Mijn vakantieweek begon beroerd:
De vrijdagavond voelde ik een stijve nek opkomen, en tijdens het reizen ging die helemaal vastzitten.
Met de trein van Amsterdam naar Maastricht, alwaar ik werd opgehaald door een grijs VakantieAnders busje (nu had ik eigenlijk zo’n maf hippieding in regenboogkleuren verwacht, zo zie je maar dat vooroordelen niet kloppen).
Bij aankomst was er wat verwarring over de logies, het gezin dat vlak voor mij was aangekomen werd geconfronteerd met een overboeking van de yurt. Dus werd mij gevraagd of ik eventueel wilde ruilen met een Pipo-wagen: minder ruimte, meer comfort voor dezelfde prijs. Uiteindelijk bleek de organisatie gelukkig toch in staat om het gezin een yurt aan te bieden, terwijl ik in de mijne kon blijven.
Dat kwam me al met al beter uit, een yurt vond ik beter passen in het kader van mijn poging om de lijn naar de voorouders te verbeteren. Een tipi is me te ver van mijn bed, en een pipo-wagen zou in deze fase ook niet passend zijn.
Voordat ik de yurt inrichtte kwam ik nog de plaatselijke ‘sjamanka’ tegen, waarvan de tipi door noodweer in de vorige nacht was gaan lekken; aangezien ik haar al kende heb ik haar logies aangeboden (een hele yurt voor mezelf alleen vond ik wel een beetje overdreven, nu had ik alle ruimte om te delen).
De eerste dag/nacht was het heel erg wennen aan de waterkou, het terrein was drassig.
Wc en douches waren vrij basaal; al met al hoopte ik dat het weer zou gaan opklaren.
Zoals ik me had voorgenomen, volgde ik gedurende de week een workshop ‘krachtvoorwerpen maken’ bij de ‘sjamanka’: haar werkwijze deed me denken aan haar leraar Roelien de Lange, geinspireerd door native american tradities, dat voelde binnen de context van dit kamp wel vertrouwd en veilig aan. Het idee was om na een trancereis en een meditatieve wandeling door het bos, een krachtstok te gaan maken.
Meteen aan het begin trok ik de kaart van Wolf, waarna ik aan de slag ging met het thema ‘Leraarschap’.
De eerste helft van de week zat mijn nek nog helemaal vast, gelukkig waren een paar mensen bereid om me massages te geven, het meeste hielp de japanse massage, waardoor de stramheid langzaam optrok.
In de loop van de week had ik telkens heftige dromen (over strijd, veldslagen, gevechten), waarbij ik luid in mijn slaap aan het praten en roepen was, waardoor mijn logee besloot om halverwege de week toch maar uit te wijken naar een andere tipi.
Gaandeweg werd het thema Wolf steeds duidelijker voor mij. Dit was geen lieve Disney-wolfje, dit was een Grote Boze Weerwolf.
In de loop van de week heb ik op verschillende momenten mijn Taiji-qigong oefeningen gedaan, dit hielp me ook verder op mijn sjamanistisch spoor. Gaandeweg voeld ik dat de native american werkwijze steeds minder bij me past.
Een bijzondere uitdaging vond ik in het gegeven dat de rest van de cursusgroep uit vrouwen bestond, ik moest me extra inzetten om mijn mannen-energie in de rituelen te brengen. Voorbeelden: bij het lied ‘we all come from the Goddess’ was het voor mij belangrijk om de mannelijke tegenhanger ‘hoof and horn’ erbij te zingen. Terwijl de anderen hun krachtstok versierden met kralen en veertjes, was het voor mij belangrijk om de stok alleen maar af te schillen en bij de handgreep te voorzien van een stevige reep katoen.
Een groot deel van deze week heb ik met de stok rondgelopen en ook mijn oefeningen gedaan, dat versterkte ook het werken aan mijn thema van de Krijger-sjamaan. Nu ik dit opschrijf wordt ook het Weerwolf-thema duidelijker. Samen vormen ze het thema dat de Vikings kenden als Bare-sark, maar dat ook in andere culturen bekend is: de Krijger-sjamaan dat als ‘shapechanger’ de energie van zijn krachtdier door zijn lichaam laat gaan om in de strijd effectiever te worden. Hetzelfde gebeurt in de Gongfu-dierenstijlen, zoals Kraanvogel!
Ik kan me zo voorstellen dat het thema van Krijger-Sjamaan bij het gangbare new-age sjamanisme wat gevoelig ligt!
Tussen de bedrijven door was er veel ruimte voor het volgen van mini-workshops, excursies, ontmoetingen, luieren.
Mini-workshop:
Haptonomie wierp extra licht op mijn basispatronen (kwaliteiten / valkuilen): ik schiet snel in de ondersteunende / verzorgende rol, waardoor ik ook snel dingen op mijn hals haal. Geen wonder dat mijn nek helemaal was gaan vastzitten vlak voor de vakantie, want het was een hectische periode op het werk!
Excursie:
Op een uur rijden afstand, ligt het kasteel van Petite Somme, waar de Hare Krishna-beweging een centrum heeft. Ik was onder de indruk van de bijzondere religieuze kunstwerken die ze daar hadden, met name hun Tempel had een bijzonder krachtige energie. Geen wonder, met al die rituelen en meditaties die ze daar doen!
Terugkijkend naar afgelopen week:
Zelf heb ik de behoefte aan meer comfort wat betreft verblijf, meer diepgang in de workshops.
Aan de andere kant heb ik binnen deze context leuke ontmoetingen gehad en ben ik zelf verdere verdiepingen van mijn thema’s aangegaan.
Ontmoetingen:
Wat ‘spelen’ met een andere Taiji-beoefenaar, en een Wingchun-beoefenaar, het was wel heel erg leuk dat ik ook hierin mijn groei kon voelen!
Een paar serieuze gesprekken met mensen die indische voorouders hebben.
Een paar grappige momenten aan het kampvuur, met een stel mensen lopen dollen en geiten.
Swingen in de kleine bar bij de muziek van mijn studententijd.
Aan het einde van de week nog mail-adressen uitgewisseld. Een enkele woont in Amsterdam, wie weet ontstaan er nog verdere uitwisselingen!
Dreamquest 