Tag: personal

Jaarwisseling 2013/2014: droomreis tussen de werelden

Jaarwisseling 2013/2014: droomreis tussen de werelden


bambangirawan

Wat laat ik in het oude jaar voorgoed achter me ?
Wat neem ik mee, het nieuwe jaar in?
Wat is mijn reisdoel voor het nieuwe jaar?

Het zeilschip staat aangemeerd aan de kade.

Ik ga aan boord en kijk voor het laatst nog achterom:
De achterblijver is Green Slime, de zuiger, de klever die steeds aan me wil blijven plakken om mijn energie te stelen.
Deze laat ik graag achter me, ik zwaai nog even: Byebye, en nu opzouten!
Bambang Irawan gaat met me mee, zo kan ik me overal thuisvoelen.
En nu op reis naar mijn hartewens.

Liggend op het dek, voel ik het deinen van het schip, als een wieg…ik doezel weg.

En daar is het Witte Eiland! Zoals de Ouden al omschreven: Witte stranden, groen struikgewas, eeuwige lente, de perfecte plaatst om uit te rusten.
Hier hoef ik niet meer te zoeken. In deze rust wordt ik gevonden door mijn hartewens als de tijd rijp is.

Met dit vizioen in mijn hart keer ik langzaam terug in de alledaagse werkelijkheid.
Wat ik definitief in het oude jaar achter me wil laten, gooi ik als een kiezelsteen vanaf de brug in de gracht.
Wat ik met me meeneem in het nieuwe jaar draag ik in mijn medicijnbuidel.
En mijn wens hang ik als een lint aan de Notenboom.

 

 

 

DROOM 20 okt 2013: intentieverklaring

DROOM 20 okt 2013: intentieverklaring


Ik ben aanwezig bij het Vollemaancafe.
De groep brainstormt over het idee, dat de mensen die een permanente totem/krachtdier hebben, aparte groepjes/clans gaan vormen en dat gaan laten tonen met een tattoo.

Ik ga in gesprek met de tattoo-man en strek mijn linker arm uit, met de buitenkant van de arm rustend op de tafel; hij pakt me bij de onderarm en bevraagt me naar mijn intentie, wat wil ik met de tattoo uitdrukken?

‘Ik wil een brug slaan tussen verschillende aspecten van mijn leven: mijn dagelijkse werk en mijn spiritualiteit’

EINDE DROOM

Wat houdt Roeping voor mij in?

Wat houdt Roeping voor mij in?


In diverse tradities wordt beschreven hoe mensen worden ‘geroepen’ door ‘iets’ dat het menselijke overstijgt (God, Goden, Goddelijke principes) tot het uitvoeren van specifieke taken/verplichtingen.

Zoals ik het ervaar, is Roeping als het ware diep van binnenuit te ervaren, als een onwrikbare overtuigen dat iets op een bepaalde manier moet gebeuren.
Het kan aanvoelen als ‘innerlijke stem’, of veruiterlijk zich aandienen als ‘stemmen’ , ‘vizioenen’ of ‘orakels’.

Hoewel ‘Roeping’ zich dringend aanbiedt, heb je altijd de mogelijkheid om vanuit een fundamentele vrijheid en autonomie ‘nee’ te zeggen tegen Roeping.

Als kind zag ik hoe hoog de prijs was van Roeping, je moet er behoorlijk persoonlijke offers voor brengen, wat ook impact kan hebben op je meest directe omgeving (vrienden, familie, gezin).
Daar heb ik destijds NEE tegen gezegd.
Maar nu ik weer ouder ben, dient die Roeping zich weer aan, bijna onweerstaanbaar.

Bij ceremonies, rituelen, energiewerk voel ik me vaak ‘geroepen’ om de cirkel en de energie te bewaken, dan neem ik als het ware vanzelf de functie van Wachter op me.
Op mijn werk  vertaal ik deze kwaliteit in kasbeheer en rapportages.
In een omgeving, waar ik andere geinteresseerden tegenkom op het gebied van spiritualiteit, voel ik me ‘geroepen’ om kennis/vaardigheden te willen delen, dan neem ik de functie van Leraar op me.
Op mijn werk vertaal ik deze kwaliteit in de functie van key-user, waarbij ik collega’s help met het omgaan met nieuwe computersystemen.

Gewetensvraag: Welke offers ben ik bereid te doen voor mijn Roeping?
Ik steek geld, tijd en andere vormen van energie om mijn vaardigheden verder te vergroten.
Verder verschuiven mijn prioriteiten op het gebied van bezigheden en vriendschappen.
Wat niet meer past op het pad van mijn Roeping, komt steeds minder hoog op mijn lijst, en verdwijnt op den duur.
Het oude opruimen, om plaats te maken voor het nieuwe, dat is een offer op zich.
Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt.

 

In transit

In transit


IMG_0619

Na afloop VakantieAnders 2013 weer thuis.

Uitrusten, bijkomen, nagenieten, dagboek bijwerken, thuisblijvers terugzien, vakantiemaatjes facebooking/mailing.

De impulsen van de vakantie denderen nog even door, inspiratie om veel te schrijven. Veel te vertellen aan thuisgebleven hartsvrienden. Nog even in het ritme van meedoen aan inspirerende evenementen in mijn omgeving.

Tegelijkertijd heimwee naar de mooie momenten, de fijne ontmoetingen die er waren.

Ik mis dat wel, die speciale vakantiesfeer waarin ontmoeten veel lichter en eenvoudiger is.

Langzaamaan terug in het dagelijkse ritme, is net zoiets als het incarneren van de subtiele wereld naar de vaste materie, overgaan van de wereld der mogelijkheden naar de wereld van manifestatie. Geen wonder dat alle pasgeborenen huilen!

Terugblikkend ben ik dankbaar voor de fijne ontmoetingen en bijzondere inspiraties. Tegelijkertijd merk ik dat de beelden verbleken; foto’s en notities zijn maar afschaduwingen van wat er is gebeurd.
Dat subtiele is nauwelijks vorm te geven in de materie. Zo zal een beeldhouwer zich voelen, wanneer hij worstelt met een blok steen, om zijn vizioen in vast te leggen.

VakantieAnders 2013 midzomer: terugkijkend op mijn intentie

VakantieAnders 2013 midzomer: terugkijkend op mijn intentie


Kattenbelletje geschreven voor mijn intentie:

Werken aan helemaal loskomen van ongewenste/onnodige/overbodige banden/draden.
Bepaalde banden/ervaringen hebben hun functie gehad, en mag ik in dankbaarheid laten gaan:
Oude spirits die onnodig bij mij bleven hangen wegens sterke banden, mogen verder gaan op hun reis naar het Licht.
Oud hartzeer van verloren liefdes mag aan het Licht komen, om te genezen. Terugkijkend naar de mooie momenten die er waren, zie ik ze ook als kadootjes waar ik blij mee ben.

Midzomer 2013 juni 21

Midzomer 2013 juni 21


Slecht weder, regen! Geen zin om  park Frankendael in te gaan of naar een andere happening in Arnhem.
Op mijn plein zijn ze bezig met de voorbereidingen voor Volksopera, dat ziet er veelbelovend uit, want onze grote vriend Thor is er ook!

thor volksopera

Thuis op de bank omstreeks theetijd in slaap gevallen, word ik wakker gebeld door Z die per ongeluk een verkeerd knopje op de smartphone had ingedrukt.
Ongepland door haar uitgenodigd om naar haar toe te komen voor een spontane Midzomer-meeting met een aantal vrouwen, dan ben ik de enige man, leuk :); op de valreep bel ik oude vriendin V op om mee te gaan, het is fijn om haar bij Z tegen te komen!

Gezellig samen potluck, terrashaard op het balkon aangestoken, trommelen, zingen.
We heffen de hoorn mede voor heilwensen:
Ik proost op onze grote vriend Thor, die aanwezig is op het Zonneplein, en op de ongeziene maar voelbare Mithras. Beiden vraag ik om zegeningen voor mijn wijk en mijn buren (in mijn gedachten natuurlijk in het bijzonder mijn buurvrouw)
Als het laatste blok hout wordt verstookt, is het voor mij tijd om naar huis te gaan.
Het was een fijne avond!

terrashaard

DROOM
Samen met Z naar Eigentijds Festival voor een Pagan Meeting. …

Ik heb een lange staf (2 m) bij me, aan de top een punt van kristal (10 cm) en een krans van adelaarsveren die we hadden gekregen van Anu/Torc.

We hebben een tent op het Sjamanen-veld.
Ik kleed me daar om, samen met een wiccan-meisje. Een paar rondzwervende festivalgangers willen nieuwsgierig de tent binnendringen, maar ik verjaag ze door te dreigen met de staf.

Terwijl Ulla de tent inricht, doe ik op het veld met de staf wat wervelpatronen. De krans van adelaarsveren verandert in een adelaar die meevliegt met de bewegingen van het kristal. …

Een aantal Paganisten, waaronder Anu/Torc komen langs om met ons te kletsen.
Anu/Torc bewondert de staf en tent, hij gaat in gesprek met Z  en mij:
We hebben het er over hoe de tent een beschermende krachtveld heeft gekregen door een verzameling van gedoneerde kleine stukjes huid/vlees van een dier/insect…

Later vangen we in de tent Jan-Evert op, die healing nodig heeft: zijn rechterhand was ontstoken, die moest met een pin doorboord worden om de ziekte eruit te jagen….