“I want to find my soulmate, but can I? Every time I move up (a struggle), I fall into the waves again. I don’t even know if someone lives in the monastery on top” (Felix)
“The participants told their story and I made a drawing to each one while they were speaking. This drawing was then used to refine and shape the next version of the story. I had to listen very attentively, it was almost like athletic listening for me.” (Rini Brakkee)
Afgelopen weekeinde ging ik naar het eerste deel van een nieuwe cyclus:
Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops
met als thema (be)longing-‘Wat is jouw plek, waar sta jij in het leven?’
De locatie was passend, PLLEK
We kregen een aantal leuke oefeningen:
Schrijf je intentie op
Waartoe word ik nu geroepen?
Visualiseer jezelf in een situatie die uitbeeldt wat je graag zou willen.
Ik zag mezelf als gids van een reisgezelschap bestaande uit gelijkgestemden, die bezig wilden zijn met het uitwisselen van kennis en vaardigheden.
Automatisch schrijven: schrijf binnen tien minuten ononderbroken zonder nadenken wat je te binnenvalt bij het thema: tocht door de woestijn naar de oase.
Bij de bazaar in de oase..geweldig warm droog!
Ontmoetingen met bijzondere mensen, muziek dat de bergen in beweging brengt (Gurdjieff?)
Zingen vibreren, oase, gelijkgestemden…thuiskomen!
Samen zoken naar het verre ideaal.
Op weg naar Bukhara langs de zijderoute naar het Sarmoung klooster.
Zal ik daar de leraar en community vinden die ik zoek, is het de zoveelste illusie, de fata morgana die me verleidde tot een drama van bedrog en misbruik?
Ik zou er graag in geloven, dat ik daar een gezel vindt die bij me past, iemand met wie ik helemaal mezelf kan zijn, een reisgezel door tijd en ruimte, soulmate uit eerdere levens.
Ben jij daar wel?
Terugkeer naar Atlantis…ook al zo’n vizioen/ideaal.
Zoeken naar wat verloren ging, wat misschien nooit heeft bestaan behalve in mijn dromen.
Nachtmerries ook…het grote water dat over ons heen spoelde aan het einde…de monsters uit de diepzee die alles verzwolgen…
Wat is daar te vinden in de benedenwereld?
Schimmen van overledenen, verloren idealen, angst, woede, verdriet.
Is daar de Graal te vinden?
Moet ik weer afdalen in de onderwereld, me opnieuw uiteen laten scheuren, ophangen?
Donker, donker, donker…
Waar is het licht?
Is er een redder, messias, maitreya?
Geen antwoord, ze zwijgen…
Ik zal zelf mijn weg hieruit moeten vinden.
Maar waartoe roepen ze mij?
Wat wil Oude Eenoog?
Wat wil Papa Legba?
Wat moet ik met al die oude poppen?
House of spirits..
Als grootste aanwezigheid Maman Brigitte
Wat wil ze nu nog van mij?
Wil ik zelf wel me overgeven aan die roep, me verliezen zoals mijn vader zich offerde?
Ik wil ook nog ruimte overhouden voor mijn eigen leven, mijn eigen geluk, niet continu bezig zijn met het offeren van hartebloed…
WOW! Felix super mooi. Een magische verhaal dat trekt mij lezer/luisterer stap voor stap verder en verder met je heen door de woestijn en de zee…mooie muziek horen wij, grote wijze worden echoden door de bergen..en Papa Lgba! Thank you very much for this beautiful tale well told! Ron
LikeLike