Ik was op een workshop-weekeind van Lez Dreamwaker.
Er werden verschillende verhalen verteld.
Ik had al een verhaal verteld, en was uitgenodigd voor een volgende sessie.
Ik wist nog niet waarover het zou gaan, maar zwaaide met mijn houten zwaard en wist dat ik wilde vertellen over mijn liefde voor Yvonne in 1998.
…
In de pauze ontmoet ik Leeuw (Aslan?), hij spuugde een klont hartvormig ‘iets’ uit waarop hij had gekauwd (haarbal, gras?), ik pakte het op, het voelde droog aan, ik nam het in mijn rechterhand en hield het bij mijn hart.
…
Mijn sessie ging niet door (te weinig aanmeldingen), dus hielp ik Lez met de vaat (theekopjes afwassen en opruimen).
Hij vertelde dat hij een reis had gemaakt, driehoek tussen steden, met een belangrijke pauze in California waar hij zijn dialect weer kon spreken.
Hij vertelde dat hij tijdens sessies lette op de energie van de deelnemers, als hij zag dat iemand een moment van diepe concentratie/trance had, zou die uitgenodigd worden om te spreken.

• story