Day: January 20, 2007

Een ander land


Gisteren kwam je voor ‘t eerst
Ik zag je op de rug van een witte eenhoorn
Met goudgelakte hoeven
Je boog je hoofd, je lachte, en je zei
“Ik weet niet wie ik ben, maar m’n land heet Pijpkaneel
‘t Is niet ver, en als je mee gaat zal ik je m’n vrienden laten zien
De dieren zullen met je spreken, ik zal je alle stenen geven
Ik strooi de mooiste vlinders in je schoot en je zult honing eten”
Ik heb geaarzeld, maar ik ben mee gegaan
En d’r is veel gebeurd
Maar nu is ‘t vandaag en ‘t is honderd eeuwen later

Als ‘t herfst is zal ik weggaan naar de bron
Als ‘t herfst is zal ik terug gaan naar ‘t land waar ik begon
Als ‘t regent zal ik terug gaan naar de bron
Langs de wegen zal ik weggaan naar de velden van de zon
Naar ‘t huis van te lang geleden
Naar de zomer, als ‘t koren in brand staat

Over de akkers zal ik reizen naar de cirkels van de zon
Van de zon
Lala-la-lalala, lala-la-lalala, lala-lala-la-lalala, lala-lala-la-lalala

Elly & Rikkert

East of the sun and west of the moon


East of the sun and west of the moon,
We’ll build a dream house of love
Near to the sun in a day, near to the moon at night,
We’ll live in a lovely way dear
Living our love in memory
Just you and I, forever and a day,
Love will not die, we’ll keep it that way,
Up among the stars we’ll find
A harmony of life, too lovely tune
East of the sun and west of the moon, dear,
East of the sun and west of the moon.
Just you and I we’ll build a dream house so lovely

Brooks Bowman

Jij bent van jou


Jij bent van jou, onachterhaalbaar eigen.
Ik ben van mij, geen ander zal mij krijgen.
Wat ik jou vraag, wat jij mij vraagt
is leeg en zonder zin gevraagd.
Eén oogwenk ver in vreemd gebied,
ooit verder komen doen wij niet.

Ik wou een leven meer, mocht ik
jou vinden.
Ik bond mij aan je vast, kon ik mij binden.
Ik zou in jou vergaan, en jij
ontstaan in mij, en wij in wij.
Eens lag ik neer, versteend van kou,
ik droomde dat ik vocht met jou.

Die nacht werd mij een nieuwe naam gegeven.
Geschonken werd mij nog een
tijd van leven.
En even, tot de morgen daagt,
is wat ik vraag en wat jij vraagt,
vervuld en één. Toen ging jij heen
en bleef ik met mijn droom alleen.

Huub Oosterhuis