In neopaganistische kringen is het vrij gebruikelijk om de seizoensrituelen te vieren: lente/herfstequinox, zomer/winter solstitium.
Omdat ik ben opgegroeid in een moessonklimaat, had ik destijds weinig met de neopaganistische seizoenen, die beginnen op equinox en solstitium.
Ik had te maken met regentijd november-april, droge tijd mei-augustus.
Verder werd er gesproken over het seizoen van een specifieke vrucht: zoals de Mangga omstreeks augustus.
Via de Chinese kant van mijn voorouders heb ik wel iets meegekregen aan seizoensrituelen, die een heel andere benadering hebben van seizoensfeesten.
In de chinese kalender valt de winterzonnewende omstreeks de donkere maan van de elfde maanmaand, terwijl het lentefeest twee maanmaanden erna wordt gevierd tijdens chinees nieuwjaar, in de oude traditie duurde het feest van donkere maan tot volle maan.
Er zijn diverse regionale verschillende rituelen rondom het chinees lentefeest, een aantal veelvoorkomende zijn de volgende:
Grote schoonmaak van het huis, schulden vereffenen, familie-reunie aan de vooravond van de jaarwisseling.
Aan het begin van het jaar: vuurwerk afsteken en de leewendans of drakendans tegen de boze geesten, het verwelkomen van de goede geesten van hemel en aarde (zoals de god van weelde, de keukengod, de oorlogsgod GuanYu), het uitdelen van rode enveloppen (met geld) aan familieleden.
Op de vijftiende dag na de jaarwisseling wordt de cyclus afgesloten met het Lantaarnfeest, waarbij men met lantaarns door de straten loopt om verdwaalde geesten weer naar de andere wereld terug te sturen.
De lente-equinox wordt in deze traditie gezien als het middelpunt van het lenteseizoen!
In de bronstijd werden tijdens de lente-equinox offers gebracht aan de zon, terwijl tijdens de herfst-equinox offers werden gebracht aan de maan.
Rondom de lente-equinox zijn er wat volksgebruiken:
– rauwe eieren op hun smalle zijde te laten staan.
– plaatjes (van boeren die ploegen met koeien) versturen naar vrienden
– voorouderverering (de graven schoonmaken, offers brengen, picknicken), dit feest wordt 15 dagen na de lente-equinox gevierd.
In de chinese traditie is er geen associatie van hazen met de lente-equinox.
Er is overigens wel de overlevering dat de maangodin gezelschap heeft van een jade-konijn, die voortdurend het elixer van onsterfelijkheid voor haar maakt. In de oude chinese traditie wordt onsterfelijkheid door regelmatige verjonging geassocieerd met maan, water en menstruatie. De verering van deze maangodin wordt echter gevierd met de herfst-equinox, waarbij zwevende lantaarns de lucht in worden gestuurd voor de vruchtbaarheid, maar ook om zwervende geesten naar de andere wereld te gidsen.