Month: December 2010

Oud en Nieuw: terugblik 2010, vooruitblik 2011


Mijlpalen in 2010:

De  40 dagen rouw na het overlijden van mijn vader afgerond met een samenzijn,

Het  plaatsen van de urn van mijn vader in zijn graf.

De vaste hulp van mijn moeder overlijdt in het eerste kwartaal, het wordt steeds duidelijker dat ons traditionele mantelzorgsysteem zo niet veel langer verder kan.

Met mijn geliefde de  qabbalistische sabbat gevierd, dat maakte veel duidelijk mbt de overeenkomsten en verschillen van onze visie op relatie.

Ik ontvang het reisgeschenk, een reizend schilderij dat mij een maandlang inspireert, waarna het weer verder reist.

Als bezemer de weg vrijgemaakt voor de processie naar de Tempel van de Godin, grote schoonmaak in de drie werelden.

Na het afscheid van het reisschilderij, miste ik die specifieke inspiratie, en vraag ik om een nieuwe; ik ontvang mijn  inwijdingsschilderij die voor onbeperkte tijd mijn inspiratiebron mag zijn.

In het laatste kwartaal van dit jaar kan mijn moeder verhuizen naar het bejaardentehuis, dat is een behoorlijke klus voor ons allemaal!
Mijn reismaatje komt weer op mijn levenspad en helpt mij met deze onderneming.

In mijn wijk ontstaan nieuwe creatieve impulsen (verhalenmiddagen, kunstprojecten) waar ik graag contact mee maak en aan wil meewerken.

Mijn oudste dochter wordt gevraagd door haar vriendje, ze zijn verloofd met midwinters volle maan!
Ik moet heel erg wennen aan het idee, weer een mijlpaal in het loslaten van mijn dochter.

De uitvaart van de vader van mijn hartsvriendin, brengt me ook weer in contact met mijn eigen verdriet.

Terugblikkend op 2010 zie ik de volgende thema’s :
de Dood: einde van het oude, begin van het nieuwe.|
de Liefde: verbonden in vrijheid, vrij in verbinding, , poly-amorie in de praktijk ervaren.

Vooruitblik op 2011

Er komen reorganisaties op mijn werkplek, ik neem nieuwe taken en projecten aan, spannend!
Ik wil me openstellen voor nieuwe ervaringen op het gebied van werk, relaties, creativiteit!

 

 

Uitvaart van de vader van mijn hartsvriendin


Het kostte me moeite om naar de uitvaart  te gaan, ik moest me er echt toe zetten.
Hij had dezelfde kwaal als mijn moeder, diabetes.
Ook bij hem moest er een been afgezet worden, maar in zijn geval waren er teveel complicaties bij de revalidatie, hij heeft het moeizame lange herstelproces niet gered.
Een jaar geleden nog had ik de uitvaart van mijn eigen vader, dat was nog zo nabij.

Mijn hartsvriendin had ik lange tijd niet gezien, we hadden het allebei zo druk met onze zorgen.
En toch…onze geschiedenis gaat terug naar de tijd dat onze kinderen samen op de peuterspeelzaal zaten, hoe snel gaan bijna twintig jaren voorbij!
Ik had haar nog gevraagd voor Kerst als vanouds, maar het mocht niet zo zijn door het overlijden van haar vader.

Ik was net op tijd in de aula, ze gingen net beginnen…

Toen mijn hartsvriendin sprak, herkende ik haar verdriet en pijn, het is ook de mijne.
Hoe graag had ik op dat moment naast haar willen staan, arm om haar heen in moeilijke momenten…
maar ook dat heeft niet mogen zijn, we kwamen nooit verder dan ‘just good friends’.

Na de ceremonie was er even tijd om elkaar echt weer te ontmoeten in een warme omhelzing.

Terugreizend na de uitvaart voel ik me een stuk lichter, ook blijer omdat ik erbij kon zijn, de kans had om haar te laten voelen dat ik er nog steeds ben als vriend voor haar.

 

 

Yule 2010: Einde en nieuw begin


Dit jaar viel midwinter-zonnewende samen met volle maan en eclips, voor het eerst sinds 1638!

Ook voor mij een bijzondere periode:

20 december verloofde mijn oudste dochter zich, dat inspireerde mij tot het volgende gedicht:

Black Prince on White Horse
Dancing prancing ring-a-rose
Will carry thee home

Bij het nalezen van dit gedicht, kreeg ik associaties met Major Arcana XIII, de Dood; een dag later hoorde ik van een dierbare vriendin, dat haar vader was overleden!
Ik heb haar lang niet gezien, en zou wensen dat het weerzien onder betere omstandigheden zou zijn.

QUI, mijn inwijdingsschilderij: abracadabra


Wanneer ik de tekstfragmenten verder ga duiden, kom ik op de volgende parafrase:
lange tijd hield ikzelf mijn deur dicht, en vroeg ik me wanhopig af: wanneer komt er iemand binnen?
totdat ik de goddelijke inspiratie kon toelaten in mijn hart:
genieten
tantra
diepzielduiken
doorzetten
inzicht:
ik ben menselijk
compleet met strijd en overwinning
diepzielduiken, hartscontact
mezelf overwinnend
ik kies ervoor om mijn inspiratie door te geven:
kijk, zo is het om mens te zijn!
alles overwinnend
liefde
onvoorwaardelijk
SUCCES!

QUI, mijn inwijdingsschilderij: (potjes)latijn


Ik zie diverse latijnse citaten, nu probeer ik met behulp van internet te duiden:

“Decaedes… Scientia interrogatio quis quis apertus meus ”
– tientallen jaren vroeg mijn rede: wie, wie opent mij?

“Et ferre tuus (locative case) dei klavia et tuus cordis”
– en laat je dragen door gods klanken en je hart

“Licet esse beatus”
-het is OK om te genieten

“Ars amandi”
– tantra

“Alta mente repostum”
– diep verborgen in mijn ziel

“Constantia et labore”
– doorzetten en doorpakken

“Felix, qui potuit rerum cognoscere causas”
– gelukkig degene die de oorzaken van dingen heeft kunnen leren kennen

“Homo sum,humani nil a me alienum puto”
– ik ben mens, niets menselijk is me vreemd

“Luctor et emergo”
– ik worstel en kom boven

“Alta mente repostum ab imo pectore”
– diep verborgen in de ziel, uit de grond van het hart

“Bis vincit qui ce vincit”
– wie zichzelf overwint, wint dubbel

“Ite et docete”

“Ecce Homo”
– ziet de mens

“Vincit Omnia”
– alles overwinnend

“Amor”
– tantra

“Absque ulla conditione”
– onvoorwaardelijk

“vincit vincit vincit”
– succes succes succes