Fascinerend:
Als ik het schilderij puur intellectueel zou benaderen, verdwaal ik in het doolhof van symboliek en (tover)spreuken.
Aan de ene kant de stier: doet me denken aan de minotaurus van Kreta.
The Bull from Sea. The King must die (Mary Renault).
Ook al zo’n beschaving dat net als Atlantis onderging door een zeebeving.
Aan de andere kant kijk ik naar een mysterieus object:
Ik noemde het meteen Pompoen. Het lijkt op een groot Masker, op de achtergrond een staande steen?
Paaseiland beeld?
Het blijft mijn blik trekken.
Maskers hebben me altijd gefascineerd.
The Mask of the Red Death (Edgar Allen Poe).
Magisch, dat masker.
Het schilderij toont donker, somber.
Gedachten over dood, ondergang, verval, komen bij mij naar boven.
Afdalend uit de Lichte Bovenwereld via de Middenwereld der Schaduwen.
Verder omlaag naar de Donkere Benedenwereld.
Descent into Hell?
Hoe komt het, dat ik bij sjamanistische reizen eerder in het Dodenrijk kom dan in de Bovenwereld?
En wat heeft het Masker mij te vertellen?
Dreamquest 