen volgens het kaartje naast het schilderij.
Eigenlijk moet je zoiets zien in de rituele context waarin het wordt gemaakt, in de combinatie met zang, dans, verhaal over de Droomtijd.

De totempalen waren op een bijzondere manier bij elkaar gezet, aan de noordzijde afgezaagde boomstammen met stippeltjespatroon (symbool voor lichtjes bij nacht, van de aankomende schepen van de kolonisten) en kraanvogelveren (symbool voor de Aboriginal Wachters), aan de zuidzijde boomstammen waarvan de bovenzijde symbolische wortels toonden (voor het contact met de voorouders).

Een paar thema’s uitgelicht die ik ook in andere tradities ben tegengekomen:
De Witte Vogel als voorbode van de Dood.
De Kraanvogel als Wachter.
Het Magische Landschap dat samenvloeit met de Alledaagse Werkelijkheid.
De traditioneel vastgelegde rol van het individu in de samenleving.
Het belang van de orale traditie.
De noodzaak voor geheimhouding mbt specifieke details van de traditie.

Netwerk-marketing zuigt

Netwerk-marketing zuigt


Ik moet denken aan pyramide-constructies van network-marketing, zoals toegepast bij diverse systemen:
Aloe Vera, Nikken, Herbalife etc.

Altijd het gevoel gehad dat dit systeem niet klopte, want het is gebaseerd op een verkoop binnen netwerken van vrienden of cursisten, dan krijg je verstrengeling van belangens.

Ooit tegen een goede vriendin, die hiermee bezig was gezegd:
“Als ik nu nee tegen jouw product zeg, voel ik me schuldig naar jou toe, dat voelt niet goed aan, ik begin niet aan dit systeem”.

Nog erger is het, als je therapeut of trainer je zoiets probeert aan te smeren, want in de leraar-leerling situatie is het nog moeilijker om nee te zeggen.

Kortom, network-marketing zuigt!

Pleidooi voor een multireligieuze samenleving

Pleidooi voor een multireligieuze samenleving


In paganistische kringen wordt vaak gesproken over het belang van contact maken met ‘de goden van het land’.
Volgens mij is de christelijke traditie dusdanig ingebed in de West-Europese cultuur, dat je zou kunnen stellen dat Jezus en Maria behoren tot ‘de goden van het land’.

Ik kan me dus goed indenken dat men bij Christian Wicca dit besef ook daadwerkelijk in praktijk brengt.

En in het Midden-Oosten kan men nog steeds sporen vinden van de Vrouwelijke tegenhanger van Adonai:
Eloha, Al-lat, etc.
Waardoor er ruimte onstaat voor Jewish Wicca of Muslim Wicca.

Het Reclaimen van Jezus, Maria, Adonai, etc. Deze concepten bevrijden van eeuwenlange Orthodoxie, ruimte maken voor Heterodoxie.

Erkennen dat (Calvinistisch) Christendom onderdeel is van het Nederlandse cultuurgoed, en dat we best wel de goede dingen daaruit kunnen Reclaimen voor onze eigen spiritualiteit.

Tevens erkennen dat de Islam de positie van het Jodendom aan het innemen is in Europa (compleet met de gebruikelijke stigma’s van ghettovorming etc).

Wat dan ook inhoud dat de pagans moeten leren omgaan met een situatie waarin de Abrahamisten (joden, christenen, moslims) in het parlement der godsdiensten nog steeds de grootste coalitie vormen terwijl de pagans in de oppositie zitten.

Misschien dat het tijd wordt, dat pagans loskomen van het ‘burning times’ -trauma, en zich gaan opstellen als ‘His/Hers Majesty’s loyal opposition’?

Waarmee ik zou willen pleiten om vanuit paganistische hoek enerzijds kritisch maar ook anderzijds respectvol om te gaan met de aanhangers van het Abrahamisme.

Impressies weekeinde Starhawk

Impressies weekeinde Starhawk


 

Starhawk in Amsterdam: 14, 15 en 16 september 2007

Starhawk is een van de meest gerespecteerde stemmen van de moderne Godinnenreligie en Aarde spiritualiteit. Ze is de (mede)auteur van 10 boeken waaronder klassiekers als ‘The Spiral Dance’ en ‘The Fifth Sacred Thing’. Haar meest recente boek is ‘Earth Path: Grounding Your Spirit in the Rythms of Nature’. Starhawk is een oudgediende binnen diverse progressieve bewegingen, en is zeer toegewijd aan het overbrengen van de technieken en creatieve macht van spiritualiteit naar politiek activisme. Ze reist wereldwijd om les te geven in magie, rituele technieken en de vaardigheden van het activisme. Haar website is http://www.starhawk.org

PROGRAMMA:

Vrijdagavond 14 sept 20.00 – 22.00 – Lezing
Earth Spirit, Earth Action – een uitleg over de essentie van Magical Activism.

Aardse Geest, Aardse Actie (voor mensen die onbekend zijn met het concept magisch activisme)
Magisch activisme is het mengen van Aarde spiritualiteit met politieke actie.
Op het moment dat we het echt vatten – de Aarde is een complex en levend wezen, onze moeder Gaia – zijn we verantwoordelijk voor het nemen van actie in Haar naam.

Hier heb ik afgelopen periode naartoe geleefd. Druk bezig geweest met workshops Starhawk organiseren, samen met Freya.
Zal je net zien dat ik een week voor datum net in het weekeinde een heftige asthma-aanval krijg, zo erg heb ik het sinds afgelopen 40 jaar niet gehad, dusdanig dat ik maandag naar de dokter moest voor medicijnen.
Gelukkig sloegen de medicijnen aan, dus kon ik op halve kracht verder, doorgaan met organiseren en meedoen aan de happening.
Net als bij eerdere Reclaiming-workshops (met Baruch & Brook), ben ik in de rol van de Draak gedoken: geld innen & presentielijsten controleren.
Blij dat we hebben gewerkt met vooruitbetalingen, zodat we nu slechts een enkele afmelding hadden; verder is er altijd wel iemand die te laat komt, maar al met al liep dat wel goed.

Op de vrijdag (Earth Spirit, Earth Action) was ik heel blij om een aantal oude vrienden (die ik specifiek op de gastenlijst had gezet) terug te zien.
Vermeldenswaardig is, dat Hetty me destijds op het spoor bracht van hekserij en Reclaiming (via het muziekbandje ‘reclaiming the temple’) eind tachtiger jaren vorig millenium.
Verder nog een aantal bekende gezichten van Loreley Witch-camp teruggezien, dat was ook een heel fijn weerzien!

Als organisator en deelnemer tegelijk aanwezig te zijn op zo’n happening, is in mijn beleving toch altijd een aparte ervaring, dan ben ik het grootste deel qua bewustzijn ‘op de drempel tussen de werelden’, in functie als Poortwachter (moest ook letterlijk op de deur letten, mensen binnenlaten en checken).

Omdat ik niet helemaal fit was, ben ik tijdens de trance-sessies regelmatig weggedoezeld, en heb ik de rest van de happening half in trance-bewustzijn doorgebracht.

Geen aantekeningen gemaakt, alleen wat impressies vastgehouden die ik nu snel neerzet voordat het vervliegt.

Een belangrijke magische techniek: ‘acting as if it is true’, doet me denken aan een uitspraak van Confucius mbt offeren: ‘to sacrifice as if present’ (Analects 3)

Mijn belangrijkste les van Zaterdag (Earth Path): loslaten.

Die Zaterdagavond uit eten geweest in een indisch restaurant, dat jaren geleden ooit van mijn grootmoeder was geweest en mijn naam droeg destijds. Nu kwam ik er dus voor het eerst binnen sinds mijn zesde!
“back to the roots” blijft dus een belangrijk thema in mijn proces, ook mede ondersteund door de china-reis.

Inspiratie van de Zondag (Holding Power Well):
Hoe om te gaan met ‘lastige mensen’ in de cirkel: de dronkelap, de borderliner, de infiltrant.
Geen vastomlijnde formules, maar mogelijke strategie aangreikt gekregen, afhankelijk van de omstandigheden in de cirkel.
Het belangrijkste is toch het plaatsen van grenzen.
Verder een aantal interessante tips meegekregen mbt groepsdynamica, hoe je miscommunicaties kan oplossen, etc.

Nu het weekeinde is afgelopen, kan ik me voorstellen hoe het is voor een bergbeklimmer: de top is gehaald, en nu?

Tzt moeten we de resultaten van de enquete goed doornemen, om te zien welke behoeftes de aanwezigen hebben mbt follow-up aan acties en evenementen.

In ieder geval is er een nieuwe impuls gegeven voor het vormen van Reclaiming -netwerken; een aantal ideetjes worden uitgewerkt zoals Urban Witchcamp Amsterdam 2008, Loreley 2008, etc. op de lange termijn, en op de korte termijn zijn er de terugkomdagen bij ReclaimingCafe Utrecht.

Zie ook het verslag van Tinkerbell

chocolade Jesus

chocolade Jesus


Amerikaanse katholieken zijn verbolgen over een levensgrote naakte Jezus van chocolade.

Het moet een bijzondere ervaring zijn, om daarvan te kunnen eten in rituele context, een alternatieve eucharistie:

Bekeken vanuit de ogen van een occultist/esoterist/magus etc., maakt het niet uit of het lichaam van de god wordt gesymboliseerd door (mensen)vlees, brood, chocola, etc.

Het gaat om de visualisatie met intentie binnen de context van het ritueel.

Uiteindelijk is het terug te voeren tot ritueel kannibalisme, met de intentie om de levenskracht te absorberen van degene die opgegeten wordt.

Een volk dat voor tirannen zwicht

Een volk dat voor tirannen zwicht


Allen, die hier tesamen zijn,
de levenden, de doden,
de handbreed, die ons scheidt, is klein,
wij zijn tesamen ontboden
voor het gericht …

Gedenk de liefste, die hier ligt,
de broeder, vrind of vader,
maar gun Uw ogen wijder zicht,
aanzie het land en alle mens tegader,
hoor dit bericht:

Wij staan tesaam voor het gericht
voor goed of kwaad te kiezen,
een volk dat voor tirannen zwicht,
zal meer dan lijf en goed verliezen,
dan dooft het licht.

(H.M. van Randwijk, 1906-1966)

Huichang

Huichang


In het oosten breekt de dag aan.
Zeg niet dat we vroeg op mars zijn.
Struikelend nemen we de groene heuvels
maar oud zijn we nog niet.
En van hier is het landschap puur goed.

Voorbij de muren van Huichang tuimelen
hoge pieken recht achtereen tot aan de zee
De soldaten wijzen elkaar het zuiden:
ui-groen, welig Guangdong.

Mao Zedong

The Chariots Go Forth to War

The Chariots Go Forth to War


The chariots go forth to war,

Rumbling, roaring as they go;

The horses neigh and whinny loud,

Tugging at the bit.

The dust swirls up in great dense clouds,

And hides the Han Yang bridge.

In serried ranks the archers march,

A bow and quiver at each waist;

Fathers, mothers, children, wives

All crowd around to say farewell.

Pulling at clothes and stamping feet,

They force the soldiers’ ranks apart,

And all the while their sobs and cries

Reach to the skies above.

"Where do you go to-day ?" a passer-by

Calls to the marching men.

A grizzled old veteran answers him,

Halting his swinging stride:

"At fifteen I was sent to the north

To guard the river against the Hun;

At forty I was sent to camp,

To farm in the west, far, far from home.

When I left, my hair was long and black;

When I came home, it was white and thin.

Today they send me again to the wars,

Back to the north frontier,

By whose gray towers our blood has flowed

In a red tide, like the sea–

And will flow again, for Wu Huang Ti

Is resolved to rule the world.

"Have you not heard how in far Shantung

Two hundred districts lie

With a thousand towns and ten thousand homes

Deserted, neglected, weed-grown?

Husbands fighting or dead, wives drag the plow,

And the grain grows wild in the fields.

The soldiers recruited in Shansi towns

Still fight; but, with spirit gone,

Like chickens and dogs they are driven about,

And have not the heart to complain."

"I am greatly honored by your speech with me.

Dare I speak of my hatreds and grief ?

All this long winter, conscription goes on

Through the whole country, from the east to the west,

And taxes grow heavy. But how can we pay,

Who have nothing to give from our land ?

A son is a curse at a time like this,

And daughters more welcome far;

For, when daughters grow up, they can marry, at least,

And go to live on a neighbor’s land.

But our sons? We bury them after the fight,

And they rot where the grass grows long.

"Have you not seen at far Ching Hai,

By the waters of Kokonor,

How the heaped skulls and bones of slaughtered men

Lie bleaching in the sun?

Their ancient ghosts hear our own ghosts weep,

And cry and lament in turn;

The heavens grow dark with great storm-clouds,

And the specters wail in the rain."

DuFu

Pseudo-wetenschap

Pseudo-wetenschap


stel dat… is niet hetzelfde als: het is zo dat…

dat is het verschil tussen fictie en feit.

je fantasie uitleven is prima oefening voor de geest, zolang het onderscheid tussen fictie en feit helder blijft, anders is de kans voor geestesziekte groot.

Bijvoorbeeld:
Ik kan prima een Ufo visualiseren, maar het wordt toch iets heel anders als ik erna ga geloven dat ik die Ufo ook daadwerkelijk heb gezien in de fysieke werkelijkheid.

Ik krijg de indruk dat in menig sensatie-forum het onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid verloren gaat.

De eigen ‘waarnemingen’ ondergaan dan te weinig de ‘reality-check’.

Als ik dingen waarneem die een ander niet waarneemt onder dezelfde omstandigheden, dan is de enige mogelijke conclusie dat er een verschil in waarneming is.
In zo’n geval kan ik niet zeggen: het is waarheid omdat ik het heb gezien.

Overigens is uit diverse onderzoeken gebleken dat ooggetuigenverslagen lang niet altijd zo betrouwbaar zijn als de politie zou willen.
Vandaar dat men dan ook graag fysiek tastbaar bewijs.

Nu kom ik dus op het punt waaraan ik me stoor in forums die gespecialiseerd zijn in ‘onverklaarbare waarnemingen’ (ufo’s, éntiteiten, aliens): de pretentie dat degenen die zoiets waarnemen zeer bijzondere mensen zijn, verheven boven degenen die het niet waarnemen, en bovendien het blind geloven in samenzweringstheorietjes mbt doofpotaffaires etc.

Dat soort forums wordt volgeschreven met allerlei ‘bijzondere waarnemingen’, de ene nog buitenissiger dan de ander, het lijkt wel eens een wedstrijdje ‘ghost-spotting’.

Zelf heb ik onder specifieke omstandigheden ‘iets’ in die richting waar kunnen nemen, nou en?
Wat is daar zo bijzonders aan? Word ik daarmee een beter mens?