Mijn thema voor de  ’40 dagen anders’i s : ‘carpe diem’, het is dus mijn streven om meer vrolijkheid in mijn leven te brengen, want ik ben al meer dan genoeg zwaar op de hand en serieus. Aan de slag met…Voice dialogue: gesprek met de saboteur versus de supporter. Mijn saboteur noem ik de Dominee die me steeds te les leest: “plicht komt voor plezier” De supporter is de Vrolijke Frans die allerlei streken weet uit te halen waar ik om moet lachen. Beiden zijn onderdeel van mij, maar hebben een bloedhekel aan elkaar, het valt niet mee om beiden tegelijkertijd in mij te omarmen. Afgelopen tijd ging had ik te maken met vallen en opstaan…’zeven keer vallen, acht keer opstaan’. We gaan dieper met …automatisch schrijven... We beginnen met het woord VALLEN en beginnen dan onafgebroken zonder zelfcensuur te schrijven. Losse woorden en beelden schieten door mij heen… vallen…in de put (van Holda) …diep omlaag de benedenwereld in…het dodenrijk…de plek van de verloren zielen…de hongerige geesten…Dante Inferno…het rijk van Ereshkigal… in de diepste donkerste laag wordt ik geconfronteerd met de stemmen van de hongerige geesten: “je hebt me in de steek gelaten”… “je hebt gefaald”…”het is jouw schuld”…”je bent zwak” … allemaal saboteurs die ik onder ogen moet zien…hun kille stemmen, hun koude handen…allemaal reiken ze naar mij om de warmte uit mijn ziel te roven…. Later, na een nacht rust komen nog meer beelden boven: Het gevaarlijkste  spook,  de gebbeth…helemaal uitgehold en overgenomen door het numineuze…het is dit spookbeeld wat me vaak weerhouden heeft om me helemaal over te geven aan spontane impulsen! En toch ben ik ervan overtuigd dat ik een beter balans nodig heb tussen Apollo en Dionysos De eerste was tot nog toe teveel overheersend in mijn bewustzijn, waardoor de tweede onderdook in mijn onderbewuste… Hier heb ik nog veel werk te doen! Ping: 40 Dagen anders

• story