De nacht voor de equinoxviering goed doorgefeest met hapjes, drankjes en leuke collega’s op het bedrijfsfeest, de ochtend erna een beetje brak, ik was dus niet vooruit te branden.
Op weg naar het huis waar we zouden samenkomen voor de herfstviering, werd ik verrast door de chaos op het station vanwege de Damloop!
Voor we begonnen nog bladeren in het park verzameld voor de herfst-tafel, de eerste voortekenen van de herfst zijn al zichtbaar.
Met een klein, besloten gezelschap van vrienden de ruimte ingericht, de doeken van de seizoenen op de vier kwartieren geplaatst.
Tijdens het eten bijpraten, en overleggen hoe we deze keer het herfstritueel wilden doen:
Na het eten ter voorbereiding van de herfstbladeren sieraden (kroon, kettingen) voor het beeld van de Godin, er ontstond meteen een meditatieve sfeer.
De ruimte en de aanwezigen werd gereinigd met wierook, kring werd gevormd met het beeld van de Godin, de gronding met een taiji/qigong oefening, de kracht en energie werd aangeroepen onder de namen van diverse godvormen, de trance-meditatie ging onder begeleiding van trommel (thema: wat laat je los, en wat behoud je), het rondgaan van de hoorn mede ging gepaard et (heil)wensen en geloftes, tenslotte het danken van alle aanwezigen en opgeroepen krachten.
Voor mij was het belangrijkste deel de meditatie, waarin ik visualiseerde wat ik wilde loslaten (een hoop oude rotzooi die ik afgelopen periode op te ruimen had) en wat ik wilde behouden (de heftige lessen die ik van het hele proces heb meegekregen).
Het balans zoeken tussen loslaten en behouden was een bijzonder proces, dat werd deze keer zichtbaar gemaakt door steentjes voor ‘loslaten’ en steentjes voor ‘behouden’ in de weegschaal te zetten!
Sinds midzomer heb ik veel te maken gehad met de Donkere Godin, heftige confrontaties mbt prive en werk, meer zicht gekregen op mijn eigen kwaliteiten en valkuilen, tevens de gelegenheid genomen om een aantal blokkades te doorbreken op meerdere gebieden (fysiek, emotioneel, mentaal, spiritueel).
De belangrijke vraag is dan: heb ik bepaalde onderwerpen voldoende verwerkt om te kunnen loslaten?
Welke ervaringen neem ik mee als ‘voeding’, de winter in?
Ik vind het altijd moeilijk om de warme zomer los te laten om daarna de natte herfst en koude winter in te gaan, maar begin wel steeds meer te begrijpen en voelen dat zelfs herfstregen en stormen een opruimfunctie heeft in dit klimaat.
Het loslaten van afgelopen vurige zomer met enorme hoogte en dieptepunten is nu ook weer nodig om de rust en inkeer van herfst en winter te kunnen aangaan.
Het was heel fijn om de equinox in besloten kring samen te vieren met ervaren mensen met wie ik een vertrouwensband heb opgebouwd, zo lag voor mij de nadruk meer op mijn eigen persoonlijke groei en band met de natuur; een open bijeenkomst voelt meer aan als dienstbaarheid aan de gemeenschap en de natuur.