Vandaag was ik mezelf voorbij gerend…
In de haast om op weg te gaan, raakte ik mijn tas kwijt.
Hoe komt dat?
Dan draaf ik door, aangespoord door de interne opdrachtgever, die zegt dan met de stem van mijn vader: eerst plicht, dan plezier!
Dit is dan een mix van Calvijn en Confucius.
De interne opdrachtgever is voor mij de grijze wijze, de Confucius.
Die staat dan tegenover de rode rakker, de Wilde Man.
Als ik ze tegenover me zie, Confucius aan de linkerkant en de Wilde Man aan de rechterkant, dan zwalkt mijn kompas van de ene kant naar de andere kant.
De Wilde Man zegt: hier ben ik, hier blijf ik, je krijgt me niet weg.
De Wijze Grijze zegt: goed dat je er bent, ik heb je nodig, maar je moet wel je plaats weten.
Maar als ik tussen hen in ga staan, dan sta ik in balans, alsof ik twee even zware koffers aan weerszijden draag.
Zo sta ik dan tussen de Wijze Grijze en de Wilde Man, zoals middelste broer tussen oudste broer en jongste broer staat.
‘Samen gaan we er tegen aan!
Dit doet me denken aan de eed in de perzikentuin
Ik voel me nu meer heel, krachtiger!
Dreamquest 