Tag: ancestors

Hunting with the White Wolf

Hunting with the White Wolf



Today I felt the presence of Wolf very strongly…

For years I have been avoiding the Spirits, kept them at a distance.
Confucius had said,  “Respect ghosts and spirits, but keep them at a distance” (Analects 6:20).
I was afraid of losing control, being taken over by the Other, afraid of the sacrifices that They were asking.
But at last I gave in, made my peace with my old fears.

Today I answered the hunting call of the White Wolf.
Yeah, we hunted together!
It seemed I rode a white horse, carrying a lance, wolf-mask on my head.
Soon we hunted down a shadow-spirit, my lance nailed the thing to the ground, my sword hacked it into pieces.
The thing had many dark tendrils attached to its victims, sucking their energy with sweet lies.
Bright Sword cut through the threads  one by one, burning the threads into nothingness.

The hunt was quick and brutal, the Spirits were ready to depart to their next tasks…

I give thanks to  my helpers and guides from the three worlds.

Thank you: White Wolf, Bright Angel, Guardians, Ancestors!

The circle is open but yet unbroken,
Merry meet, merry part and merry meet again!
see also: Following the call of the wolf | Dreamquest

Full moon in virgo 2016 @ Aliran tenaga dalam

Full moon in virgo 2016 @ Aliran tenaga dalam


Deze shabbat ging ik naar open dag Aliran tenaga dalam, indische spiritualiteit.
Hier kreeg ik weer de kans om te proeven aan diverse aspecten van de indische kant van mijn roots:

  • diverse grondings-oefeningen uit de pencak-silat deden me denken aan vergelijkbare technieken uit de gongfu: de paardenstand is een pittige oefening, die wil ik wel vaker gaan doen.
  • pidjit-massages, fijn om te oefenen!
  • obat/djamu-kruidenleer, de geuren die me doen denken aan Java
  • het maken van een djimat-krachtvoorwerp: ik schrijf een gebed voor een dierbare, zing de intentie er in ter bekrachtiging

Het was fijn om hier wat vrienden en kennissen te ontmoeten, de esoterische kant van het indisch-zijn te proeven.
Inderdaad hoog tijd voor mij om hier weer meer ruimte voor te maken in de context van voorouder-werk!

 

Emporium of Wonders: koffiedik kijken

Emporium of Wonders: koffiedik kijken


In het weekeinde van Valentijn ging ik langs bij Emporium of Wonders in het kader van 24 uur kennismaken met Amsterdam Oost.

Als eerste op mijn programa stond koffiedikkijken bij marieke warmelink

coffee01 coffee02

Methode:
-eerst werd globaal de inhoud van het kopje gelezen
-als laatste werd ingezoomd via de afdruk op het schoteltje

Impressies:
-stevig bakkie leut, eenderde van het kopje bleef gevuld met drab
-een behoorlijke klont kwam van de bodem omhoog

Duiding: (mijn parafrase)
-informatie uit de benedenwereld, de overledenen, maar ook het voorouderveld, komt de laatste steeds meer in mijn bewustzijn, roept om aandacht, kennelijk heb ik hier werk te doen aan de tranen van de voorouders, met name de ongenoemde indische voormoeders.

Observatie:
Het is nogal een klus, ik zie er tegenop, maar het Werk moet gedaan worden.

 

 

Aan het einde van 40 dagen rouw voor Ma

Aan het einde van 40 dagen rouw voor Ma


40

Vandaag is het alweer veertig dagen sinds Ma heenging.
Aangezien mijn vakantie met mijn reisgezellin allang was geboekt, kon ik niet aanwezig zijn bij de herdenking die mijn zus had gepland.

Nu kwam het zo uit dat we vandaag in Meerssen een bezoek konden brengen bij de Basiliek van het Heilig Sacrament.
Hier heb ik de gelegenheid genomen voor een moment van stilte en om een kaarsje te branden voor Ma, terwijl mijn reisgezellin een kaarsje brandde voor Max.

Zo gedenken we samen degenen die ons na aan het hart staan.

 

Uitvaartceremonie Ma

Uitvaartceremonie Ma


images

Lieve Ma,
Je hebt een lange reis gemaakt op deze wereld.
In de winter van je leven heb je geworsteld met verdriet, twijfel en wanhoop.
Maar uiteindelijk heb jij je overgegeven aan de wil van de Hemel.
Je bent op reis gegaan naar Pa, die op je wacht in het land van het eeuwige leven.
Nu is het de tijd om de wachters te vragen om de deuren voor je te openen
Aartsengel Raphael, grote genezer,
ik vraag u: open de deur in het oosten

Aartsengel Gabriel, brenger van goed nieuws,
ik vraag u: open de deur in het westen

Aartsengel Michael, vorst van de hemelse legerscharen,
ik vraag u: open de deur in het zuiden

Aartsengel Uriel, brenger van licht in het duister,
ik vraag u: open de deur in het noorden

Allerhoogste Heerser van de Hemel,
ik vraag u: Open de deuren, zodat mijn moeder thuis kan komen bij U!

“Now I walk in beauty,
beauty is before me,
beauty is behind me,
above and below me.”

Samhain 2015: Vervolg op – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Samhain 2015: Vervolg op – Storytelling 29 oktober @ Pllek


samhain2015

De vorige sessie hield op toen we middenin het labyrinth waren aangekomen.
Vandaag nam ik de gelegenheid om het vervolg te schrijven.
Afgelopen dagen was ik intensief bezig met Samhain-rituelen:
Ik brand kaarsen en breng offers voor de spirits van het land, maar ook voor de dolende zielen.
In het weekeinde had ik naar evenementen kunnen gaan: Nacht van de Doden, Dia de los Muertos, maar in tegenstelling tot vorig jaar voelde ik me niet geroepen, ik had geen missie, en vroeg aan Spirit ‘wat heb ik er te doen?’

Deze ochtend werd ik op mijn werk door een oude mede-leerling gebeld, dat onze Taijiquan-leraar was overleden. Ik was meteen van slag, voelde veel oud verdriet en oud zeer naar boven komen.
Gelukkig kon ik met een paar collega’s goed praten hierover, en later ook met mijn sjamanen-maatje.
Kennelijk heb ik na al die jaren toch nog wat op te ruimen.
Ergens voel ik ook nog de verplichting om te gaan, want ondanks al het gedoe in het verleden, heb ik ook veel van hem geleerd.
In die tijd was hij en zijn groep leerlingen plaatsvervangende familie voor mij, en het deed me veel verdriet om die band te moeten verbreken na een vertrouwensbreuk.

Deze avond ga ik dit thema verder verwerken via het labyrinth, dan ga ik van binnen naar buiten:

my guru died
i am in shock
sadness
boulevard of broken dreams
i broke my commitment
for he broke trust with us
he cheated, lied, manipulated
unforgivable
so i gave back book and sword
only a fool breaks his own heart
he was my spiritual grandfather
he showed me the path
into physical energy work
he shaped an important part of me
since this breakup
i have difficulty
with committing myself
wholesale
into any group
or relationship
i always stay
on the edge
on the treshold
guarding the gate
never entering
the inner room
for long
samhain was the time
to honor the spirits
burning the lights
for the spirits of the land
and the wandering dead
he is my spiritual ancestor now
so i will go to his grave
to say goodbye
and thank you

met dank aan: Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Impressies van Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Impressies van Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek


Prelude:
Q: What is magic?
A: The art of changing consciousness
…

Meditatieve oefeningen:
Kijk naar de verhalenverteller, en ervaar tegelijkertijd met je perifere blik je omgeving terwijl je jouw eigen lijf blijft voelen.
Loop door de ruimte terwijl je wisselt tussen gewaarwording van je lijf en je omgeving.
Zoek een plek op waar je met die manier van waarneming gaat schrijven.
…ik ga naar buiten, ga in het halfduister aan de waterkant op mezelf zitten en begin in het donker te schrijven…
…
beyond projection
oh how lonely!
oh how beautiful!
beyond the chatterbox monkey
writing as if in a dream
without seeing what i write
beyond labeling this or that
silence between words
empty space between lines
between in and out
on the treshold
betwixt and between
…
Observation: I am always on the treshold
Question: Do you want to enter?
…
Going into the labyrinth of the mind:
Q: Do you want to enter?
Y:  Yes I have to, I have been called
…
Down into the rabbit hole
up and down,
will tomorrow
bring me sorrow
just another day of searching
round and round we go
beware the gate-warden
into the deep
spiral dance
except seven
no one have returned
he who enters
abandon all hope
what dreams may come
Inanna in the underworld
meet the ancestors
confronting the shades
of fear and loathing
where is ariadne?
dread lady ereshkigal awaits
maman brigitte
nan soti anglete
om kali ma jaya!
…

Synopsis:
Confronting my childhood fears of death and darkness
My grandfather died when I was four
Why did you have to go so soon?
…
Met dank aan Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Op zoek naar …. innerlijke kracht!

Op zoek naar …. innerlijke kracht!


Als wij tegen problemen aanlopen of als wij onze plannen willen realiseren, dan gebruiken we onze innerlijke kracht, maar wat is innerlijke kracht?
Hoe kun je je innerlijke kracht ontdekken en hoe kun je die inzetten? Laten we samen op een creatieve en reflectieve wijze op zoek gaan…

chakram

De term ‘innerlijke kracht’ raakte aan een aantal aanverwante thema’s die me bezig houden:
De Indische term tenaga dalam:innerlijke kracht/ ‘stille kracht’, de chinese term nei-gong: innerlijk werk.
Een andere associatie is die met hexagram 61 in de Yi-Jing: Zhong-Fu, innerlijke waarheid.

Een roepende kraanvogel in de schaduw.
Zijn jong antwoord hem.
Ik heb een goede beker
die wil ik met je delen.

Voor mij is innerlijke kracht een samenspel van fysieke en spirituele kracht, verworven door oefening op fysiek en spiritueel gebied. Fysiek door gongfu, qigong, yoga; spiritueel door meditaties, rituelen, humaan handelen.

Innerlijke kracht is verweven met bevestigend antwoord geven aan de innerlijke stem.
‘de kraanvogel roept, het jong antwoordt’

Soms voel ik me geroepen om iets te doen, heel diep van binnenuit, en ook al weet ik niet waarom, toch weet ik dan dat het gedaan moet worden.

Innerlijke kracht wordt voor mij gesymboliseerd door de Sudharshana, de Chakra van Krishna, avatar van Vishnu die de kosmische orde beschermt.
Dit doet me denken aan de Bhagavad Gita, waar Krishna Arjuna aanspoort om te doen wat gedaan moet worden.
De Chakra wordt afgebeeld als draaiend lichtend wiel,als werpring of discus, maar ook als energiecentrum in het lichaam.
Zo bezien verbindt de Chakra mij met het indische deel van mijn voorouders.
Vergelijkbare associaties kan ik ook vinden in de Chinese traditie.
Het beeld van de discus roept bij mij ook associaties op naar de sjamanenspiegel die ik gebruik voor schouwen, healing en bescherming.
Deze spiegel verbindt me ook met het chinese deel van de voorouders, de Wu-Zu, (‘Vijf Voorouders’)
mirror Innerlijke kracht is in mijn beleving niet alleen gebaseerd om mijn persoonlijke lichamelijke en geestelijke oefening en weerbaarheid, maar ook mijn verbinding met de lichamelijke en geestelijke bloedlijn naar de voorouders.

Labyrinth NDSM

Labyrinth NDSM


Vandaag liep ik als eerste het Labyrinth.

Sommige mensen plannen hun route heel precies, anderen beginnen gewoon te lopen en verdwalen zo nu en dan flink. In LABYRINT word je uitgenodigd mee te lopen, letterlijk en in een vertelling. Via al gelopen paden en mogelijke nieuwe routes. Loop mee met Angela Merkel en de rattenvanger van Hamelen, neem de bus met Rosa Parks, dwaal door de woestijn met Mozes en eindig in het labyrint. Daar loop je je eigen pad: waar kom je vandaan en waar ga je naartoe? Zou je in het labyrint je eigen weg in vogelvlucht opnieuw kunnen lopen, van je geboorte tot nu? En als je weer terugloopt vanaf het midden, kun je dan ook de toekomst in lopen? Welke weg zou dat zijn?

Van verleden naar heden, van geboorte tot en met nu lopend, komt mijn bewustzijn deels in het ‘veld’ van de andere werkelijkheid:
Het overlijden van mijn grootvader, de aankomst in de haven van Jakarta (wat stinkt het hier!), de worsteling van mijn ouders om een leven op te bouwen in Yogya, de reis naar Nederland (wat is het hier koud!), mijn studententijd (belangrijke mijlpalen: mijn eerste aanraking met sex, drugs, tarot, i ching, t’ai chi), zoeken naar zingeving, verdwalen in culten, opnieuw beginnen, huisje-boompje-beestje, mijn passie ontdekken, scheiden, weer zelfstandig wonen, me thuisvoelen in mijn nieuwe wijk…

In het centrum van het labyrinth kijk ik nogmaals naar de pijnpunten uit mijn verleden, die wil ik achter me laten, maar de verworven kennis en wijsheid wil ik meenemen.

Op de terugweg merk ik dat de anderen me hebben ingehaald, het laatste stuk voelt eenzaam aan, waar is de weg?
Ik loop dit pad omdat het gelopen moet worden. Ik begon als eerste, als opener, maar eindig als laatste.

Bij de uitgang staan nog twee andere ‘reisgenoten’, nu blijkt dat ik als enige de volledige route heb gelopen, de rest heeft de weg afgesneden via sluiproutes.
De gidsen zijn ook al vertrokken, op weg om hun volgende groep op te halen.
Ik vind het jammer dat er op deze manier geen gelegenheid is om met elkaar je ervaring te delen.

Kennelijk is dit de les van het pad waarvoor ik nu gekozen heb: Als ik goed ben in het openen van nieuwe wegen, moet ik in ieder geval voor mezelf doen, ongeacht of iemand me volgt.

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops


atlantis“I want to find my soulmate, but can I? Every time I move up (a struggle), I fall into the waves again. I don’t even know if someone lives in the monastery on top”  (Felix)
“The participants told their story and I made a drawing to each one while they were speaking. This drawing was then used to refine and shape the next version of the story. I had to listen very attentively, it was almost like athletic listening for me.” (Rini Brakkee)

Afgelopen weekeinde ging ik naar het eerste deel van een nieuwe cyclus:
Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops
met als thema (be)longing-‘Wat is jouw plek, waar sta jij in het leven?’
De locatie was passend, PLLEK

We kregen een aantal leuke oefeningen:

Schrijf je intentie op
Waartoe word ik nu geroepen?

Visualiseer jezelf in een situatie die uitbeeldt wat je graag zou willen.
Ik zag mezelf als gids van een reisgezelschap bestaande uit gelijkgestemden, die bezig wilden zijn met het uitwisselen van kennis en vaardigheden.

Automatisch schrijven: schrijf binnen tien minuten ononderbroken zonder nadenken wat je te binnenvalt bij het thema: tocht door de woestijn naar de oase.
Bij de bazaar in de oase..geweldig warm droog!
Ontmoetingen met bijzondere mensen, muziek dat de bergen in beweging brengt (Gurdjieff?)
Zingen vibreren, oase, gelijkgestemden…thuiskomen!
Samen zoken naar het verre ideaal.
Op weg naar Bukhara langs de zijderoute naar het Sarmoung klooster.
Zal ik daar de leraar en community vinden die ik zoek, is het de zoveelste illusie, de fata morgana die me verleidde tot een drama van bedrog en misbruik?
Ik zou er graag in geloven, dat ik daar een gezel vindt die bij me past, iemand met wie ik helemaal mezelf kan zijn, een reisgezel door tijd en ruimte, soulmate uit eerdere levens.
Ben jij daar wel?
Terugkeer naar Atlantis…ook al zo’n vizioen/ideaal.
Zoeken naar wat verloren ging, wat misschien nooit heeft bestaan behalve in mijn dromen.
Nachtmerries ook…het grote water dat over ons heen spoelde aan het einde…de monsters uit de diepzee die alles verzwolgen…
Wat is daar te vinden in de benedenwereld?
Schimmen van overledenen, verloren idealen, angst, woede, verdriet.
Is daar de Graal te vinden?
Moet ik weer afdalen in de onderwereld, me opnieuw uiteen laten scheuren, ophangen?
Donker, donker, donker…
Waar is het licht?
Is er een redder, messias, maitreya?
Geen antwoord, ze zwijgen…
Ik zal zelf mijn weg hieruit moeten vinden.
Maar waartoe roepen ze mij?
Wat wil Oude Eenoog?
Wat wil Papa Legba?
Wat moet ik met al die oude poppen?
House of spirits..
Als grootste aanwezigheid Maman Brigitte
Wat wil ze nu nog van mij?
Wil ik zelf wel me overgeven aan die roep, me verliezen zoals mijn vader zich offerde?
Ik wil ook nog ruimte overhouden voor mijn eigen leven, mijn eigen geluk, niet continu bezig zijn met het offeren van hartebloed…