Deze zondagmiddag ging ik naar het stadsstrand Roest, waar een moderne hippiemarkt-evenement was aangekondigd.
Het weerbericht voorspelde bewolking, ik was dus gekleed in lange broek en bloes met lange mouwen, had zelfs een jack mee voor het geval de regen zou komen.
Onverwachts was het een hete zomerdag, hier was ik niet op gekleedt!
Gelukkig kon ik wat laagjes afpellen, en kon ik een vintage korte broek aanschaffen.
Wat rondgelopen, pilsje gedronken, sfeer geproefd…ik houd wel van de hippie-sfeer, iedereen liep er zomers en fleurig bij. Dit uitje had ik wel nodig na een zware werkweek, maar ik liep een beetje met mijn ziel onder de arm, met sombere gedachtes: ik ben voor diverse mensen steun en toeverlaat, luisterend oor, maar wie is er voor mij als ik het nodig heb?
Aan het einde van mijn rondje ben ik nog naar de stoelmassage gegaan, om me te laten verwennen, maar tijdens de massage hield de masseuse even op omdat iemand in de buurt was flauw gevallen.
Ik ging wat rechter zitten, maar voelde me draaierig worden, het zweet brak me uit, kennelijk viel de combinatie bier en hitte niet goed…
Het volgende moment lag ik op de grond en stonden mensen om me heen!
Gelukkig werd ik meteen goed geholpen: wat koude doeken op mijn hoofd, polsen, nek…een hulpverlener kwam meteen mijn pols controleren en me wakker houden, ik voelde me goed opgevangen en beschermd. Het voelde aan alsof ik in de schoot van een engel lag!
Langzamerhand kwam ik weer bij, ik kreeg een stoel om te gaan zitten, kreeg wat te eten en te drinken, terwijl ik zo bijkwam werd ik in de gaten gehouden.
Er werd me wel gevraagd of ik iemand wist die me eventueel zou kunnen ophalen; even schoot een speciale vriendin door me heen, maar toen realiseerde ik dat zij met dit mooie weer ook ergens onbereikbaar zou zijn.
Toen ik fit genoeg was, heb geprobeerd om nog een rondje om het terrein te lopen. Dit ging goed, dus ben ik maar kalm aan naar huis gegaan, vertrouwend op mijn beschermengel.
Vandaag heb ik goed kunnen voelen, hoe dat is: me helemaal overgeven aan de koesterende bescherming van mijn engel. Loslaten, niets meer onder eigen controle