LKK:

Patje,

Namens Ma wil ik jou bedanken voor het mooie liefdevolle leven dat wij samen meer dan 58 jaar deelden.
Voor alle goede zorgen voor ons gezin en de gelukkige jaren die wij samen mocht beleven.
In moeilijke tijden hebt u mij bijgestaan met raad en daad van de Heer.

HG:

U bent altijd een heel sterke persoonlijkheid geweest.
U staat voor uw overtuigingen.
Belangrijkste daarvan zijn uw geloof in God’s liefde en uw taak om deze liefde te verkondigen en waar te maken.

Wij hebben ons laten vertellen dat u het als jongen niet gemakkelijk hebt gehad.
Oma Bandung werd jong weduwe.
Dat betekende in die tijd vaak, leven in financiële beperkingen.
U moest dan ook vroeg beginnen met werken.

Op de leeftijd van onze kinderen, die nu nog zorgeloos kunnen genieten van hun jeugd, heeft u na schooltijd moeten werken.
Vanaf uw gymnasium heeft u gewerkt om te kunnen leren.
Toch bent u altijd gedreven geweest om het beste uit uzelf te halen.
U heeft ook de vrouw gekozen die het beste bij u en uw levensmissie pasten, dat is tot het eind van uw leven gebleken.Uit Indonesië bent u naar Nederland gekomen om te studeren.
Hier werd ik geboren.

 

LKK:

Er moest hard gewerkt worden door u en Ma, maar u rondde uw theologie studie met glans af.
Waarna u terugkeerde naar Indonesië om als dominee te werken. Liefdevol en gedreven bent u hiermee bezig geweest.
Hier werd Meliana in Yogyakarta geboren.
Ondanks dat jullie alle touwtjes aan elkaar moesten knopen, deelden jullie wat jullie hadden met mensen die nog minder hadden.

U groeide in uw werk en het werd tijd voor de volgende stap, terug naar Nederland voor een promotie onderzoek.
Jullie hadden nu een gezin met twee jonge kinderen.

 

HG:

We woonden in bij Oma Go in Amstelveen.
U heeft uw promotie netjes binnen 4 jaar afgerond, dat doen niet veel mensen u na.
Het gezin was grotendeels voor de rekening van Ma.

Wederom terugkeren naar Indonesië, om verder uw levenstaak te vervullen. Deze keer was dat als docent van de theologische hogeschool, het opleiden van predikanten.
Ook dit werk deed u met veel liefde en passie.
Deze theologische hogeschool is mede dankzij u, gegroeid naar een grote christelijke universiteit, waar naast theologie nog in vele andere richtingen gestudeerd kan worden.
Ma heeft voor een groot deel het gezin onder haar hoede genomen.

 

LKK:

25 jaar geleden kwam opnieuw een nieuwe roeping voor u: er werd een Indonesisch-Nederlandse kerk, nu de GKIN, in Nederland opgericht en ze hadden een ‘herder’ voor de ‘kudde’ nodig, zoals zo mooi gezegd wordt. Financieel was het allemaal onzeker, maar vol vertrouwen begon u aan deze roeping.
Heel veel reizen door het hele land om te preken, catechisatie te geven en pastorale zorg te geven.
Wij zijn hier allemaal getuige van hoe mede door uw liefde en gedrevenheid, deze gemeenschap gegroeid is.
Maar niet alleen binnen deze kerk heeft u gebouwd, u heeft ook bruggen gebouwd naar andere organisaties.
De GKIN heeft hun waardering laten blijken door u voor te dragen voor deze koninklijke onderscheiding.

 

HG:

Mijn vader had destijds voor zijn promotie een dissertatie geschreven, dat heette: ‘de realisering van de verzoening in het menselijke bestaan’.
In die titel ervaar ik met mijn vader een gemeenschappelijk streven: Humane spiritualiteit in de praktijk brengen van het alledaags maatschappelijk handelen.

De kerk was heel belangrijk voor hem, een familie met een groot aantal hartsverbindingen.
Als zoon van de dominee ben ik in het verleden best vaak jaloers geweest op die andere familie.

Pas in de laatste jaren kon ik langzamerhand wel erkennen hoeveel waardevolle kwaliteiten ik van hem heb meegekregen.
Ik ben gaan inzien, dat mijn vader een hele sterke drijfveer had om spiritualiteit in de praktijk te brengen. 
In de gesprekken die we hadden, ontstond een groeiend wederzijds respect en waardering voor elkaar, een inzicht dat we dezelfde drijfveer delen, maar dan in een andere vorm. 

Zoals ik nu in de kerk aanwezig ben, is het voor mij het in praktijk brengen van de verzoening waar mijn vader het over had in zijn dissertatie.

 

LKK:

Wij zijn als gezin getuige geweest van uw omzwervingen door het gehele land.
Van Paterswolde tot Nijmegen en Tilburg.

Pa, u heeft veel gezaaid en ook heel veel geoogst.
U bent niet voor niets zo geliefd bij zoveel mensen.
Wij moesten uw liefde met veel mensen delen, maar weten dat u echt van ons hield.
Ik kijk graag terug naar mooie momenten dat u met ons was, hoe u ons huwelijk inzegende, later onze kinderen doopte, zowel in de GKIN als later ook in de hervormde kerk in Rotterdam.

Hoe u met de kinderen met Lego speelde.
Ze hadden thuis precies dezelfde dozen, maar vonden de Lego van Opa mooier.
Hoe u met Amica stripverhalen maakte, hoe u met Devina de eendjes ging voeren en nog heel veel mooie momenten die zij met u hadden. 

Een bijzondere plek heeft u ook gehad bij Ma’s familie.
Bij vele gelegenheden heeft u geluisterd, gesproken en gebeden met onze familie.
De laatste levensjaren van oma Go heeft zij nog veel mooie gesprekken met u gehad. 

1,5  jaar geleden werd Ma heel erg ziek, toen kwam het punt dat u met veel moeite uw werk op een lager pitje zette.
U had toen de beslissing genomen dat het uw beurt was om voor Ma te zorgen.
Elke dag trouw meerdere malen naar Ma in het ziekenhuis, ’s avonds met haar bidden.
Boodschappen doen, koken, wassen heeft u in korte tijd moeten leren, dat hebt u toch maar goed gedaan.

Maar wij denken dat het zwaarste was, dat tot 3x toe Ma bijna van u heen was gegaan.
U hebt uw geloof behouden, ook uw geliefde vrouw.
Nu bent u eerder heen gegaan Pa, 4 dagen na uw laatste preekbeurt in Rijswijk, waar u een prachtige uitleg gaf aan uw lievelingslied Amazing Grace.

Ikzelf wil namens Meliana u bedanken voor de liefdevolle vader die u voor haar geweest bent en alles wat u haar bijbracht.

 

---

Hok: 

Wij geloven dat uw liefde nog bij ons is en ons verder zal helpen.

Wij delen dezelfde vader en vriend, we delen hetzelfde verdriet om zijn heengaan, we zijn allemaal dankbaar voor wat hij voor ons heeft gedaan en gegeven heeft. 

Lieve Pa,Ik ben dankbaar dat jij mijn vader was, ik ben dankbaar voor de geestelijke rijkdom die je hebt gedeeld met mij en iedereen om je heen.

Lieve vrienden van Pa, ik ben dankbaar dat jullie hier zijn, ik ben dankbaar voor de liefde die jullie mijn vader hebben gegeven, ik ben dankbaar dat jullie in vandaag hier in de kerk in grote aantallen aanwezig zijn om mijn vader de laatste eer te bewijzen.

Wij willen ook allen die deze dienst mogelijk gemaakt hebben, ook namens Pa bedanken.

Pa, wij missen u, maar wij zien ook dat uw werk hier heel goed wordt voortgezet. Uw werk is volbracht. Rust zacht lieve Pa.