Bij de laatste Rishi-party in de Vondelkerk (The Hero’ Journey) zag ik Mona dansen, we hadden een kort gesprek waarna ik een folder van haar meenam met het voornemen om een keer bij haar een training te volgen.

Nu kwam het er eindelijk van:
Op haar Facebook stond: ‘Wakker worden in gebieden die je nog niet kent, waar jij je terug houdt.. met andere woorden: groei’.
Zodra ik een gaatje in mijn agenda zag, heb ik mij meteen opgegeven.

De eerste oefening was meteen een leuke uitdaging. me geblinddoekt laten meevoeren naar de oefenruimte, dat daagde me uit om aan de slag te gaan met het thema ‘vertrouwen’:
in hoeverre durf ik de ander te vertrouwen, kan ik me overgeven aan die leiding?
hoe zit het met vertrouwen in mijzelf, mijn eigen vaardigheden om geblinddoekt toch mijn balans te behouden en alert te reageren op obstakels?
Deze oefening ging naadloos over in de volgende, nog steeds geblindoekt, de aangeboden sensaties op me af laten komen en toelaten: geuren, geluiden, smaak, aanraking.

Na de pauze kwamen weer andere oefeningen, waarvan een paar voor mij bijzondere ervaringen gaven:
Een ademhalings-oefening, die me deed denken aan verwante kraanvogel-qigong, kreeg een extra dimensie toen ik die samen met Mona deed, er ontstond een subtiel samenspel dat aanvoelde als de dans van de kraanvogel.

Een andere bijzondere oefening:
Op de vier windrichtingen zaten observators, in het midden stond degene die de oefening uitvoerde: Met volle aandacht, in alle rust oogcontact houden met de observators, en stapsgewijs ervaren hoever je wil/kan gaan in het afleggen van lagen.
Ikzelf ervoer tijdens het  uitvoeren dit voor mij als een ritueel van initiatie, waarin ik mijn specifieke intentie kon manifesteren totdat ik ‘skyclad’ ging.
Als observator ging ik vrij snel in mijn kwaliteit als Wachter de energie bewaken, dat werd als ondersteunend ervaren.

Terugkijkend op deze dag, ben ik blij dat ik deze keer mijn hart heb gevolgd, ik heb nieuwe inspiratie opgedaan!

• story