Non, rien de rien, non, je ne regrette rien! Ni le bien qu’on m’a fait, ni le mal; tout ça m’est bien egal! Non, rien de rien, non, je ne regrette rien! C’est payé, balayé, oublié. Je me fous du passé! Avec mes souvenirs j’ai allumé le feu! Mes chagrins, mes plaisirs, je n’ai plus besoin d’eux! Balayés les amours avec leurs trémolos, balayer pour toujours! Je repars à zéro. Non, rien de rien, non, je ne regrette rien! Ni le bien qu’on m’a fait, ni le mal; tout ça m’est bien egal! Non, rien de rien, non, je ne regrette rien! Car ma vie, car me joies aujourd’hui ça commence avec toi! Charles Dumont / Michel Vaucaire / Edith Piaf
Hoi quetzalquatl!
Leuk om je foto te zien op je blog. Het is grappig hoe je een bepaalde voorstelling van mensen hebt en dan geconfronteerd wordt met real life.
En dan je franse teksten. Nu kom ik net terug van de Ardennen waar ik een weekje heb gewandeld, en dus ook mijn frans weer wat op heb kunnen halen……
Geweldig he die Edith piaf, Haar tekst spreekt me het meeste aan.
LikeLike