Tag: present

Het reisgeschenk, stemmen

Het reisgeschenk, stemmen


Ik kijk naar het schilderij en zie hoe de drie wezen hun stem verheffen.

Afgelopen periode was ‘stemmen’ een belangrijk thema voor mij:
Stemmen, mijn stem laten horen via de verkiezingen vind ik belangrijk.
Ja, het democratische kiessysteem werkt niet perfect, verkiezingsbeloftes worden verbroken, achterkamerdeals worden gesloten. Maar stemmen is één van de legale middelen die ik nog heb om een kleine bijdrage te leveren aan het maatschappelijkee debat.

Ik laat mijn stem horen via internet: forums, tweets, blogs.
Ja, ik ben maar één kleine stem, maar al die kleine stemmen bij elkaar kunnen samen een grote stem vertolken.

Nu verhef ik mijn stem over het resultaat van de verkiezingen.

Aan al mijn regenboog broeders en zusters zeg ik, ik maak me heel veel zorgen over het volgende:

Een partij die anderen uitsluit wegens afkomst of geloof, een land dat zo verscheurd wordt door twee tegengestelde partijen, een land waarin bevolkingsgroepen tegen elkaar worden opgezet.

Zelfs in kringen, die zichzelf zien als zijnde spiritueel, liefhebbend, lichtdragers, enzovoorts, kom ik mensen tegen die anderen afwijzen wegens geloof of afkomst of cultuur.

Dit land, deze maatschappij is verziekt door tegenstellingen.

Is er nog genezing mogelijk?

Of wordt het tijd dat de regenboogmensen hun ark bouwen, om de diaspora in te gaan?

Worden wij de nieuwe Roma?

Voor mezelf heb ik gekozen om hier in mijn wijk mijn stem te laten horen, ontmoetingen aan te gaan met mijn medelanders, mijn regenboogbroeders en zusters.

Waar kies jij voor?

Het reisgeschenk, de achtste nacht

Het reisgeschenk, de achtste nacht


De doorgever van het schilderij mailde me:

Ik wil graag dat je het doek een naam geeft, ik vind ook dat jij dat als eerste eigenaar hoort te doen.. Ik heb hem de tijdelijke naam Ontmoeten gegeven, vond ik wel gepast, ook omdat dat in het randschrift staat..

Werk aan de winkel!

In de klassieke Chinese traditie kreeg men een naam bij de geboorte, maar ook bij diverse veranderingen van levensfase, daarnaast kon men diverse namen krijgen.

De kunstenaar die het schilderij maakte, gaf de (geboortenaam) ‘Reisgeschenk’, maar de doorgever gaf de ‘melknaam'(eerste bijnaam)’Ontmoeten’, welke naam zal ik gaan geven?

Al eerder kwam ik op de bijnaam FengShui, letterlijk ‘Wind en Water’ door het samenspel van lucht en water in het schilderij, en onlangs noemde ik Birds and Fishes vanwege de vele vogels en vissen; ik zie de drie gestalten met half open mond alsof ze de hemel toezingen en denk aan Singing Sirens, zo komen de bijnamen naar boven borrelen.

Singing Sirens lijkt me echt zo’n bijnaam die je gebruikt als je onder vrienden bent, FengShui is de naam die je op school gebruikt. ‘Birds and Fishes’ is je pseudoniem als schrijver, Kunstwerk noem ik je als ik heel beleefd wil zijn, maar mijn speciale koosnaampje voor jou om in je oor te fluisteren zal zijn
…‘Interesting Times’.


Het Reisgeschenk, de zevende nacht

Het Reisgeschenk, de zevende nacht


Vannacht werd ik tijdens de hondenwacht klaarwakker, heel veel woede en verdriet kwamen door mij heen.

Deels door het persoonlijke proces in mezelf en het interpersoonlijke proces in mijn relatie, maar ook door wat er in de wereld gebeurd.

Op verschillende momenten op het punt gestaan om heftige blogs te schrijven, elke keer was het opstellen en schrappen, maar van binnenin was er ook een stem die zei: slaap er een nachtje over, en als het morgen nog zo is, brand maar los!

Ik kijk weer naar het schilderij, zie de drie wezens in zee als vrolijke zee-elementalen genieten van zon en water. Hoe reageren ze als ze de Gaza-vloot zien aankomen?

Want tegelijkertijd komen bij mij beelden binnen van hoe het eerste hulpconvooi van zes schepen bloedig worden ingenomen door soldaten, en als ik de beelden zie van Rachel Corry (het meisje en het schip) worden afgestopt dan moet ik huilen.

Ik ben verdrietig en boos als ik dit alles zie. Afgelopen dagen heb ik het aangekeken, mijn oordeel opgeschort, totdat ik via diverse media de verschillende verhalen naast elkaar kon leggen.
Op de Mavi Marmara waren de Turkse activisten erop voorbereid om zich met geweld te verweren tegen enteraars, terwijl de overige schepen geweldloos verzet boden.

De Israelische regering weigert tot nog toe mee te werken aan onafhankelijk onderzoek van de VN, zoals zovele VN-resoluties worden genegeerd. Mensenrechten worden stelsmatig overtreden, ook in deze kwestie.

In mijn visie heeft de Zionistische apartheidsstaat het mandaat van de hemel verloren.

Een soefie zei ooit: ‘Als er in Jeruzalem vrede kan zijn, zal er vrede zijn voor de hele wereld’.

Volgens mij kan het nog heel lang duren voordat de wereldvrede komt, als de Zionistische staat niet wordt hervormd.

Ik kijk weer naar het schilderij: de zee-elementalen lachen nog steeds naar de hemel, zij zijn onthecht, onaangeraakt door het krijgsgewoel om hen heen. Vogels eten vissen, vissen eten vogels, het leven gaat door.

En ik?

Ik heb de woede en het verdriet door me heen laten gaan, heb het voor nu van me afgeschreven.

Het Reisgeschenk, de zesde nacht

Het Reisgeschenk, de zesde nacht


Deze keer keek ik weer naar de ontmoeting van vogels en vissen op het schilderij.

Op youtube tikte ik in: bird and fish, en werd getroffen door een melancholisch lied van Tom Waits over een (bijna) onmogelijke liefde tussen Vogel en Vis. Ik vond het een mooi maar ook droevig beeld, zo droevig dat ik het in eerste instantie niet wilde opschrijven.

>He said, ‘You cannot live in the ocean’
And she said to him
‘You never can live in the sky’
But the ocean is filled with tears
And the sea turns into a mirror
There’s a whale in the moon when it’s clear
And a bird on the tide

Later kwam ik een Native-American verhaal tegen van ‘Raven and Fish-Woman’, hoe Raaf allerlei moeilijke opdrachten vervulde om Fish-Woman te huwen, en gaandeweg de Schepping op gang bracht, dat was dan weer een grappig verhaal.

De ontmoeting van Vogel en Vis doet me denken aan mijn huidige relatie:

We wonen op een paar uur reizen (met OV) of een uurtje (met de auto) van elkaar vandaan in twee heel verschillende steden die elk een eigen mentaliteit hebben. Om praktische redenen kunnen we niet in dezelfde stad wonen, maar daarbovenop komt ook dat ieder voor zich gehecht is aan eigen omgeving.

We hebben grote verschillen in achtergronden en opvoeding, onze roots liggen in twee verschillende werelddelen.

Er zijn van die momenten dat ik ervaar dat we veel moeite moeten doen om elkaar echt te verstaan zoals bedoeld wordt, zonder de filter van ingebakken (voor)oordelen, (oude) trauma’s, gevoeligheden, etc.

Soms lijkt het wel alsof we een compleet verschillende taal spreken, waarbij de tolk en het woordenboek afwezig zijn. Dan onstaan er pijnlijke miscommunicaties.

Maar op andere momenten, als we elkaar echt kunnen ontmoeten, dan vallen al die verschillen weg.

Het Reisgeschenk: de vijfde nacht

Het Reisgeschenk: de vijfde nacht


Voor het eerst sinds enige tijd weer in mijn eigen bed geslapen.

Ik heb namelijk van die periodes dat ik het prettig vind om op de bank te slapen, maar nu was dat weer over.

DROOM:
diverse flarden…
ik waarde rond als energiewolk, dat was een warm & mellow gevoel.
…
ik liep op mijn pantoffels door de drassige tuin
…
Als ik wakker word, voel ik me nog niet helemaal fit, maar wel aan de beterende hand.

Ik ontving van mijn lief een mooi gedicht van de Quaker Gayle Yeoman; de zin die me het meest aansprak was:

“Ik ben de vogel in de lucht en de vis in de zee”.

Dit deed me meteen denken aan een gedicht van Ursula K. LeGuin:

Only in silence the word,
only in dark the light,
only in dying life :
bright the hawk’s flight on the empty sky

.

Als ik dan weer naar het schilderij kijk, hoe het drietal half in zee ligt, moet ik ook denken aan ‘diepzielduiken’, een term dat ontstond in gesprekken met mijn lief, toen we in ons dialoog heel diep in onszelf doken, een bijzonder intensief proces.

Nu valt me op dat de vissen als het ware oplichten in de donkere zee, zoals in de diepzee de lantaarnvis lichtgeeft.
Wat me dan weer herinnert aan een uitspraak van een leraar: in de onderwereld vind je de monsters, maar ook de parels!

Het Reisgeschenk: de vierde nacht

Het Reisgeschenk: de vierde nacht


DROOM:

Molukkers en Javanen werkten samen aan een gezamenlijk project, dat was een hele uitdaging door grote verschillen in cultuur en temperament: Daar waar de Molukkers vaak gepassioneerd zijn, zijn de Javanen vaak ingetogen.

Het merkwaardige in deze droom was dat de Molukkers een ingetogen ritueel hielden, ze waren rustig aan het zingen, neuriën, trommelen. En onder tussen werd een enorme energie aan stille kracht opgebouwd.
…..
Ik kijk naar het schilderij met een deja vue gevoel, ik heb die vrolijke stijl eerder gezien bij Shunyam!

Losse flard gedachte: het drietal heeft geen ogen, maar neemt alles goed waar, de vogels en vissen helpen met kijken.

Ik word wakker met een griepig gevoel, sleep me naar mijn werk; aan het einde van de werkdag ook nog even langs Ma om samen te eten en administratie af te handelen.

Vanavond maar vroeg naar bed, morgen uitslapen, dan zien we wel hoe de dag er uit ziet!

Het Reisgeschenk: de derde nacht

Het Reisgeschenk: de derde nacht


Ik werd wakker met het woord VROLIJK!

Vandaag zie ik vrolijkheid in het schilderij, het drietal lacht naar de hemel.

Afgelopen twee dagen had ik een dip, wat te verwachten was na een intensief ‘high’ weekend.
‘What comes up must come down’

Allerlei miscommunicaties tussen mij en mijn lief, het leek alsof er een jinx tussen zat, zodat veel wat werd gedaan of nagelaten door de een of de ander op een manier werd begrepen die niet de bedoeling was.

Gisteravond kreeg ik een leuk berichtje van mijn jongste dochter, vandaag kon ik het echt binnenlaten.

Allerlei nieuwe inspiraties schieten wortel en komen op.

Ik krijg leuke reacties op mijn spinsels, daar word ik ook vrolijk van!

Op weg naar mijn werk, zat ik wat weg te dromen in het zonnetje op de pont, toen een mooi berichtje van mijn lief binnenkwam, dat was een goed begin van de dag!

Het Reisgeschenk: de tweede nacht

Het Reisgeschenk: de tweede nacht


Na een intensief telefoongesprek met mijn lief duurde het even voordat ik in slaap kon komen.

DROOM:
Ik was op een plek, waarvan de houten vloer bedekt was door losse metalen platen.
Het werd beheerd door een sekteleder, die alle gasten dwong om aanwezig te zijn bij zijn rituelen.
Iemand die tegensprak werd doodgemarteld: zijn mond werd volgestopt met krantenpapier, zodat de scherpe randen zijn tong stuksneden.
De vrouw van de sekteleider wilde in opstand komen, maar werd verraden door een zogenaamde medestander tijdens een geheime bijeenkomst, ze werd gearresteerd tijdens een poging om de leider neer te schieten.
…
Later kon ik toch wegkomen. de medevluchtelingen verzamelden de verspreide kranteknipsels van de platen vloeren om de belangrijke informatie te memoriseren.

Ik werd wakker en schreef deze droom en een aantal losse gedachten op:

Vrijheid versus verbinden, precair evenwicht:

Als ik een relatie/contact (te) veel in de ene pool zit, kan de ander in de andere pool terechtkomen, dan kan de tegenstelling gaan polariseren.

Bijvoorbeeld:
Als ik me heel erg graag wil verbinden, is de valkuil ervan om te gaan claimen, waardoor de ander zich benauwd voelt en naar vrijheid snakt.
Als ik veel behoefte heb aan vrijheid, kan de ander onzeker voelenover onze verbinding, en gaan claimen.

In een polariserende dynamiek van vrijheid versus verbondenheid, kan ik beurtelings extreem in de ene pool of de andere, als dader of als slachtoffer.

Nog een losse gedachte:

Het schilderij zien als metafoor voor de processen die in mij en mijn omgeving zich afspelen, dat kan ook een projectie zijn van mezelf op het schilderij, zoals gebeurt in een Rohrschach test

Het Reisgeschenk: de eerste nacht

Het Reisgeschenk: de eerste nacht


Ik heb het schilderij in mijn woonkamer gezet, daarvoor moesten natuurlijk een groot aantal andere dingen verplaatst worden.

Enige tijd bezig geweest om mooie afbeeldingen van het schilderij op internet te krijgen, dat was een hele klus.
Net toen ik klaar was stuurde mijn lief een heel mooi plaatje, vervolgens kwamen ook heel veel foto’s van de uitvaart van mijn vader afgelopen jaar, dat bracht ook veel herinneringen naar boven.

Aangezien ik regelmatig zomaar zin heb om in de woonkamer te slapen, was ik benieuwd welk impact dit schilderij op mijn dromen zou hebben.

De volgende ochtend kwam het volgende gedicht bij me naar binnen:

wind and water
birds and fishes

Ik zie het drietal rustig dobberend in de zee, terwijl ze opkijken naar de hemel:
Vogels boven hun hoofd, vissen tussen de benen.
Een dynamisch evenwicht tussen zon en zee, verstand en gevoel.