Vandaag een vrij programma.
Alsnog vanzelf vroeg op, als eerste in de eetzaal.

Moment van bezinning, ik realiseer me het volgende:
Mijn directe voorouders kwamen in de negentiende eeuw van Fujian-provincie (Zuid-China) naar Java. Uit dezelfde provincie werd al eerder Taiwan gekoloniseerd door Han-Chinezen uit Fujian.
In de Grote Tempel van de Landgod hoorde ik mensen Taiwanees spreken, in feite is dit het Fujian-dialect, een enkel woord herkende ik uit wat ik opving tijdens mijn jeugd in Java.
De sfeer en de symboliek, de rituelen en de beelden van deze tempel deden me denken aan de tempel die op het schoolplein van mijn jeugd stond.
Dat verklaart volgens mij waarom ik meer affiniteit voel met het volks-taoisme dat veel Sjamanistische aspecten heeft!

Vandaag wilde ik weer graag een aantal tempels bezoeken, volgens Lonely Planet kan ik een grote rondgang langs vele tempels doen:
Grand Mazu, Guanyu, Altar of Heaven, City God, Dongyue, Linshui, Koxinga, Fahua, Wufei, Confucius.
Ik denk niet dat ik ze allemaal doe, maar bovenaan mijn lijst staan Mazu, Guanyu, Dongyue.

Mazu: omdat zij hier de meest populaire manifestatie is van de Grote Godin.
Koningin van de Zee, vereerd door de zeevarende Fujian-Chinezen.
Guanyu: omdat hij de grote held is van de verhalen uit mijn jeugd, toonbeeld van moed en trouw.
Dongyue: omdat hier mediums actief contact leggen met de spirit-helpers.

Wordt vervolgd hieronder….
Onze lokale gids vond het wel leuk om met mij te gaan wandelen en wat dieper in te gaan op de esoterische details.

We begonnen met de tempel van Confucius:

Het geschrift is hier overduidelijk de belangrijkste drager van de boodschap, in tegenstelling tot de eerder bezochte tempels van Boeddhisme en Taoisme die een overdaad aan beelden tonen. Eigenlijk vind ik een Confucianistische tempel heel erg saai, het is meer een leer huis dan een heiligdom.

Een interessante opstelling zag ik bij de verzameling van staven, die gebruikt worden bij de Confucianistische dansen ter inwijding van nieuwe studenten. Volgens mij zijn dit de laatste resten van het oude sjamanisme, voorzover die nog bewaard zijn in het Confucianisme.

Na de tempel van Confucius kwamen we langs de tempel van de Vijf Concubines van de laatste Ming-pretendent, zij kozen na zijn overlijden ervoor om hem te volgen.

De Grote tempel van Mazu mocht ik natuurlijk niet overslaan, hier nam ik de tijd voor mijn gebeden en offers. Mijn grootste wens is om contact te krijgen met de Chinese dragers van mijn familienaam.

Om een of andere reden voelde ik schroom om de Grote Godin te fotograferen, maar ik kreeg wel de gelegenheid om een amulet mee te nemen….

Even later slaat de synchroniciteit toe;
we hadden net een gesprek over de bengelachtige God NeZha, toen we zijn tempel zagen!
En bij het verlaten van deze steeg zag ik een uithangbord van een waarzegger die dezelfde familienaam heeft als mijzelf, maar volgens mijn gids is dit in Taiwan een veelvoorkomende familienaam, bovendien is dit volgens hem geen medium maar een toekomstvoorspeller op het gebied van wereldse zaken zoals relaties en buisiness, dus zou het weinig nut hebben om hierbinnen te gaaan..

Even een lokale versnapering genomen in een klein eethuis, waar maximaal acht mensen in zouden passen.
De tijd genomen om wat uitvoeriger bij te praten met onze lokale gids.
Ik ben dankbaar voor de gelegenheden die ik deze reis kreeg, om mijn wensen te vervullen: het bezoeken van Mazu en Guanyu, en het vinden van de handpoppen!

Daarna langs de tempel van Koxinga, die laat zien hoe de Nederlanders zich aan hem overgaven.

Helemaal op het einde de tempel van Guanyu bezocht, maar ook hier voelde ik de schroom om foto’s te maken.
Wel de tijd genomen voor offers en gebeden, zoals voorgenomen.

Hierna werd het wel tijd om terug te keren naar het hotel, ruimte voor rust en bezinning!

• story